Soen zorgt voor een sfeervolle avond in Nijmegen

De keuze is reuze deze vrijdagavond. Battle Beast speelt in een uitverkochte Pul in Uden, Within Temptation staat in een volle zaal in Antwerpen, de funk-rockers Slope staan in de Dynamo,  Django Wagner staat samen met een geweldige live band met onder meer gitaarvirtuoos Paulus Schäfer in de gelederen in een uitverkochte 013 en weliswaar geen rock/metal maar Douwe Bob staat in een volle Effenaar. Ik mag namens RockMuzine deze avond naar Nijmegen om Soen te verslaan in een uitverkocht Doornroosje.

Trope mag deze avond openen. Trope is een duo dat bestaat uit zangeres Diana Studenberg en gitarist/producer Moonhead. Trope heeft een indrukwekkend CV qua touren met bekende bands en ook de muziekpers is lovend over dit tweetal. Het kan aan mijn persoontje liggen maar ik hoor het niet. De Indie/progpop die Trope speelt kan me niet pakken. Zangeres Diana Studenberg heeft een dertien in een dozijn stemgeluid en het ontbreekt haar aan power. Ook de podiumpresentatie is vrij beroerd gezien de ervaring die dit tweetal heeft. Qua songwriting is er ook nog een hoop winst te behalen. De nummers lijken erg veel op elkaar waardoor de verveling al snel toeslaat. De al goed gevulde zaal deelt mijn mening niet en reageert enthousiast bij ieder nummer.

Na een halfuurtje is het gedaan en is het de beurt aan Oddland. Deze Finse  progmetal band heeft al diverse keren in ons land gespeeld en bewaart daar naar eigen zeggen goede herinneringen aan. Oddland speelt acht nummers waaronder twee nieuwe die op het binnenkort te verschijnen album komen. Voor ‘Free Fall’, één van de nieuwe nummers wordt deze avond een live video geschoten en zanger/gitarist Sakari Ojanen vraagt het publiek om extra ‘cool’ te zijn. De nieuwe nummers beloven veel goeds. Hoogtepunten deze avond zijn ‘Unity’ wat op ‘Vermillion’ staat en ‘Skylines’ afkomstig van het album ‘Origin’. Een geslaagd optreden van een band waar we in de nabije toekomst zeker meer van gaan horen.

Rond 20:30 betreedt Soen het podium. De Zweedse progrockers openen met ‘Sincere’ en al gauw blijkt dat zanger Joel Ekelöf niet goed bij stem is. Een verkoudheid speelt hem, de band en ons parten deze avond. Wellicht dat dit ook de reden is dat de instrumenten en met name de gitaren wat zacht in de mix staan. Na ‘Sincere’ krijgen we ‘Martyrs’ en ‘Savia’. Na ‘Savia’ klinken er mitrailleursalvo’s en gaat de band van start met ‘Memorial’ gevolgd door ‘Lascivious’. Iedere muzikant krijgt deze avond een kleine solospot en het is nu de beurt aan toetsenist/gitarist Lars Åhlund. Na niet echt spectaculair gitaarwerk gaat zijn solospot over in ‘Unbreakable’ wat onmiskenbaar een publieksfavoriet is. Na ‘Deceiver’ is bassist Oleksi “Zlatoyar” Kobel alias “Zlaty” aan de beurt om zijn momentje te pakken. Zijn bas intermezzootje loopt over in ‘Ideate’ waarbij Lars Åhlund en Martin Lopez ook percussie spelen.

Hierna gaat het luchtalarm af en na enkele minuten sirenes en drumsalvo’s van Martin Lopez komt het stevige ‘Monarch’, gevolgd door ‘Illusion’, ‘Modesty’ en ‘Lotus’. De reguliere set is nu afgelopen. Het beste bewaart Soen voor het laatst namelijk ‘Antagonist’ en ‘Violence’. Ik heb Soen nu al verschillende keren gezien en het valt me iedere keer op en zeker deze avond dat de band harder knalt op vinyl/CD dan live. Dit is enigszins vreemd want in verreweg de meeste gevallen is het juist andersom. Neemt niet weg dat ondergetekende en een volgepakt Doornroosje hebben genoten deze avond met de kleine kanttekening dat er (nog) meer had in gezeten. 

Foto’s (c) Jeroen Schortemeijer