CD van de Week: VREID – LIFEHUNGER
Lifehunger! Dit is niet zomaar een kreet maar de titel van het achtste album van de Noorse band Vreid waarbij wederom blijkt hoe stevig deze muzikanten in hun schoenen staan. Sinds hun eerste album als Vreid ‘Kraft’ uit 2004 hebben de Noormannen een constante evolutie lijn weten vast te houden en dat maakt Vreid ‘Vreid’. Hun sound is ten alle tijden herkenbaar en evenwel altijd een nieuwe ontdekkingstocht. Zo werden zij in de Windir periode gecaterogiseerd als ‘Folk & Black’, vervolgens als ‘Melodic Black’ en tegenwoordig wordt er gesproken van ‘Black ’n Roll’. Niet dat het de heren heel erg veel uitmaakt hoe fans en media hun muziek bestempelen want zij doen wat zij goed in zijn: relevante en inspiratierijke Black metal maken.
Bij een eerste luisterbeurt valt er op dat geen enkele track vooraf verraadt hoe de volgende zich zal ontwikkelen en dat zorgt er al voor dat je dit album opnieuw zal beluisteren. Een plaat die intrigeert en nieuwsgierig maakt. Black metal blijft wel de basis, dit even ter gerustelling. Het scherpe, venijnige gekrijs van Sture Dingsøyr is gelukkig nog volop aanwezig maar we maken hier en daar kennis met zijn heldere stem, zeker niet onaagenaam. Guitaar lijnen en riffs zijn strak, herinneren regelmatig aan klassieke heavy metal lijnen. Uiteraard de typerende snelle tremolo picking ontbreekt ook niet alsook het marcherende ritme, zo eigen aan Vreid. Het geheel wordt verrijkt met accoustische passages, toonaarden die op klassieke snaarinstrumenten lijken en subtiele sfeervolle lagen van keyboard.
Van de acht tracks die deze full-length bevat, vallen sommigen net even iets meer op. ‘Flowers & Blood’ is een volledig accoustisch nummer dat het album op melancholieke wijze opent en ons lijdt naar een verhaal over legacy ‘One Hundred Years’: een epische black melodie met een vlot, galopperende tempo om je haren op de laten wapperen en waar hier ook een accoustische passage wordt ingezet met heldere zang.
Aansluitend het album titel ‘Lifehunger’ waarin duizelingwekkenden guitar lijnen en de snerpende en doordringende gekrijs van Sture zich met elkaar mengen, een werkelijke schreeuw om het leven dwars door de koude en dreigende sfeer, wat zin geeft om mee te schreeuwen (ook al kun je het niet zo goed!).
Dan iets totaal anders en dat is ‘Hello Darkness’, een track die een beetje ‘out of place’ lijkt te zijn met zijn gothicachtige stijl en spookachtige sfeer, een tikje psychedelisch en toch een zeer geslaagde escapade zeker met de vocale bijdrage van Solstafir’s Aðalbjörn Tryggvason. ‘Black Rites in the Black Nights’ brengt de luisteraar in no time terug naar de order van de dag: massief van duisternis meeslepende guitarmelodieën, gedragen door de ijzige scream van Sture, dat zijn alle ingrediënten voor een enerverende ervaring.
Afsluiter ‘Heimatt’, weliswaar een instrumentale stuk, is ook meer dan het noemen waard. De opbouw in tempo en intensiteit is merkwaardig sterk en zal bij de liefhebber de nodige rillingen van genot veroorzaken, de apotheose van ‘Lifehunger’.
Vreid heeft al weer een meesterwerk op zijn naam gezet, anders kan er niet gezegd worden. Lifehunger maakt hongerig, laat je achter verlangend naar meer Vreid. Met ‘Lifehunger’ is het genieten van knallende, melodieuze Black metal met veel variatie.(95/100)(Season of Mist)
