Een onvergetelijke avond met Dimmu Borgir
Het is voor velen een gedroomde Affiche, Dimmu Borgir, Amorphis en Wolves in The Throne Room op één avond. En dan ook nog te horen krijgen dat de openingstijden vervroegd zijn omdat alledrie de bands langer spelen dan verwacht.
Om op tijd te zijn waren er al veel die er een dagje Tilburg van gemaakt hadden, want het wemelt er al vroeg in de middag van de metalheads.
Strikt om 18.00 uur gaan de deuren open, en exact 18.50 uur werd er begonnen aan wat wel eens een memorabele avond zou kunnen zijn.
Het is de eer aan de Amerikaanse black metal band Wolves in the Trone Room om de avond te openen. Hun laatste album ‘Thrice Woven’ is alweer uit 2017. Het kenmerk van de band is dat ze hele lange nummers maken. Meestal houd het dan ook op bij drie nummers.
Na een aarzelende start trok de band ouderwets van leer en ze maakten er een geweldige optreden van. Natuurlijk eindigt de band met ‘I will lay down my bones among the rocks and roots’, gespeeld met zoveel passie en vuur , alsof de duivel ze op de hielen zit. Direct na de European tour zijn ze te aanschouwen op 2 februari in Vera in Groningen, waar ze wel de headliner zijn. Ten zeerste aan te raden.
In no time staat alles opgesteld voor Amorphis en voordat de band de eerste noot speelt is de zaal tot aan de nok gevuld. Dat de Finse band Amorphis mega populair bij ons is laat het Tilburgse publiek hen luid en duidelijk weten en ze worden dan ook enthousiast begroet. In 2020 viert de band haar 30 jarig jubileum, ooit in een pril stadium begonnen als progressive death/doom metal band.
Intussen heeft Amorphis haar muzikale koers helemaal gewijzigd naar een meer toegankelijk geluid. Hun laatste album ‘Queen of Time’ mag dan ook gerekend worden tot een van hun beste. Er wordt dan ook direct begonnen met de songs ‘The Bee en Heart of the Giant’ van dat laatste album, en het smaakt al direct naar meer.
Er worden ook twee nummers gespeeld van ‘Skyforger’ en halverwege de set gaan ze terug naar hun roots, want met de nummers ‘Into Hiding’ en ‘Agains Windows’ nemen ze ons mee naar de de jaren 90. Na ‘Sampo’ volgen er met ‘Wrong Direction’ en ‘The Golden Elk’ weer twee nummers van ‘Queen of Time’, waarbij vooral die laatste op weergaloze wijze vertolkt wordt door Tomi Joutsen. Het laatste gedeelte van hun show is weer voor songs uit het verleden en de band sluit af op weergaloze wijze met het nummer ‘Black Winter Day’ uit 1994.
Na de break doven de lichten voor de laatste maal en Dimmu Borgir betreedt het podium. De mannen zien er indrukwekkend uit en openen zoals verwacht met ‘The Unveiling’ , van hun laatste album ‘Eonian’. Het was het album waar de fans 8 jaar op hebben gewacht. Bij ‘Interdimensional Summet’ verschijnt voorzichtig de eerste moshpit en het is duidelijk voor welke band de meeste bezoekers gekomen zijn. Na een goed half uur gaat merkbaar het volume omhoog en ‘Gateways’ en ‘Dimmu Borgir’ worden luid enthousiast ontvangen. Dit alles gevangen in een fantastische licht show.
Shagrath komt halverwege de set nog even met goed nieuws dat er al volop gewerkt wordt aan het nieuwe album en dat valt in goede aarde. Dat de 013 uitverkocht was valt bij de band weer in goede aarde en daarom wordt ‘Kings of the Carnival Creation’ als extra nummer aan de setlist toegevoegd. Daarna volgt een weergaloze versie van ‘Progenies of the Great Apocalypse’ en Dimmu Borgir eindigt hun greatest hits show natuurlijk met ‘Mourning Palace’. Het is een hete avond op die koude 25 januari met een onvergetelijk concert.
Foto’s (c) Armelle van Helden
