Nordic Union – Animalistic
Nordic Union is een muzikaal project op het, hoe kan het ook anders, Frontiers label. Het aantal van zulke projecten is niet meer bij te houden, zoveel zijn het er op het Italiaanse label. Deze gaat al wel een tijdje mee en bleef dus gelukkig niet bij slechts één plaat. ‘Animalistic’ is namelijk het derde album van de groep onder leiding van Deense vocalist Ronnie Atkins (Pretty Maids) en Zweedse zanger/gitarist Erik Martensson (Eclipse/W.E.T.).
Heerlijke melodische hard rock is wat we op de eerste twee platen kregen voorgeschoteld en dat is op dit nieuwe ‘Animalistic’ niet anders. Wat een zeer prettig feit is hier is dat het album net geen veertig minuten aantikt. Vaak zijn albums op het Frontiers label aan de (te) lange kant, bij deze is het dus netjes gehouden.
Het album opent met het rustige intro van ´On This Day I Fight´ waarna de heavy gitaarriff al snel zijn opwachting maakt en het nummer echt losbarst. Wellicht het snelste nummer op de plaat. Atkins klinkt nog altijd fantastisch en bewijst nogmaals zijn status, ook al hoeft hij dat natuurlijk allang niet meer te doen. Deze man heeft zijn sporen al lang en breed verdient en blijft gewoon doen wat hij het liefste doet. ´If I Could Fly´ heeft zo´n zelfde intro en heel opzwepend drumwerk in de coupletten.
Bij het zien van de tracklist leek het nummer ‘Riot’ mij het zwaarste nummer. Met zo’n titel moet dit haast wel een harde rocker zijn toch? Niet helemaal, ‘Riot’ is namelijk de ballad van het album. Het nummer gaat over een persoon die met zichzelf in de knoop zit en onder andere zichzelf niet meer herkent in de spiegel. Helaas komt de wanhoop om van die ‘’riot’’ af te komen niet helemaal door in het nummer. Hiervoor is het wat té gelikt. De emotionele gitaarsolo raakt wel dat gevoel.
‘Scream’ heeft een Rise Against achtig intro riffje en evolueert dan naar een straight on rocker met een een ietwat Songfestival achtige rock vibe in de stijl van Wig Wam, maar met minder glam. Ontzettend catchy refrein en of je nu wilt of niet, dit is er eentje die je voor dat je het weet meezingt. Ik vind het heerlijk! De titeltrack volgt en is in het refrein minstens net zo catchy, maar neigt dan weer meer naar iets van Alice Cooper uit de 80’s.
In zijn geheel genomen is ‘Animalistic’ een zeer solide plaat. Eentje vol met voldoende vermakelijk materiaal voor de hard rock fans onder ons. De kracht van Atkins heeft niets ingeleverd en hierdoor heeft het album genoeg pit. Opnieuw hoge ogen voor Nordic Union. (83/100) (Frontiers Music s.r.l.)
