CD van de Week: Eisbrecher – Liebe Macht Monster

Het Neue Deutsche Härte gezelschap Eisbrecher heeft hun nieuwe plaat ‘Liebe Macht Monster’ uitgebracht. In oktober 2020 brachten ze nog een album uit met louter cover ‘Schicksalsmelodien’. Het laatste album met origineel materiaal ‘Sturmfahrt’ (en wat voor een!) dateert uit augustus 2017. Hoog tijd dus voor nieuwe nummers van de band. 

Eisbrecher is opgericht in 2003 door zanger Alexander (Alexx) Wesselsky en gitarist/programmeur Noel Pix. Wesselsky zat voorheen bij de band Megaherz, maar door creatieve verschillen besloot hij die band te verlaten en samen met Pix, die op twee Megaherz platen heeft meegewerkt een eigen band op te richten. In januari 2004 was daar het self titled debuut. 

Inmiddels kunnen we stellen dat Eisbrecher een behoorlijke evolutie heeft doorgemaakt qua muziek. Waar bij het eerste album die elektronische elementen echt de bovenhand hadden, hebben de heren een steeds betere balans weten te vinden tussen heavy riffs en die eerdergenoemde elektronische elementen, en neemt de zwaardere werk steeds meer de overhand.  

Met deze nieuwe plaat kondigde Eisbrecher aan: “The hardest, most brutal, most experimental and traditionally non-traditional ​Eisbrecher album in our history!” En daarmee kunnen we het volledig eens zijn. Man, wat een plaat leveren Alexx en company weer af zeg! Sinds het album ‘Schock’ wat stamt uit 2015 denk je steeds, hier kunnen ze niet overheen. Nou ‘Sturmfahrt’ was nóg beter dan ‘Schock’. ‘Liebe Macht Monster’ heeft het in ieder geval weten te flikken om net zo hard binnen te komen als zijn voorganger. Misschien is het wéér een tikje beter, wat bijna onmogelijk was. Hoe Eisbrecher dat voor mekaar krijgt, blijft me een raadsel, maar klagen doen we natuurlijk niet.  

Toch staat op bijna iedere plaat wel één nummer wat mij minder kan bekoren. Op ‘Sturmfahrt’ was dat ‘Eisbär’. Op ‘Liebe Macht Monster’ zit het nummer tegen het einde van de plaat. ‘High Society’ heeft niet de power die we inmiddels van Eisbrecher gewend zijn. Het voelt, zeker in vergelijking met de rest van de plaat als een dertien in een dozijn nummer. Het nummer heeft gelukkig wel een prima groove, dus heel vervelend is het niet. 

Voor de rest valt er zeer weinig op aan te merken hoor. Er zit weer genoeg variatie over het gehele album waardoor de plaat niet gaat vervelen, vol energie, vol vette riffs, krachtige zang. Alles wat Eisbrecher, Eisbrecher maakt en toch net weer een tikkeltje anders dan eerder werk.  

Neem bijvoorbeeld de stevigste tracks ´FAKK´ en ´Frommer Mann´. Klassieke Eisbrecher, maar toch licht vernieuwend. Vette riffs, de vocalen van Wesselsky de pakkendheid van de nummers. De drop bij het refrein van ´FAKK´ zorgt er bijna voor dat je kop van je romp valt.  

´Himmel´ is een power ballade op z´n Eisbrechers en is daarmee een aangename verassing. Zoiets hebben we nog niet vaak gehoord van de band. Misschien voor de heavy fans is deze ietwat commercieel, maar ik zie het voor me dat de complete zaal met de handen in de lucht mee staat te zwaaien.  

Daar staat dit album ook vol mee, nummers die het naar alle waarschijnlijkheid goed gaan doen tijdens live shows. Neem bijvoorbeeld die eerdergenoemde nummers, maar ook ´Nein Danke´,  ‘Im Guten Im Bösen’ en de titeltrack. Goede composities die op het album al goed klinken. Heerlijke melodieën.  

We kunnen stellen dat Eisbrecher ons blijft verwennen met top albums en ook deze ‘Liebe Macht Monster’ is er weer eentje hoor. Een lekker stevige plaat die ons een hoop energie en nekspieroefeningen weet te geven in een tijd dat we die goed kunnen gebruiken. Dit is een hele grote aanrader als je een album zoekt met energie, catchy hooks en toch ook heavy genoeg blijft. (93/100) (RCA Deutschland)