Iron Maiden: Never change a winning team!
Het is 23 november 1986 en ik ga voor de allereerste keer met mijn eigen auto naar een concert! Onze bestemming is Leiden, de Groenoordhallen waar Iron Maiden is neergestreken voor hun ‘Somewhere On Tour’ ter promotie van hun zesde studioalbum ‘Somewhere In Time’. Als om even over negen uur de zaallichten uitgaan en het intro van de film ‘Blade Runner’ door de PA knalt weet je dat het elke minuut los zal gaan. Het publiek is zelfs tijdens het intro al uitzinnig!
Het is 11 juli 2023 en ik ben in de Ziggo Dome Amsterdam voor mijn veertiende keer Iron Maiden en deze keer mag ik meerijden met een van mijn concertmaten. Al enkele jaren wordt een concert van Maiden ingeluid met het heerlijke ‘Doctor, doctor’ van UFO wat tijdens deze tour gevolgd wordt door…het intro van ‘Blade Runner’. Ik weet…dit gaat een nostalgische avond worden!
Maiden is in Amsterdam neergestreken met hun Future To Past Tour en hierbij vieren ze de 37e verjaardag van hun album ‘Somewhere In Time’ (1986) en hun laatste album ‘Senjutsu’ (2021). Wat opvalt is dat de band inmiddels een beetje met de tijd mee gaat en dat je kunt spreken van Old school meets New school qua show. De band gebruikt een combi van ledschermen en ledverlichting met gelukkig nog steeds hun grote backdrops en de grote monitoren op de vloer van het podium (waar je zo lekker stoer op kunt gaan staan) ? Maar dit hoort natuurlijk ook gewoon bij een band als Iron Maiden!
Ik heb het kippenvel een paar centimeter dik op mijn lijf staan en tranen in mijn ogen bij het horen van openingsnummer ‘Caught Somewhere In Time’. Ik voel mij weer even 18! En wat een fantastische stem heeft Bruce (1958) nog! Tijdens het nummer ‘The Timemachine’ zijn er drie data te zien op de backdrop: 25-12-1975, 03-09-2021 en 29-09-1986. Ik denk dat dezen staan voor de oprichting van de band, de release van ‘Senjutsu’ en de release van ‘Somewhere In Time’. Leuk gedaan!
De verdeling van de nieuwe en de oude nummers is ook op orde in de setlist maar eerlijk is eerlijk…deze band heeft natuurlijk helemaal geen nieuw album en nieuwe nummers meer nodig om hun fans te kunnen bedienen. Hoogtepunten voor mij waren de nummers ‘Caught somewhere in Time’, ‘Stranger in a strange Land’, ‘Heaven can wait’ en ‘Alexander the Great’.
Iron Maiden is nog steeds de grootste hardrockband die er bestaat met de grootste en trouwste fans die er zijn (alle instrumentale stukken worden luidkeels meegezongen en slechts alleen het Ole, ole ontbreekt nog), en die nog volop de wereld rond vliegt om hun fans avond aan avond een fantastische show te geven met minimale veranderingen en dat is ook precies wat de fans willen. Want zo staat de achtergrond zang van bandbaas Steve Harris (1956) ook nog steeds te hard en is Janick Gersh (1957) ook nog steeds een combi van Angus Young en een volksdanser ?.
Dit was absoluut een avondje 100% nostalgie en de band heeft weer voor de volle 120% geleverd! Ik loop zielsgelukkig de Ziggo Dome uit. Ik was weer even 18!
Up The Irons!
