Marco Ragni – Oceans of Thought

De Italiaanse zanger/multi-instrumentalist Marco Ragni maakt progressieve en psychedelische rock. Hij heeft diverse albums uitgebracht, waarvan ‘Oceans of Thought’ pas uit is. Hier deden diverse gastmuzikanten aan mee, waaronder Bjørn Riis. De teksten gaan over allerlei problemen waarmee je te maken kan krijgen, en hoe ze kunt overwinnen.

‘Flashlights’ start met miniem gitaarspel. Er is een wending naar lichte rock. Je hoort diverse instrumenten door elkaar, even is het nauwelijks te filteren wat je precies hoort. Ondanks de onrust is het wel in balans. Dan is er een verandering naar een rustiger deel. Marco zingt deze openingstrack samen met JoJo Razo. Op het einde is weer klein gespeeld.

‘Dizziness’ heeft een hele andere start. Poppy sound mengt zich met rock, de rock gaat het te winnen. Invloeden uit de vroegere prog komen voorbij. De drums zijn vrij basic bespeeld, maar dat mag hier. Er is al genoeg om naar te luisteren. De omslag naar een rustiger deel, en het rustige deel zelf, zijn zeer goed. Er volgen nog verschillende ‘twists en turns’. De achtergrondzang geeft een vrij zoete toevoeging. Daarbij hoor je ook Marco’s stem, met zijn eigen kenmerkend geluid. De opzet van ‘Dizziness’ is niet heel toegankelijk, maar wel boeiend.

Marco zingt de woorden van ‘Hammil’s Thoughts’ gevoelig, daarmee weet hij mij te raken. Met zijn stem, in combinatie met enkele pianoklanken, weet hij mij later nog een keer te raken, maar dan intenser. Als er meerdere stemmen samenklinken blijft de emotie bewaard.

‘Oceans of Thought’ start met vrij snelle, lichte pianoklanken. Gitaar en piano vormen een prima harmonie met elkaar en met de zang die soms uit meerdere stemmen bestaat. Zo nu en dan is een enkele stem ingezet als instrument. Dit geeft, samen met leadzang en de muziek, een bijzondere maar rustige combinatie van laagjes. De drums hebben zich een tijdlang stil gehouden, maar als Maurizio Antonini begint te spelen, drumt hij eerst rustig, in lijn met het geheel. Het gevarieerde gitaarspel is om je vingers bij af te likken. Na diverse wendingen eindigt de titeltrack prachtig ingetogen.

Het speciale geluid in ‘Voice in the Dark’ komt van de sitar vandaan. Dit is een snaarinstrument uit India, de Indiase invloeden zijn te horen, maar overheersen nergens. Marco’s zang is constant in balans met de muziek. Ook de instrumenten onderling vormen een prima harmonie.

Pianospel speelt een belangrijke rol in ‘Open My Arms’. Er klinkt emotie door in de stem van Marco, dat blijft zo, ook als tempo en volume toenemen. De eenheid blijft, ondanks de variatie binnen dit nummer te horen is, bestaan. Het gitaarspel van Bjørn Riis varieert van meeslepend tot rockend. Deze laatste track eindigt na een heerlijke lange opbouw toch eerder dan verwacht.

De nummers zijn intens gezongen en gespeeld, maar zijn niet te zwaar om naar te luisteren. Er is een prachtige, uitgebalanceerde wisselwerking tussen de rockende delen en de ingetogen/akoestische stukken. De muziek is complex, maar zo voelt het niet. Marco heeft een eigen stemgeluid, door zijn veelzijdige stem is er een uniek evenwicht met de muziek. De verschillende stemmen geven regelmatig een licht excentrieke blend.

‘Oceans of Thought’ (tot nu toe) het mooiste album van Marco Ragni. (85/100) (Melodic Revolution Records)

 1 Flashlights
 2 Dizziness
3 Hammil’s Thoughts
4 The Wind Blows Anyway
5 Regain Control
6 Oceans of Thought
7 Under a Big Red Sun
8 Voice in the Dark
9 Open My Arms

Line up:

Marco Ragni: zang, gitaren, toetsen en bas
Peter Matuchniak: elektrisch gitaar
Dave Newhouse: woodwinds
Jeff Mack:  bas en Chapman Stick
Maurizio Antonini: drums
 JoJo Razor: backing vocals

Gastmuzikanten:
Bjørn Riis: lead gitaar (Open My Arms)
Marius Halleland: lead  gitaar (Dizziness  en Regain Control)
Charlie Cawood: sitar (Voice in the Dark)