Flotsam and Jetsam – The end of chaos

Wie kent deze Amerikaanse thrashmetalband niet? In ieder geval alle oldschool thrashfans zeker wel. Het verhaal is waarschijnlijk bij de meesten wel bekend, Flotsam lijkt in de slipstream van the Big Four een geweldige toekomst te gaan krijgen na hun eerste twee superalbums ‘Doomsday for the deceiver’ en ‘No place for disgrace’. Echter, met het matige ‘When the storm comes down’ als opvolger treedt het verval in en tesamen met bandledenwisselingen en mismanagement komt de band dat verval nooit meer echt te boven. In de loop der jaren wordt wel regelmatig een nieuw album uitgebracht, soms zit daar wel een goed album tussen, zoals bv. ‘The cold’, maar ook te vaak uitglijders. Maar, in 2016 komt daar dan het fantastische titelloze 12e full-album met allemaal geweldige nummers, de band klinkt bevlogener dan ooit. Opvallend op dit album is o.a. het weergaloze drumwerk van nieuwkomer Jason Bittner.

Vorig jaar trad Bittner echter al weer uit de band, hij is ook niet bepaald een makkelijk heerschap, zijn plaats wordt ingenomen door de bij velen wel bekende Ken Mary. En nu is daar dan hun 13e full-album, de heruitgave van ‘No place for disgrace’ niet meegerekend. De cover ziet er geweldig mooi uit, een hele fraaie upgrade van Flotzilla.

‘Prisoner of time’ opent met een furieus intro om na ca. 1 minuut over te gaan in een midtempo nummer, een typisch Flotsam-nummer met de zoals nog altijd geweldige vocalen van Eric. A.K. Knutson. Enige minpuntje is dat de opener niet een snelle beuker is welke je bij een thrashband eigenlijk altijd wel verwacht. Vervolgens het ene na het andere heerlijke nummer, alle nummers hebben stuk voor stuk heerlijke pakkende gitaarriffs, een paar nummers hebben apart drumwerk in de coupletten, flitsende gitaarsolo’s en continu ronkt de bas er flink op los. Opvallende tracks qua riffing zijn ‘Slowly insane’ en ‘Good & bad’, ‘Unwelcome surprise’, ‘Snake eye’ en ‘The end’ zijn dat vanwege hun furieusheid.

Een recensie schrijven over één van je favoriete bands is altijd lastig, je wil zo graag dat het nieuwste album een topalbum is en ik kan gerust zeggen, dat de nieuwe Flotsam zeker niet onder doet voor hun vorige ook al zo goede album. Ondanks dat het vertrek van drummer Bittner in 1e instantie als een forse aderlating gezien werd, is zijn plaats uitstekend overgenomen door Mary, tel daarbij op het uitstekende niveau van de andere mannen, de al vermelde kwaliteit van de nummers, de uitstekende productie van het album en we kunnen dus stellen dat we al zo vroeg in het nieuwe jaar te maken hebben met 1 van de 1ste thrashknallers in 2019. (90/100) (AFM/Bertus/Suburban)