Alter Bridge – The Last Hero
Met alweer hun vijfde album zochten de heren van Alter Bridge een manier om zichzelf te overtreffen. Dat valt niet mee als je in een band speelt als Alter Bridge. Met eerdere albums als onder andere ‘Blackbrid’ (2007) en ‘Fortress’ (2013) ligt de lat dus hoog. Met een weergaloos goede zanger als Myles Kennedy en een gitarist als Mark Tremonti mogen we dus nogal wat verwachten. Daarnaast staat Alter Bridge bekend om de thematiek in hun werk. Bij ‘The Last Hero’ ligt de focus op helden en leiderschap, een thema wat goed past bij de hedendaagse ontwikkelingen wereldwijd, en wat dus het publiek ongetwijfeld zal aanspreken.
Er wordt afgetrapt met ‘Show Me A Leader’. Het nummer kent een rustige intro, met een mooie opbouw die al gauw overgaat in wat rauwer rock werk. Direct valt het soleren van gitarist Mark Tremonti op. Het is een lekker up tempo nummer, en daarmee een heerlijke opener van het album.
‘The Other Side’ laat een meer duistere kant van de band zien. Het nummer is technisch en zit vol prog invloeden en moeilijke breaks, met zelfs wat psychedelische stukjes. ‘The Other Side’ wordt gevolgd door ‘My Champion’. Dit nummer is een typisch Amerikaans feel good nummer. Het nummer is weinig spannend maar kent een gitaarloopje dat blijft hangen, en zal hierdoor waarschijnlijk goed vallen bij het grotere publiek.
Bij ‘Poison In Your Veins’ begint het album eigenlijk pas echt. De zanglijnen zijn eindelijk meer uitdagend, en Myles Kennedy zet wat meer kracht bij. Het nummer is zeer energiek, en kent een lekkere groove. In het daarin opvolgende ‘Cradle To The Grave’ wordt deze lijn doorgezet. De zanglijnen zijn wederom uitdagend en Myles laat eindelijk wat van zijn meesterlijke uithalen horen. Daarnaast is er een mooie balans tussen de zang en het gitaarspel van Mark Tremonti. Naar het einde toe is ‘Cradle To The Grave’ erg vet, met zeer toffe gitaarsolo’s en een bijna psychedelisch geluid. ‘Losing Patience’ kent een spannende intro en een meer bombastisch geluid, door het drumwerk van Scott Phillips en ook bassist Brian Marshall treed hier meer op de voorgrond. Het groovende sound in dit nummer is fantastisch. In de break komt er een gitaarloopje terug wat we eerder gehoord hebben (voor de meer oplettende luisteraar), het is vergelijkbaar met het riffje uit ‘My Champion’.
Ook ‘This Side Of Fate’ wordt gekenmerkt door zeer technisch spel, met veel tempo wisselingen. Dit zal ongetwijfeld lekker drummen zijn voor Scott Philips. Ook in dit nummer weer topgitaar werk, en met name de solo naar het einde toe is episch. Ook Myles Kennedy houdt zich niet in tijdens dit nummer en laat een paar mooie uithalen horen. In ‘You Will Be Remembered’ is vooral de thematiek van belang. Het nummer is een ode aan de mensen die zich dagelijks opofferen om een bijdrage te leveren aan de maatschappij zoals; brandweerlieden, militairen en politieagenten. Het nummer blijft wel redelijk braaf en heeft eigenlijk ook weer zo’n typische amerikaanse feel good vibe. ‘The last Hero’ eindigt met het gelijknamige nummer. Dit is een waardige afsluiter voor het album, met wederom groovend en technisch werk. De wisellende tempo’s en technische breaks maken het spannend om naar te luisteren. De zanglijnen naar het einde toe zijn fantastisch.
‘The Last Hero’ is een goed album. Hebben de heren zichzelf overtroffen? Dat was misschien wel een te moeilijke opgave. Het album mist een kraker als ‘Blackbrid’ of een ‘Calm The Fire’, van die nummers waarmee met name Miles Kennedy in een keer een zaal plat kan leggen met zijn weergaloos stemgeluid. Muzikaal gezien is het zeker uitdagend en heeft gitarist Mark Tremonti een zeer belangrijke rol in het geheel. ‘The Last Hero’ is een aanrader voor de fan, maar zal waarschijnlijk niet zo goed vallen als voorloper ‘Fortress’.
(8/10, Napalm Records)
Tracklist:
• Show Me A Leader
• The Writing On The Wall
• The Other Side
• My Champion
• Poison In Your Veins
• Cradle To The Grave
• Losing Patience
• This Side Of Fate
• You Will Be Remembered
• Crows On A Wire
• Twilght
• Island Of Fools
• The Last Hero.
