Avatarium – The Fire I Long For
In 2012 opgericht door Candlemass baas en bassist Leif Edling, die samen met gitarist Marcus Jidell (Soen, ex-Evergrey, ex-Royal Hunt), Tiamat drummer Lars Sköld, keyboardspeler Carl Westholm en Jidell’s vrouw, zangeres Jennie-Ann Smith de band startte. Haar mooie, donkere stem was in mooi contrast met de logge zware riffs. Het vele toeren en de prima albums hebben de band aardig wat succes bezorgd de afgelopen jaren. Leif Edling heeft ondertussen helaas de band verlaten vanwege gezondheidsredenen, maar hij blijft achter de schermen wel betrokken als songschrijver. Landgenoot Mats Rydström neemt tegenwoordig zijn bassende taken waar. Op de valreep van 2019, dus nog op tijd voor menig jaarlijstje, komt de Zweedse doom-metal band nu met haar vierde album ‘The Fire I Long For’. Of het daadwerkelijk jaarlijstjeswerk is, gaan we beluisteren.
‘Voices’ start de cd traag en heavy, zoals te verwachten is natuurlijk. Het Dio-geluid is niet ver weg, maar miss Smith zingt vol overtuiging over de stemmen in haar hoofd. Een lekker overstuurde keyboardsolo maakt het creepy sfeertje compleet. Fijn herkenbaar geluid heeft die band toch en de goede productie draagt hier aan bij. ‘Rubicon’ heeft een wat minder donkere riff, is iets vlotter en hapt daardoor nog wat gemakkelijker weg. Met een beetje fantasie kun je er wat klassieke Heart-invloeden in terugvinden. Heerlijk nummer.
Ballad ‘Lay Me Down’ komt hierna wat vroeg, is me net iets te traag, maar verder een prima nummer, mede door de prachtige zang in combinatie met akoestische gitaren en het dreigende sfeertje. Overigens opvallend veel rustigere songs op deze plaat. Verderop komen we nog het mooi opgebouwde ‘Great Beyond’ tegen, met zijn relaxte coupletten en heavy refrein, waarin de prachtige volle en gelaagde productie weer opvalt. Afsluiter en kortste song ‘Stars They Move’ kruipt onder je huid. Jennie-Ann’s gevoelige stem alleen ondersteunt door piano, prachtig!
Tussen deze relatieve rustpuntjes vinden we nog de flink door Sabbath beïnvloede trage doomy track ‘Porcelain Skull’, die zich net iets te lang, bijna letterlijk, voortsleept, al maakt de tempowisseling aan het einde wat goed. De voor Avatarium-begrippen snelle Deep Purple-achtige ‘Shake the Demon’ bevalt me beter met zijn lekkere riff en vette solo’s. Het titelnummer is langzame blues met een mooi weemoedig refrein. Heerlijke melancholie verpakt in zware gitaarpartijen. Blijft het met 7 minuten langste nummer nog over: ‘Epitaph of Heroes’. Met een tegen een typische Tony Iommi-riff aan zingende Jennie-Ann Smith ontwikkelt het tot een depri en zware song, zeker nadat halverwege een lang intermezzo langzaam steeds zwaarder totdat de zang weer invalt. Mooi.
Avatarium heeft weer een prachtig en zeer goed klinkend album afgeleverd. Lekker compact met een goeie 45 minuten aan muziek, voldoende afwisseling en een aantal echt beklijvende songs. Voer voor wie zijn muziek langzaam en heavy wil. Tijd om deze band weer eens live uit te checken! (85/100) (Nuclear Blast Records)
LINE-UP
Jennie-Ann Smith / Vocals
Marcus Jidell / Guitars, Piano
Lars Sköld / Drums
Mats Rydström / Bass
Rikard Nilsson / Organ
TRACKLIST
1. Voices (4:51)
2. Rubicon (4:38)
3. Lay Me Down (4:50)
4. Porcelain Skull (5:03)
5. Shake That Demon (3:43)
6. Great Beyond (5:34)
7. The Fire I Long For (5:06)
8. Epitaph of Heroes (6:56)
9. Stars They Move (3:17)
