Claudio Delgift – Reflections Of Utopia

De Argentijnse singer-songwriter Claudio Delgift speelt een mix van prog rock met Keltische invloeden. Op ‘Reflections Of Utopia’ speelt Claudio niet alleen gitaar maar ook bas. Tevens doet hij de percussie programmering. Er doen verschillende gastmuzikanten mee waaronder diverse bassisten en drummers.

Het instrumentale intro van ‘Tricapsule’ wekt direct mijn belangstelling. Even is het de vraag: is dit een kort nummer dat al eindigt of is het een wending? Het blijkt een wending te zijn. De eerste woorden die Claudio zingt lijken, heel even, een klein beetje op de stem van Sting. Ik heb het amper gedacht of het blijkt dat de kleur van Claudio’s stem echt heel anders is. Claudio’s stem is wat scherper. Met een prima combinatie van up-tempo drum en gitaarspel eindigt dit openingsnummer.

Vocaal is ‘What matters’ in eerste instantie een mix tussen praten en zingen. Als het zingen de overhand krijgt, klinkt de stem het eerste stuk vervormd. Overgaand in de gewone stem. Dit wisselt een paar keer af. De wendingen vormen niet altijd een duidelijk geheel. Gast vocalist is Josefina Anselmo, zij zingt een paar regels mee. Bij de hogere, wat harder gezongen woorden in ‘Ascent of the core/Descent of the stars’ komt Claudio iets power te kort. Er zijn zowel instrumentale als vocale nummers. Claudio weet me niet zodanig te raken dat ik helemaal één word met de muziek. Toch zit het geheel door de diversiteit vernuftig in elkaar. De eenheid tussen de nummers onderling en binnen de nummers zelf is er niet helemaal. De geluidskwaliteit had wat sprankelender mogen zijn. Toch hoor je duidelijk dat er zorg besteed is om er een mooi geheel van te maken. De eerste zes nummer zijn door Claudio geschreven. De twee bonustracks zijn geschreven door ONE.

‘Evening Ceremony’ heeft een verrassende start door verschillende folklore invloeden. Sommige hebben een zomers en vrolijk karakter. Diverse invloeden wisselen elkaar, in vloeiende wendingen, een aantal keer af. De folk krijgt nergens de overhand. De rock komt langzaam meer naar de voorgrond. Een vleugje folk blijft. Het laatste up tempo stuk, met een lekkere bas groove, is behoorlijk opzwepend. Door de combinatie van toetsen en het geluid van wind heeft ‘Ancestral Trip’ een mysterieus en bijna spookachtig begin. Mijn nieuwsgierigheid wordt aangewakkerd, waar gaat deze track naar toe? Er is een wending naar wat rockinvloeden. Waarna er subtiele wendingen volgen. Het is heerlijk genieten van toetsen en snaren. Het nummer lijkt wegstervend te eindigen, er is een stilte.. Deze duurt een paar seconden. Tot mijn grote verrassing volgt er een minimalistisch, dromerig stuk. Ik ben nu één met de muziek. Langzaam neemt het volume in de muziek iets toe. De muziek blijft fascinerend. Maar op ‘Reflections Of Utopia’ zeker wel!

(74/100, Eigen beheer)

Tracklist:
1 Tricapsule
2 What matters
3 In the heart of the woods
4 River of no time
5 Rollin’ on
6 Ascent of the core/Descent of the stars
7 Evening ceremony
8 Ancestral trip