My Arrival- Satur9 & Indigo

Een aantal (ex) bandleden van de Nederlandse prog rockband Sylvium besloot in 2018 om een nieuw (studio) project, met de naam ‘My Arrival’ op te richten. Nu is hun debuutalbum ‘Satur9 & Indigo’ uit.  Het album vertelt een verhaal over het vertrek om een nieuwe veilige plaats te vinden om te wonen. Naast een nieuw project, hebben ze ook ‘MEY productions’, hun eigen label, opgericht.

‘[Intro] Ending Theme’ heeft een rustige, dromerige start. De cimbalen zijn zacht bespeeld. De muziek kabbelt aangenaam voort tot aan ‘Gone’. De muziek heeft in eerste instantie ongeveer dezelfde flow als de openingstrack. De eerste woorden klinken vervormd, en zijn vrij moeilijk te verstaan. Daarna hoor je aan de stem dat het Sylvium zanger Richard de Geest is. Hij heeft een hele aangename stem, en is vrij hier goed te verstaan. Ook in de structuur van de muziek hoor je overeenkomsten met Sylvium. Toch zijn de verschillen groot genoeg.

Hoewel dit geen sing a long nummer is, kun je delen van de tekst na een paar keer luisteren aardig meezingen. De laatste zin”But now you’re gone” is emotioneel gezongen.
De gesproken woorden in ‘Pale White Dot’ zijn niet echt vrolijk. Toch voelt het luisteren comfortabel aan, want de muziek is laagdrempelig gehouden.
De achtergrondzang in ‘Strange Machine’ is subtiel, maar mooi. De laagjes in de muziek smelten prachtig samen.

De titeltrack gaat over een wetenschapper die met zijn ruimteschip, maar zonder zijn vrouw, de aarde verlaat. Er klinkt vermoeidheid/melancholie in zijn stem. De tekst is best belangrijk om alles te begrijpen. Daarom had ik verwacht dat er een tekstboekje bij zou zitten. Gelukkig is Richard vrij goed te verstaan. Weer komen de gestapelde stemmen mooi uit. Zang en muziek zijn constant in balans. Het ruimtevaart aspect komt in de sampling tot uiting. Het meespelende gitaarspel is om bij weg te dromen. Het ritme zorgt mede voor een heerlijke flow.

In ‘Come Undone’ komt de hoofdpersoon in een asteroïde veld te zitten. Ondertussen heeft hij te kampen met allerlei emoties, dat is terug te horen in een monoloog. Het pianospel in ‘Failure of a Grand Design’ is vrij zwaar en somber aangezet. Langzaam verdwijnt de piano naar de achtergrond en komen er allerlei geluiden bij. Nadat de piano weer een keer op de voorgrond is geweest, hoor je een prachtige mix van allerlei geluiden. Hierin zit ook de sound van wat lijkt op strijkinstrumenten. Er is een gave wending, waarin het langzame pianospel vlak voor het eind van deze instrumentale track terugkomt.

Ook in ‘Close Your Eyes’ zijn de verschillende laagjes gitaarspel in balans met de toetsen. Dit wordt prachtig aangevuld door de ritmesectie.Vooral de woorden “You’re still the one for me” zijn overtuigend gezongen. Het instrumentale stuk is meeslepend. Het nummer eindigt mooi klein, maar had wat langer aan mogen houden.
Het album eindigt met het instrumentale ‘[Outro] Home’.  Dit eindigt vrij plotseling, maar dat is een prima keuze.

Qua tekst is ‘Satur9 & Indigo’ een luister album, want er zit een verhaallijn in. Maar ook al zou je niet naar de tekst luisteren dan kun je zeker genieten van de zang. Je hoort wisselingen in de emotie van bijvoorbeeld tederheid, en op andere momenten een verbeten klank. De warme kleur van Richard’s stem maakt het extra aangenaam. In de langzamere delen is hij bijna woord voor woord te verstaan In de snellere delen is dat wat lastiger. Zang en muziek zijn constant in harmonie, ook wat betreft het volume is er evenwicht. De nummers zijn grotendeels rustig van opzet, afgewisseld met enkele licht rockende stukken. (81/100) (MEY productions’)

Tracklist:

01 [Intro] Ending Theme (1:55)
02. Gone (3:41)
03. Pale White Dot (5:13)
04. Strange Machine (5:24)
05. Saturn & Indigo (4:19)
06. Null Echo (3:03)
07. Come Undone (4:37)
08. Failure of a Grand Design (4:57)
09. Full Dark No Stars (3:16)
10. Close Your Eyes (4:49)
11. [Outro] Home (2:37)

Line up:

Ben van Gastel: gitaren, keyboard
Fred Boks: bas, drums, keyboard
Richard: zang