CD van de Week: Thy Art is Murder – Human Target
Thy Art is Murder brengt op 26 juli ‘Human Target’ uit, het 5e volledige album van de band. Waar eerste single ‘Death Squad Anthem’ redelijk klinkt, maar weinig innovatie toont, blaast tweede single ‘Make America Hate Again’ een nieuwe wind in het zeil van de band. Neem deze twee nummers samen en je krijgt het ijzersterke fundament waar het hele album hopelijk op is gebouwd.
‘Human Target’ opent hard met de gelijknamige track. Niet alleen is deze intro een heerlijke opbouw, maar de track toont ook nog eens wat black metal invloeden in het instrumentale werk, met de altijd sterke stem van CJ McMahon als afwerking. De intro van het hierop volgende ‘New Gods’ is wat zwakker, maar de track zelf is nog even een flink tandje zwaarder. De riffs zijn ijzersterk en deze track zou zomaar tussen het vaste live repertoire van de band kunnen komen. ‘Death Squad Anthem’ heb ik al even besproken en is hard, maar lijkt op sommige stukken net te kort te komen. ‘Make America Hate Again’ is een regelrecht schot in de roos en zal live ongetwijfeld gepaard gaan met een grote pit.
Het hierop volgende ‘Eternal Suffering’ is een heerlijke track, die vijf minuten lang hard door beukt zonder hierin repetitief te worden door de afwisseling die in de riffs zit. Ook het hierop volgende ‘Welcome Oblivion’ klinkt innovatief door de scherpe solo gitaar op de achtergrond terwijl er een heerlijk dikke ritmische slaggitaar overheen ligt. ‘Atonement’ is een track die na zijn twee voorgangers een beetje tegenvalt, maar dat haalt niet weg dat ook deze track ijzersterk is, met een heerlijke loodzware breakdown aan het einde.
‘Voyeurs into Death’ laat in de afwisseling tussen een nek brekend midtempo riff en keiharde blast beats wat invloeden uit de slam kant horen, afgetopt met een heerlijke ritmische breakdown. ‘Eye for an Eye’ is een track van bijna 5 minuten met redelijk veel repetitieve riffs, maar breekt dit gelukkig na een kleine 4 minuten af voor een heerlijke outro. Het 10 nummers tellende album sluit af met ‘Chemical Christ’. Na een sterk album is het vaak hopen dat het laatste nummer nog steeds het niveau hooghoudt. In dit geval voldoet ‘Chemical Christ’ zeker, een heerlijk nummer wat nog net even de laatste noten van het Australische zwaargewicht door je oren duwt.
Thy Art is Murder weet met ‘Human Target’ een album neer te zetten waarin duidelijk het bekende geluid van de band doorschijnt, zonder dat het vijftal hierdoor alleen maar dezelfde riffs blijft recyclen. Een echte aanrader voor iedere deathcore liefhebber. (85/100) (Nuclear Blast Records)
