Speedrush – Division mortality

Ronald van Bruggen | 12 October 2024 | CD | No Comments

Als je na 11 jaar pas je eerste full-album uitbrengt en vervolgens 8 jaar later de opvolger daarvan dan vraag je je af hoe het komt dat de productiviteit zo laag ligt. Wij hebben het dan over het Griekse Speedrush. Van de aangeleverde biografie word ik ook niets wijzer van waarom de productie zo laat op gang is gekomen. De geregeld wisselende samenstelling van de band zou hier wel eens debet aan geweest kunnen zijn. Het debuut ‘Endless war’ heb ik gemist, dus eerst maar eens blanco dit nieuwe album luisteren. De zeer fraaie albumhoes belooft in ieder geval heel wat.

Het album begint met het titelnummer wat wordt aangegeven als een intro, wat op zich merkwaardig is voor een nummer van ruim 3 minuten, maar als alle instrumenten losgebarsten zijn valt gelijk al op dat er op behoorlijk niveau gemusiceerd wordt. Het eerste echte nummer is ‘Ride with death’, is tevens hun eerste single en bevestigt de eerste indruk tijdens het intro, een nummer op flinke snelheid met een prima gitaarriff met halverwege een goede break om tijdens de heerlijke solo weer om te slaan in de speedy thrasher van het begin. Het gehele album bevat negen nummers incl. de intro en de overbodige outro, welke getypeerd kunnen worden als allen speedy thrashers met veelal prima tot soms geweldige gitaarriffs, zoals in ‘Blood legacy’, maar er wordt ook volop gebruik gemaakt van breaks waardoor afwisseling zeker troef is en het album daardoor heerlijk wegluistert.

De nummers klinken erg open waardoor alle instrumenten erg goed tot hun recht komen, veel voor speedmetal typerende piepende gitaarloopjes, met de hierboven genoemde fraaie gitaarriffs-en loopjes en dito gitaarsolo’s, een lekker ronkende bas en een drummer welke erg strak klinkt met veelvuldige drumfills en tenslotte een prima zanger die in tegenstelling tot veel andere zangers bij speedmetal niet de veelal gebruikelijke hoge gillen laat horen, hetgeen wel voor net wat meer variatie in de zanglijnen had gezorgd. Als je prijs stelt op vergelijkingen met andere bekende bands, denk dan aan de oude Evil Invaders en ons eigen Overruled en in de langzamere en midtempo gedeeltes op een mix tussen de grootheden Iron Maiden en Judas Priest.

Het tweede album van Speedrush klinkt ronduit erg goed, stuk voor stuk prima nummers met een heel goed productie. Een oplettende lezer heeft wel in de gaten, dat Speedrush niet vernieuwend is, maar wat ze doen, doen ze gewoon erg goed.