Kadavar – I Just Want To Be A Sound
Het Duitse Kadavar komt, sinds hun oprichting in 2010, met album nummertje acht. Oftewel het bijzonder getitelde: ‘I Just Want To Be A Sound”. Waar de zwaar bebaarde mannen voorheen nogal psychedelische, maar vooral zware stonerrock brachten, die weliswaar lekker beukte maar niet echt uitblonk in afwisseling dan wel herkenbaarheid, is er nu een veel toegankelijkere, af en toe zelfs poppy sound. Wat een metamorfose! Al is de psychedelica gebleven. Maar ieder nummer onderscheidt zich van de vorige en menig refrein blijft lang nazingen in je hersenpan. Dat luistert een stuk lekkerder weg dan voorgaand plaatwerk kan ik wel zeggen. Al zijn er ongetwijfeld fans die deze stap veel te groot vinden.
Het vlotte, opgewekte en wat gladde titelnummer zal menig rockfan afschrikken, want het meezingrefrein is zowel onweerstaanbaar als afwijkend van al voorgaand werk. De hoge, wat zeurderige zangstem van Lupus Lindemann is wennen, maar dat doorzagende gitaarloopje maakt het geheel lekker aanstekelijk. De deels meerstemmig gezongen en wat zwaardere single ‘Hysteria’ is al even catchy met zijn originele new wave-invloeden. De gelaagde productie valt ook op, dat geeft de song een meerwaarde. Het wat punky en nogal elektronische ‘Regeneration’ heeft wat Pure Reason Revolution-invloeden en hapt ook al heerlijk weg. In de wat lichtere en afwisselende ‘Let Me Be A Shadow’ ligt de zang me wat minder. En de psychedelica is helemaal terug in het langste nummer ‘Sunday Mornings’, die na 3 minuten gelukkig aardig aan kracht wint en heavy eindigt. Goed drumwerk ook! Eén van de hoogtepunten op de plaat.
Kant B start opent met de bijna vrolijke uptempo gitaarrocker ‘Scar On My Guitar’ die me verder weinig doet, met name vanwege de eentonige zang. Dan heeft het dreigende, wat voortkabbelende ‘Strange Thoughts’ net iets meer te bieden. Zoals een origineel en relaxte ritme en zweverig keyboardje. We gaan volop terug naar de jaren zeventig in het hallucinerende ‘Truth’, al zullen veel rockers deze wel erg licht vinden. In hetzelfde decennium blijven we met de op wietwolken zwevende ballad ‘Star’ die maar niet tot bloei wil komen. Dan is er een stuk meer te beleven in het prachtig opgebouwde en steeds meer aan kracht én vervormde gitaren winnende ‘Until The End’. De, wederom psychedelische, ballad zit vol lekkere erupties en stapelt de gitaarlagen op elkaar in het slot. Prima afsluiter.
Het bleek een aangename verrassing deze nieuwe van Kadavar. Mijns inziens een prima koerswijziging en het levert meteen het meest afwisselende en onderscheidende album van de heren op. Effe wennen, dat wel, maar het is er zeker één die ik vaker ga draaien. Sommige nummers zijn zelfs pakkend te noemen. Transformatie geslaagd! (80/100 – Clouds Hill)
LINE-UP
Christoph “Lupus” Lindemann – guitars, vocals
Christoph “Tiger” Bartelt – drums
Simon “Dragon” Bouteloup – bass
Jascha Kreft – guitars, keyboards
TRACKLIST
1. I Just Want To Be A Sound
2. Hysteria
3. Regeneration
4. Let Me Be A Shadow
5. Sunday Mornings
6. Scar On My Guitar
7. Strange Thoughts
8. Truth
9. Star
10. Until The End
