Smash Into Pieces – Disconnect
Smash Into Pieces is een rockgroep uit Zweden die rock mixt met dance elementen. In ieder geval sinds de komst van nieuwe drummer, die onder de naam ‘The Apocalypse DJ’ schuilgaat. Deze persoon zit sinds 2017 bij de in 2008 opgerichte band. Dit is tevens het moment dat Smash Into Pieces bij het grotere publiek naam kreeg. Grappig dat het album voor zijn komst dezelfde naam had.
De nieuwe langspeler ‘Disconnect’ begint met de instrumentale titeltrack. Hier is nog weinig rock te vinden, maar gelukkig blijkt deze plaat al snel juist meer rock/metal te bevatten dan hun eerdere werk. Nu wil ik hiermee niet zeggen dat dit instrumentale nummer niks is, integendeel bijna. Het heeft een fijne gitaarlead in het begin en door heel elektronisch te starten krijg je juist nieuwsgierigheid naar de rest omdat het een dreigende toon heeft. Zo een dat het elk moment los kan barsten.
Dat doet het dan ook direct met het opvolgende ‘Reckoning’. Deze start nog met een rustig akoestisch gitaartje, maar al snel komen daar de heavy gitaren voor in de plaats met daarbij weer die dreigende electronics. Smash Into Pieces heeft in de jaren echt zijn eigen sound weten te maken en op dit nieuwe werk komt dat, nu er meer rock/power in zit, het best tot zijn recht. Althans in ieder geval voor ons rockfanaten. Neem bijvoorbeeld ook de gitaren in ‘Freight Train’ en op ‘Guillotine’ zijn zelfs zware vocals te horen.
Maar dan hebben de twee nummers nog niet benoemd die de rock en dance subliem mixen. Eerst komt ‘Throne’ voorbij wat belachelijk lekker catchy begint waarna opnieuw de heavy gitaren de overhand nemen. Als de zang dan weer start is het de EDM weer die overhand neemt. In het refrein zijn ze gelijk en valt het ook nog eens heerlijk samen. Dit zou een dikke hit kunnen (moeten) worden. Gelijk daarna hebben we ‘Vanguard’ wat direct herkenbaar is door het fluiten in het intro. Catchy, doch heavy refrein. En daar is dat fluitje weer, ik fluit hem inmiddels al mee. Goeie zet.
Tegen het einde is er nog zo’n kneiter te vinden in ‘A Shot In The Dark’. Deze zal het goed doen tijdens de live shows. Hier is tijdens concerten zeker wat leuks van te maken. Up tempo, lekker drumritme, fijne melodielijn in de zang. Hier is het EDM gehalte wat hoger, maar voor de rocker goed te pruimen.
Juist door de mix met de EDM is dit ook een band dus voor een breder publiek. Het ‘’matcht’’ met meer muzieksmaken. De band zit inmiddels een flinke lift qua populariteit. De vraag is natuurlijk of ze met deze release voor de EDM fans een té grote rock lepel hebben toegevoegd. Wij rockers zijn daar juist maar al te blij mee en kunnen dit het sterkste werk van de band noemen. (85/100) (self released)
