Icon for Hire speelt strakke show in Dynamo
Wat doe je als Amerikaanse band als je voor een enkel festival overzees bent? Je koppelt er gewoon een kleine tour aan! Althans, dat moet Icon for Hire gedacht hebben met hun ‘Road to Download’ tour waarop hij vier shows in Engeland speelt en eentje in ons land. Net als vorig jaar is de mainstage van Dynamo weer voor een avondje de thuisbasis van de “Icon Army”
Gelukkig komt Icon for Hire niet alleen; het Britse River Becomes Ocean verzorgt de support vanavond. De band weet met een mooie mix van rock en metalcore het publiek op te warmen. De band staat energiek en opgetogen op het podium, iets wat het publiek tijdens de set redelijk reflecteert. Hoewel de frontman mensen misschien niet zo actief kan krijgen als hij wil, wordt er toch genoeg meebewogen op de muziek van het vijftal.
Icon for Hire opent zijn set met het energieke ‘Make a Move’ om zo meteen het bloed goed te doen stromen. Vanaf dit nummer af aan weet de band precies te doen waar hij goed in is: een verbinding maken met het publiek. De hele show voelt aan als een geoliede machine door onder andere de speciale, langere intro’s/outro’s die de band gebruikt. Zoals gebruikelijk is er tijdens de set voldoende ruimte voor Ariel om met het publiek te praten en ook op deze momenten blijkt dat haar connectie met het publiek extreem sterk is. Voor ieder nummer is er wel een relevante anekdote, of wordt er gesproken over relateerbare gevoelens.
Ook de lichtshow om dit geheel heen zit strak in elkaar, waardoor de mainstage van Dynamo bijna aanvoelde als een arena. Het hoogtepunt van de set is als de band het nummer ‘Venom’ speelt, welk volgende week vrijdag pas officieel gereleased zal worden. Een ander hoogtepunt is het moment waarop vier mensen uit het publiek het podium op mogen komen om ‘Rock and Roll Thugs’ met Ariel te zingen. Het is een beetje een teleurstelling als de show rond tien uur (ongeveer een uur na het begin van de set) ten einde komt, maar gelukkig komt de band terug voor een toegift. “Vinden jullie het goed als we nog één nummertje spelen?”, vraagt Ariel, waarop het publiek natuurlijk luid juicht. Het “Dan hebben jullie toch echt pech, want we spelen er nog twee!”, wordt nog beter ontvangen, maar na deze twee nummertjes is het toch echt helaas het einde van deze mooie avond.
