U.D.O. & Das Musikkorps der Bundeswehr – We Are One
De grote kleine man uit Duitsland komt weer met een nieuw album. Deze keer pakt hij het totaal anders aan. Dit nieuwe ‘We Are One’ is zowel volledig opgenomen en geschreven samen met het orkest Das Musikkorps der Bundeswehr. Helemaal onbekende van elkaar zijn het niet. Dit orkest heeft hem al bij een paar nummer tijdens zijn live plaat ‘Navy Metal Night’ bijgestaan. ‘We Are One’ komt twee jaar na voorganger ‘Steelfactory’ op de markt.
Udo (Dirkschneider) behoeft eigenlijk geen verdere introductie. Hij maakte in de jaren 80 naam als de leadzanger van Accept. Deze groep had succes met nummers als ‘Balls To The Wall’ en het geniale ‘Fast As A Shark’. Nog in datzelfde decennium moest Udo Accept te verlaten en besloot om aan een solo carrière te beginnen. Accept stopte 3 jaar daarna.
In 1992 werd er weer nieuw leven in Accept geblazen, met Udo achter de microfoon, lang duurde dit niet en vier jaar later ging hij weer solo verder. Van die band krijgen we dus nu het 17e album voorgeschoteld.
‘We Are One’ is dus niet alleen in muzikaal opzicht een samenwerking, maar ook met het schrijven van de nummers werd er samengewerkt. Ook oude bekende Stefan Kaufmann (Ex UDO en Accept) en Peter Baltes (ex Accept) hielpen mee in het songwriting proces. De band die onder de naam van de Duitse metal legende op het album te horen is: hijzelf uiteraard op zang, Andrey Smirnov en Fabian Dee Dammers op de gitaren, Tilen Hudrap op de bas en achter de drumkit zit zijn zoon Sven Dirkschneider.
Wat valt er op aan dit nieuwe werk? Ten eerste de lengte. 15 nummer met een tijdsduur van +/- 75 minuten. Dat is echt véél te lang. Niet elk nummer is even sterk dus een paar minder was niet bepaald een straf geweest. Tekstueel is het ook een stuk serieuzer dan wat we van Udo gewend zijn. Dit album staat vol met maatschappelijke problemen waarover wordt gezongen. Niet dat dit stoort, maar opvallen doet het wel. Muzikaal gezien zijn het vooral de lekkere riffjes die er gelijk uitspringen.
De titeltrack en tevens eerste single is al een behoorlijke poos uit en behoort ook tot een van de meest toegankelijke nummers op de plaat. Als je tenminste geen probleem hebt met de stem van Udo, want eerlijk is eerlijk dat is niet de meest toegankelijke in het genre. Op dit nummer komt her orkest mooi samen met de band. Het refrein is er eentje die blijft hangen en die je zo meezingt. Zijn stem past hier ook goed in, wat op sommige nummers minder is.
Beste nummer is waarschijnlijk ‘We Strike Back’. Dit heeft het meeste metal gehalte en klinkt zoals we van hem gewend zijn. Dit is een speed metal meets orchestra en dat pakt geweldig uit.
Ook is op het album een aantal instrumentaal werk te horen. ‘Beyond Gravity’ is dat, op wat kreten van het koor na, ook. Deze komt ook met doedelzak en klinkt verassend goed. ‘Here We Go Again’, nee dit is geen cover van Whitesnake, heeft een van de meest swingende riffs. De zang van zal hier misschien wat wenkbrauwen laten fronsen, bijna rapachtig.
‘We Are One’ is zeker een interessant album geworden. De samenwerking klinkt erg strak en sterk. De meeste nummers hebben wel iets, een klein aantal had niet per se gehoeven. 15 nummers is echt te veel. De riffs zijn heerlijk, Udo’s zang is niets veranderd, het orkest heeft genoeg ruimte om te schitteren. Ik ben benieuwd of dit live ooit zal worden uitgevoerd en hoe dat dan zal klinken. Voor diegene die eens op zoek zijn naar een niet al te gebruikelijke vorm van metal is dit zeker een aanrader. (84/100) (AFM Records)
Tracklist:
1. Pandemonium
2. We Are One
3. Love and Sin
4. Future is the Reason Why
5. Children of the World
6. Blindfold (The Last Defender)
7. Blackout
8. Mother Earth
9. Rebel Town
10. Natural Forces
11. Neon Diamond
12. Beyond Gravity
13. Here We Go Again
14. We Strike Back
15. Beyond Good and Evil
