De bijna vergeten klassieker: Slade – Till Deaf Do Us Part

Ik hoor jullie al denken wat doet een oude ballen band als Slade in een rubriek waar men op zoek gaat naar vergeten rockklassiekers. Natuurlijk heeft het Britse Slade zijn duit in het zakje gedaan voor de rockmuziek maar een echte heavy metal band waren ze nu niet direct. Voor vele metalheads werden ze pas beroemd toen het Amerikaanse Quiet Riot ‘Cum On Feel The Noiz’ en ‘Mama Weer All Crazee Now’ coverden in een heuse heavy metal versie. Daarnaast sierde de band vooral de Britse hitparades sinds het begin van de jaren zeventig hoewel heel wat van hun songs ook op het Europese vaste land hun weg naar de top van de hitlijsten vonden. De bekendste is onwaarschijnlijk het kerstepos ‘Merry Xmass Everybody’, maar ook ‘My Oh My’ en ‘Radio Wall Of Sound’ zullen bij velen nog wel een belletje doen rinkelen. De grootste successen beleefde de band echter in de eerste helft van de jaren zeventig toen hun harde met glam doorspekte rock en hun aparte balladeske songs zonder probleem de weg vonden naar een breed publiek.

Eind jaren zeventig leek het liedje van Noddy Holder en zijn kornuiten uitgezongen te zijn en het werd heel stil rond de band. Het Reading festival in 1980 zorgde echter voor een nieuwe boost bij de heren. Dankzij Ozzy Osbourne die forfait moest geven, mocht het viertal acte de préséance geven op het wereldberoemde Engelse festival en werd hun carrière opnieuw gelanceerd.

Holder en co hebben altijd een goede neus gehad voor wat populair was en het was dan ook niet verwonderlijk dat ze een jaar na Reading uitpakten met een heus heavy metal album dat als titel ‘Till Deaf Do Us Part’ meekreeg. De groep vatte het album op als een soort van heavy metal mis wat al meteen duidelijk wordt in de opener ‘Rock And Roll Preacher (Hallelujah I’m On Fire)’ waarop de band zich profileert als een heuse metalband met alles er op en er aan. Slade pakt uit met een opening waar heel veel heavy metal bands jaloers op zullen zijn. Het bombastische orgel en het onweer dat de song openen samen met de stem van Noddy Holder grijpen je direct bij de keel. Met opvolger ‘Lock Op Your Daughter’ bestormen ze opnieuw de hitparades en besef je ook dat dit album geen gewoon metal album is, maar een soort persiflage op het hele metalgebeuren in de jaren tachtig.

Met het bombastische titelnummer bewijzen de heren dat ze met enkele simpele riffs een meer dan degelijke meezinger kunnen maken. De energie die ze in de drie eerste songs ten toon spreiden nemen ook mee naar het vervolg van het album waarin ze hun eigen instrumentale en tekstuele kijk op het heavy metal gebeuren uit die tijd op de mensheid loslaten. Het ene moment in een explosie van stevige meezingbare deuntjes (‘Ruby Red’, ‘A Night To Remember’, ‘It’s Your Body Not Your Mind’, ‘Let The Rock Roll Out Of Control’ en ‘Knuckle Sandwich Nancy’) het andere moment met de nodige rust (‘She Brings Out The Devil In Me’, ‘M’hat M’coat’ en ‘That Was No Lady That Was My Wife’). Uiteindelijk eindigt de kerkdienst van Slade met een korte reprise van het titelnummer en het toepasselijke “Rest In Peace”, Amen!