Michael Starr: Hollywoods meest hedonistische rocker vertelt over Steel Panther
Dat het Amerikaanse Steel Panther een rijzende ster is, is bekend. Wat het precies is aan de glamrockband dat hele mensenmassa’s beweegt om in over-the-top glam-outfits mee te brullen met hits als ‘Asian Hooker’, ‘Fat Girl’, en het nieuwe ‘Always Gonna Be A Ho’ is echter moeilijk te definiëren. Steel Panther wordt wel eens een ‘comedic glam metal band’ genoemd, maar het doet de muzikanten tekort om hun hele act slechts als een grap te zien. De schuine teksten gaan gepaard met onbetwistbare muzikale virtuositeit en de manier waarop de bandleden met hun alter-ego’s de harten van menig serieus rocker hebben gewonnen is op zijn minst indrukwekkend te noemen. Michael Starr, de stem en misschien zelfs wel het grootste feestbeest van Steel Panther, nam even een pauze van zijn drukke bestaan als rockster om met RockMuZine te praten over het nieuwe album, side projects, overwonnen tegenslagen en kledingadvies.
“Dit album staat echt apart van onze vorige albums”, vertelt Starr over het op 27 september verschijnende ‘Heavy Metal Rules‘. “Het is een nieuw pad voor Steel Panther. Het eerste nummer, ‘Fuck Everybody’, is best anders voor ons. Het heeft niks te maken met seks of drugs – het heeft te maken met hoe mensen de dag door komen. Het is een nieuwe boodschap! Iedereen heeft slechte dagen en wil mensen vertellen dat ze moeten oprotten, en nu geven wij ze een nummer dat ze kunnen zingen op weg naar werk.” Hoewel het nieuwe album vooral om de boodschap ‘heavy metal rules’ draait (“‘Heavy Metal Rules’ verklaart eigenlijk het hele Steel Panther-verhaal. Het is een soort concept-album”), hebben de nummers toch verschillende karakters. Waar ‘Fuck Everybody’ een soort strijdkreet is, hebben andere nummers een meer educatieve functie: “Iedereen kan een ‘God of Pussy’ zijn. Er is nu een manier om dat te leren: en die heet ‘Gods of Pussy’ van Steel Panther! Luister naar de tekst en het vertelt je wat je moet doen. Als je wil leren rocken: luister naar een Steel Panther-nummer. Als je wil weten hoe je verantwoordelijk drugs moet doen: luister naar een Steel Panther-nummer. Als je wil weten hoe je je moet kleden voor op het podium: kijk naar Steel Panther op het podium! Ik kan je verzekeren – je gaat meer en meer bands zien die spandex gaan dragen tijdens een show. Het is lastig om op te treden in leer. Spandex is veel makkelijker om in rond te springen, en als je ouder wordt houdt het al je loshangende huid mooi strak!”.
Steel Panther hoopt niet alleen een voorbeeldfunctie te hebben als het gaat om kleding, maar ook als het gaat om de invloed van heavy metal in de muziekindustrie. “Dat is waarom we een album als ‘Heavy Metal Rules’ nodig hebben. Alles keert steeds weer terug naar het feit dat we heavy metal willen terugbrengen. Alles is zo serieus tegenwoordig! We hebben een nieuwe Aerosmith nodig, een nieuwe Van Halen, een nieuwe Motley Crüe. Steel Panther zet die traditie voort, en maakt het acceptabeler voor mensen om dat te doen. De mensen die de muziekindustrie in handen hebben zoals record labels en de radio denken zo: “Oh, Steel Panther heeft succes en wordt zelfs groter, mensen vinden het leuk… misschien moeten we op zoek gaan naar bands die die muziek maken en dat gaan uitgeven”. Dat is wat onze hoop is”.
Na de nodige reflecties over optreden (“Het is net als cocaïne. Je hebt onmiddellijk voldoening”), onverwachte invloeden (“Prince! Hij deed gewoon wat hij wilde. Hij liet zich niet imponeren door zijn record label en hij had ongelooflijk veel vrouwen, dus dat respecteer ik”) en Steel Panther TV (“We hebben gewoon veel te bieden. Mensen lachen graag en wij zijn graag grappig… Het is een geweldige manier om ons te uiten”) vertelt Michael ook nog over bijzondere manier waarop het nieuwste album tot stand kwam. “Nadat ‘Lower The Bar’ uitkwam begonnen we meteen met de opnames voor ‘Heavy Metal Rules’. Het was Lexxi’s taak om de hard drives mee te nemen van de studio en ze thuis veilig te bewaren, en dat deed hij niet… Alles werd verwijderd. Ik moest opnieuw inzingen en Stix moest weer drums opnemen. Toen wij bezig waren zei Satchel; “Fuck it, dan doe ik de gitaar ook opnieuw!”. We deden dus alles over, en toen (echt niet grappig, al is niet iedereen het daar mee eens) hoorden we dat er iets raars klonk aan mijn stem. Ik ging naar mijn stemdokter en die vertelde me dat ik een poliep had op mijn stembanden waardoor alles raar klonk. We moesten het album uitstellen zodat ik een operatie kon hebben, en daarna moest ik wéér alles opnemen. Voor de derde keer! Dat maakt dit album zo veel specialer voor ons allemaal. Iedereen mocht zijn partijen opnieuw invullen, ik heb het drie keer gezongen en kon helemaal op de melodieën en de ‘karakters’ van de nummers ingaan. Het maakt het tot een spectaculair album. De jongens hebben een fantastische muzikale prestatie geleverd en ik wil niet zeggen dat ik het fantastisch heb gedaan,” (Michael lacht), “maar het is een van mijn sterkste werken en ik ben er heel trots op”.
Hoewel het album volgende week al uitkomt, duurt het nog even voor de band van Los Angeles naar Europa komt om daar opnieuw de concertzalen op hun kop te zetten. Michael Starr kijkt er al wel naar uit: “We komen in januari en februari weer langs, de data worden binnenkort bekend gemaakt. Ik heb er zin in!”.
