Deep Purple – Rapture of the deep (reissue)
Feest!
POLO is een Duitse handelsonderneming die via talloze vestigingen accessoires voor motorrijders verkoopt. Een van de zaken is gevestigd in Dusseldorf en daar werd 3 september 2005 het 25 jarig bedrijfsjubileum gevierd. Op het bloedhete parkeerterrein was, naar goed Duits gebruik, plaats voor een aantal worst- en bierkraampjes. Aangezien de directeur groot fan is van Deep Purple en het feestje wel wat mocht kosten werd die band uitgenodigd om het aanwezige publiek muzikaal te vermaken. Maar niet voordat topkok, presentator en entertainer Horst Lichter tijdens een uur durende onemanshow vanaf het Deep Purple podium voor een kapitaal aan producten uit de POLO voorraad over het publiek had uitgestrooid.
Het concert
De stemming zat er inmiddels goed in en toen was het de beurt aan Deep Purple om het feest helemaal te laten slagen. Behalve het genodigde POLO personeel werden ook kaarten via ticketbureaus verkocht om het totaal aantal bezoekers tot max. 600 op te krikken. Ik was een van de gelukkigen en beleefde een prima avond met een gedreven band in topvorm.
Het nieuwe album “Rapture of de deep” stond op uitkomen (okt. 2005) en twee nummers van die plaat werden alvast aan het publiek gepresenteerd. Meer mocht nog niet van de platenmaatschappij, aldus Ian Gillan.
Dolle pret op het podium waar op een gegeven moment de producer van het album, Michael Bradford, een nummer meespeelde als ritmegitarist en een vuurwerkshow het feest knallend afsloot. (Natuurlijk tijdens Smoke on the water)
Feest geslaagd en nu nog een maand wachten op de nieuwe Deep Purple……
“Rapture”
“Rapture of the deep” was de revanche op de ietwat teleurstellende voorganger “Bananas”. Tijdens het intro van openingstrack ‘Money talks’ hoor je meteen dat Jon Lord’s vervanger Don Airey de meester eert met het van hem zo bekend aanzwellende Hammond geluid. Het orgel gromt als in tijden van weleer. Daar waar “Bananas” steken liet vallen is “Rapture” een luistergenot met geen enkel moment waar de plaat aan kracht inboet. Ian Gillan laat z’n hoge uithalen herleven en Steve Morse strooit met de ene gitaarsolo na de andere. Kortom, een band bestaande uit vijf muzikanten die, in wat voor bezetting dan ook, nog steeds tot de absolute top behoort. Uitschieters zijn ‘Wrong man’ en ‘Rapture of the deep’. (Precies deze twee tracks werden op het POLO feest gespeeld!)
Reissue
Het album verscheen in 2005 als 2LP, CD, Metalbox CD en 2CD toureditie. Keuze genoeg dus, en die keuze is nu uitgebreid met een 2LP reissue op wit vinyl. De oorspronkelijk lichtgekleurde hoes is veranderd in “diep paars”.
Het zwarte goud is weer hip en betekent de redding voor veel platenzaken die de cd-verkoop langzaam zagen instorten. Helemaal hip zijn de verschillende kleuren vinyl die platenmaatschappijen de mogelijkheid geven om een album in alle kleuren van de regenboog uit te brengen. Voor de verstokte verzamelaars onder ons een aanval op de bankrekening, want de kleurenversies zijn vaak flink prijzig. De witte “Rapture of de deep” bevat ‘Things I never said’ en ‘The well-dressed guitar’ als extra tracks en is in een gelimiteerde oplage van 2000 stuks geperst. Dit als waarschuwing voor de verstokte Deep Purple fan/verzamelaar, want de verkoop van gelimiteerde (gekleurde) persingen gaat snel, heel snel. En daarna slaan de handelaren hun slaatje….. Wees gewaarschuwd! (90/100) (earMUSIC)
Tracklist
A1 Money talks
A2 Girls like that
A3 Wrong man
B1 Rapture of the deep
B2 Clearly Quite absurd
B3 Don’t let go
C1 Back to back
C2 Kiss tomorrow goodbye
C3 MTV
C4 Junkyard blues
D1 Before time began
D2 The well-dressed guitar
D3 Things I never said
Line up
an Gillan – zang
Ian Paice – drums
Roger Glover – bas
Steve Morse – gitaar
Don Airey – toetsen
