Antimatter verzorgt de perfecte herfstsoundtrack in Tilburg
Op de valreep van dit jaar doet Antimatter’s Mick Moss nog één bescheiden Europese tour alvorens zich komend jaar op enkele nieuwe releases te focussen. Zo zal er gewerkt worden aan een vervolg op het prachtige Sleeping Pulse-project en alsook aan nieuw Antimatter songmateriaal. Voorlopig moeten we dus nog even teren op het huidige en prachtige ‘A Profusion of Thought’ album dat exact een jaar geleden uitkwam. En na vandaag ook op de herinneringen aan het akoestische optreden in het uitverkochte Paradox in Tilburg. Want mooi was het.
Het zondagmiddagoptreden begon met voorprogramma Thurnin, een instrumentaal ‘acoustic dark folk/neo folkproject’ van een zekere Jurre Timmer. Jurre was zelf nog het meest verbaast (en daardoor ook nogal gespannen), dat hij de middag voor zijn muzikale helden mocht openen. De stemmige liedjes van zijn debuut ‘Menhir’ uit 2021 werden sympathiek gebracht, doch het gemis aan vocalen én afwisseling in zijn songs deden de aandacht bij uw schrijver af en toe verslappen. Maar sfeervol gitaarspelen kan hij.
Om theetijd (of biertijd, het is Brabant tenslotte), oftewel om 16.00 uur, liepen Mick en zijn partner in crime, gitarist en tweede stem Dave Hall, relaxed het podium op. Waar Mick vroeger nog weleens verlegen of overgeconcentreerd zijn live-set afwerkte, is hij tegenwoordig verrassend ontspannen en lijkt hij er veel meer van te genieten. Het komt zijn uitstraling enorm ten goede. En dat slaat over op het publiek, dat de laatste tijd duidelijk in aantal groeit. Al zal de show op het grote Graspop vorig jaar daar ook aan bijdragen. Vanmiddag voorzag overigens ook drummer Fab Rechmann enkele nummers van passende percussie, wat een welkome aanvulling was. En de zittende setting bleek voor een akoestische show als deze prima te werken: aandachtig luisterende en genietende fans, zonder geouwehoer.
Met het bloedmooie openingsnummer ‘Leaving Eden’ werd de lat meteen hoog gelegd voor een middag vol sfeervolle, uitgeklede uitvoeringen van songs uit het rijke Antimatter-oeuvre. De prachtige stem van Moss komt in een setting als deze nog veel beter tot zijn recht dan tijdens de versterkte shows. De rol van Dave Hall is niet onbelangrijk. Zijn tweede stem, zijn subtiele gitaargetokkel en fijne solo’s verrijken de songs enorm. Enkele van mijn favorieten komen voorbij: het halverwege met percussie aangevulde ‘Little Piggy’, het emotionele ‘Comrades’ en als toegift-zonder-het-podium-te-verlaten: ‘Hole’. Zowaar alle drie van het ‘Judas Table’ (2015) album. Die laatste ging naadloos over in een heerlijke ver-Antimatterde ‘Whole Lotta Love’ (Zeppelin).
De enige andere cover vanmiddag was het verrassende ‘By My Side’ van INXS. Van het laatste album werden gespeeld: ‘Templates’, ‘Paranoid Carbon’ en ‘Entheogen’. Songs die ik vanwege de afwijkende en aan de setting aangepaste arrangementen nauwelijks herkende. Uit de oude doos, oftewel van debuut ‘Saviour’ (2001) volgen zowaar het Massive Attack-achtige ‘Over Your Shoulder’ en de, voor Antimatter-begrippen, snelle titelsong. Allen in de herkenbare, melancholische depri-stijl. De aankondigingen zorgden ervoor dat de sfeer toch vrolijk bleef.
Al met al was het een fijn muziekmiddagje voor de liefhebbers van de zwaarmoedige, doch smaakvolle herfstklanken van Antimatter. Het geluid was prima, de band goed op elkaar ingespeeld; de lichtshow helaas nagenoeg afwezig. Voor wie deze unieke tour nog wil meepikken: alleen op 28 november spelen ze nog in de buurt, in Antwerpen. En nu thuis genieten van de mooie uitgave van de vers geperste vinylversie van ‘Profusion of Thought’. Tot de volgende tour heren!
