Meshuggah brengt 013 tot kookpunt 

Op deze broeierige woensdagavond mag Zeal & Ardor, het muzikale kindje van zanger/gitarist Manuel Gagneux geboren uit Zwitsers/Amerikaanse ouders met Afrikaanse roots en woonachtig te New York de tot de nok toe gevulde 013 opwarmen (voor zover dat nodig is met de al zeer hoge buitentemperatuur) voor dat de ‘mighty’ Meshuggah het podium gaat betreden.

Zeal & Ardor speelt een mix van extreme Metal en ‘zwarte’ slagenmuziek die doorspekt is met Soul en Blues. Veel mensen komen niet alleen voor Meshuggah, ook Zeal & Ardor wordt enthousiast ontvangen. De nummers worden luidkeels meegezongen en geklapt. Zeal & Ardor krijgt ook veel speeltijd zodat het voor een groot deel van het publiek aanvoelt als een dubbele headline. Ik persoonlijk vind het wel goed maar het is niet helemaal mijn muziek. Een ideale band voor het Roadburn-festival (ook in Tilburg trouwens) waar deze Avant-Garde Metal volledig tot zijn recht zou komen. Ik geloof dat ze al eens op een eerdere editie van Roadburn hebben gestaan.

Na een korte onderbreking betreden de mannen van Meshuggah het podium. Vanaf de eerste noot die de Zweden spelen verandert de 013 in een complete chaos. Crowdsurfers zweven voorbij, moshpits en circlepits zijn eerder regel dan uitzondering en op een gegeven moment weet je niet meer waar je natter van bent. Van het zweet of van het rondvliegende bier. De sfeer zit er dus van seconde 1 tot de allerlaatste noot goed in. De technische death metal van Meshuggah gaat er in als koek. Vooral drummer Tomas Haake is een fenomeen. Zijn polyritmes en pulserende bass-drums gecombineerd met de dissonante gitaarsolo’s maken dat Meshuggah een ongeevenaarde en complexe innovatieve stijl in het genre heeft gecreeerd. De ene na de andere kraker wordt gespeeld en dat zo strak als een eendenreet. Er worden ook veel nummers van het laatste album ‘Immutable’ gespeeld. Maar het beste bewaard Meshuggah voor het laatst. Namelijk de 2 toegiften ‘Demiurge’ en ‘Future Breed Machine’. Enige minpuntje van deze avond is dat ze ‘Bleed’ vergeten te spelen. Volgende keer graag in de setlist opnemen heren.  Na ‘Future Breed Machine’ keert het publiek en ondergetekende moe, bezweet en doorweekt van het bier tevreden naar huis.