Alex Grata & Anton Darusso – Brothers in Arms
De zangers/multi-instrumentalisten Alex Grata (Rusland) en Anton Darusso (Costa Rica) zijn gevestigde namen in de rock/metalwereld. Het idee om samen te werken ontstond in 2012. Vorig jaar was de band Alex Grata & Anton Darusso een feit. ‘Brothers in Arms’ is de titel van hun debuutalbum. Een flinke waslijst van bekende en minder bekende (rock)artiesten werkten hieraan mee.
‘Nothing to Hide’ start met enkele teder gespeelde pianotonen, waarna de rock/metal invloeden erbij komen. De rauwe zang past binnen dit stevigere werk. De stemmen van Alex en Anton passen prima bij elkaar. Het geluid is goed verdeeld over de boxen. Er zijn diverse wisselingen in tempo en volume. De basis van pop-rock is niet vernieuwend in deze openingstrack. Maar toch zo pakkend dat ik een paar keer de plustoets van het volume in druk. Ook in ‘Blind’ is er gespeeld met de verdeling tussen boxen. Met name door de manier van mixen krijgt de rock zo nu en dan een moderne twist. Deze afwisseling tussen de zwaardere rock en de poppy toevoegingen is verrassend. Maar het nummer is te kort om indruk te maken.
Classic rockballad intro met pianoklanken en klassieke invloeden. ‘It’s Time for Love’ lijkt een zoete ballad te worden. De tekst is een beetje voorspelbaar. Het zacht gezongen deel, met licht klassiek invloeden duwt de zoete poppy sound even naar de achtergrond. Aansluitend komt er een vleugje rock bij. Hierdoor is het laatste deel sterker dan het eerste deel. Piano samen met geluid van strijkers bij aanvang van ‘Frozen Tears’. Ook in de tedere zangstukken kleuren de stemmen mooi bij elkaar. De opbouw naar rock is goed. Elementen van het intro keren terug. De tekst bevat clichés en is een beetje zoet. Maar zoet is soms (stiekem) best lekker. Na een vrij voorspelbaar deel eindigt het nummer origineel en teder.
De mix van stijlen zoals rock, metal, rap en diverse pop invloeden in ‘So Many Ways to Go‘ vormen een bijna bizarre melting pot. Toch is dit, tot mijn verrassing, in harmonie met elkaar. Alex en Anton hebben ervoor gekozen om de pure klanken van de diverse muziekstijlen te bewaren. Een goede keuze, de verleiding ligt op de loer om veel te veranderen in de mix. Als dat gebeurd was, hadden de rockers het gevoel kunnen krijgen dat het geheel “kapot gemixt” was. Dat is nu totaal niet aan de orde. Al vaker was er prima gitaarspel, en hier komt dit erg mooi naar voren. Het einde is iets te abrupt. ‘When the Music’s Over’ heeft een geweldig intro. Binnen enkele seconden al is er een wending van metal naar minimalistisch. De eerste zinnen worden breekbaar gezongen. Net niet intens genoeg om mij echt te raken. Dat verandert met de rauwere zang, die het uitschreeuwt van verdriet…verdriet om het gemis van idolen, zoals Freddie Mercury en John Lennon.
In tien nummers hoor je behalve rock/metal diverse stijlen. Van licht klassieke elementen, naar pop en rap en van alles wat er tussen zit. Ondanks deze mengelmoes van stijlen is de balans meestal goed. Er blijft doorgaans genoeg rock/metal over. In ‘Super Hero’ slaat de balans door naar de andere kant. De rock/metal delft het onderspit. De beat ‘wint’ het van de melodie. En vormt zo een beetje een vreemde eend in de bijt. Alex en Anton zijn veelzijdig en vernieuwend. Misschien hebben ze rock/metal geïntroduceerd voor een doelgroep die anders voornamelijk naar een lekkere beat luistert. Hopelijk is hun cd ‘Brothers in Arms’ géén eenmalig project.
(79/100, Melodic Revolution Records)
01) Nothing to Hide (03:58)
02) Blind (02:13)
03) It’s Time for Love (04:56)
04) Drops of Compassion (03:21)
05) Frozen Tears (04:52)
06) So Many Ways to Go (04:05)
07) When the Music’s Over (04:02)
08) Super Hero (03:18)
09) Keep the Fire Burning (03:40)
10) Angel Like You (03:23)
CD Only Bonus Tracks
11) Ocean (Gorky Park Cover)
12) Drops of Compassion (Russian Version)
13) In God We Trust (Russian Version)
