Solicitor – Spectral devastation

De Amerikaanse stad Seattle is altijd een stad geweest welke flink wat bands voortbracht in het hardere muziekgenre. Seattle is zelfs de bakermat van de grunge met klinkende namen als Nirvana, Alice in Chains en Pearl Jam. Meer uit de hoek van de heavy metal komen bands als Metal Church, Queensryche, Sanctuary, Culprit, Fith Angel en Heir Apparent uit deze stad. Voorwaar geen misselijke lijst aan namen dus. Maar de stad brengt natuurlijk ook nu nog nieuw bloed voort, van die bands is het nog erg nieuwe bands Solicitor er een, namelijk opgericht in 2018. Na een demo en een EP in 2019, komt de band nu dan met hun eerste full-album.

Solicitor is een vijfkoppige band en opvallend is dat ze een frontvrouw hebben, Amy Lee Carlson, hetgeen in de thrashmetal een niet veel voorkomend iets is, hetgeen natuurlijk wel extra aandacht geeft, haar uitstraling op de foto’s is in ieder geval een erg ruige en zal ongetwijfeld voor die aandacht zorgen.

De band schrijft zelf beinvloed te zijn door bands als Liege Lord, Chastain, Sanctuary, Judas Priest, Mercyful Fate, Motorhead, Hellion, Anthrax, Exodus, Testament, Metallica en Megadeth.

Volgens de bijgeleverde bio is de stijl een mix van speed en thrashmetal. Het album staat ook vol met lekkere oldschool speedmetal, waarbij inderdaad wel invloeden van Liege Lord en Metallica ten tijde van Kill ‘em all en Hellion vanwege de zang goed hoorbaar zijn. In 40 minuten jaagt de band er 8 prima speedmetalsongs doorheen, waarbij het gelukkig niet continu topsnelheid is wat de klok slaat, breaks voldoende. Opvallend is het veelal heerlijke gitaarwerk, zowel qua riffs als solo’s. Een nummer als Night Vision heeft een fijn swingend ritme in de refreinen, Leathür Streets heeft een lekker apart en ietwat punkachtig ritme, Spectres of war en Grip of the fist zijn voorbeelden van heerlijke ultrasnelle en ruige nummers, met toch ook tussendoor melodisch gitaarwerk. Carlson heeft een lekkere ruige strot welke uitstekend bij de thrash van Solicitor past.

Door wat tegenslag bij de opnamen was er niet heel veel tijd om aan de opnamen te sleutelen, hetgeen zich wel wreekt in de productie, want de snare staat iets te zacht in de mix, de double bass en bekkens klinken niet prettig, de zang galmt lichtelijk. Het geeft het album wel een oldschool en authentiek gevoel, maar hedentendage is een goede productie bij je eerste echte wapenfeit wel een must en ik kan niet geloven dat deze productie een bewuste is. En dat alles is jammer, want de nummers zijn gewoon goed en geven aan dat de band absoluut potentie heeft. De matige productie kost wel wat punten, heb je daar geen moeite mee, dan kun je er zeker 5 à 10 punten bij optellen. (80 /100) (Gates of Hell Records)

Bandleden:

Amy Lee Carlson – Vocals
Patrick Fry – Guitar
Matt Vogan – Guitar
Damon Cleary-Erickson – Bass
Johann Waymire – Drums

Tracklist:

1 Blood revelations
2 Betrayer
3 The red queen
4 Leathur streets
5 Night vision
6 Terminal force
7 Spectres of war
8 Grip of the fist