Wild Romance houdt Herman Brood levend in Groningen
Hoewel Herman Brood al bijna twee decennia gemist wordt in het Nederlandse rock’n’roll-wereldje, wordt zijn nalatenschap levend gehouden door de band Wild Romance, Broods voormalige begeleidingsband waar op het moment onder andere Dany Lademacher en David Hollestelle in te vinden zijn. De band gaat verder dan het spelen van oude klassiekers; Wild Romance bracht na 2001 zonder Herman nog verschillende albums uit. De huidige toer van de band, die in het teken staat van het nieuwste album ‘No Time’, deed ook Groningen aan; in Huize Maas speelde Wild Romance op 30 november voor een volle en enthousiaste zaal een mengeling van Brood’s grootste hits en nieuwe rock’n’roll.
Het is nog voor negenen als de bandleden het podium opkomen, warm verwelkomd met applaus en geschreeuw. Na een korte introductie van manager Koos van Dijk (‘er gaat niets boven Groningen’) en de belofte dat het een legendarische avond gaat worden, barst de band los in ‘Lady Killer’. Zowel Lademacher en Hollestelle als toetsenist Otto Cooymans nemen de achtergrondzang op zich, wat zorgt voor een vol en stevig geluid. Zanger Edgar Koelemeijer praat de nummers kort, maar soepel aan elkaar en doet Hermans zangpartijen eer aan zonder te proberen simpelweg een kopie van de zanger te zijn.
Nummers van het nieuwe album als ‘Lights In The Doorway’ en ‘Think’ ademen nog steeds de sfeer van de vroegere Brood / Wild Romance-nummers, en passen goed in de setlijst waar natuurlijk ook klassiekers als ‘Rock ‘n’ Roll Junkie’ en ‘Champagne and Wine’ in voorkomen. Tijdens ‘No Time To Lose’ bewijst Lademacher zich ook als een uitstekend mondharmonicaspeler, en de pauze is goed getimed; het publiek, dat zich helemaal uitleeft op de publiekslieveling ‘Never Be Clever’, kan zo eerst wat drinken voor het programma rond tienen doorgaat.
‘Gouden ouden’ als ‘Doin’ it’ en ‘Doreen’ worden afgewisseld met nieuw werk als ‘Curly Straight’ en ‘You’, waarin Lademacher zelfs gedeeltelijk de leadzang op zich neemt. ‘Still Believe’ wordt aangekondigd als een oude favoriet, en blijkt dat ook te zijn: het nummer wordt luidkeels meegezongen, en de uitgebreide gitaarsolo van Lademacher maakt van het nummer een bijzonder moment van de avond. Als de band na ‘Saturday Night’ een groepsbuiging maakt en Koos de band nogmaals introduceert, is de avond toch nog niet afgelopen.
De toegift bestaat uit een eerbetoon aan Herman in de vorm van Tom Petty’s ‘Refugee’, gevolgd door de Herman Brood’s ‘All The Girls Are Crazy’. Om iets voor elven neemt de band echt afscheid; de ‘Saturday Night’ was nog jong, maar in Huize Maas kon het publiek gelukkig nog een poosje doorgaan. Dany Lademacher’s Wild Romance bewees zo dat niet alleen Herman Brood’s nagedachtenis, maar rock’n’roll in het algemeen nog springlevend is. Het publiek, dat bestond uit jong en oud, toonde zich uitzinnig en de bezetting van de band is ijzersterk. Hollestelle en Lademacher vormen een mooi team dat de solo’s afwisselt en initiatiefnemer en drummer Jan ’t Hoen en bassist Gee Carlsberg zorgen voor een strakke ritmesectie. De Wild Romance is nog altijd ‘Wild’, en dat is waarschijnlijk precies hoe Herman het gewild zou hebben.
Foto’s: (c) Anneke Klungers
