Tragedy – I Am Woman

Zoals de naam van het nieuwe album al doet vermoeden. Dit album van de Amerikaanse coverband Tragedy is een ode aan verschillende zangeressen. Er is gekozen om louter nummers te coveren die bekend zijn geworden door uitvoeringen van zangeressen. Want laten we als voorbeeld ‘Respect’ even pakken, dat is natuurlijk geschreven door Otis Redding, maar wereldberoemd in de versie van The Queen Of Soul, Aretha Franklin.

Tragedy is dus een volledige coverband die, met name veel disco en Bee Gees covert. Op deze plaat is er dus geen ruimte voor de gebroeders Gibb, al komt de duetpartner van 80s schuifelaar ‘Guilty’ wel voorbij. Ook een Nederlands tintje is te vinden in de, wel voordehand liggende, cover van ‘Venus’. Naast zulke songs ook weer een karrevracht aan vermetalde discoklassiekers. De eerste feel die je krijgt bij het luisteren van deze plaat is een beetje hoe een feestje eraan toegaat, althans bij ons. Hoe later op de avond, hoe meer metal/rock covers de revue passeren, tevens ook genoeg originele tracks, die vaak toch beter zijn. Hiermee ook een beetje de valkuil van albums en bands als hier. Het gevoel bekruipt toch snel dat dit meer voor de lol een keer is bedacht op een feestje en dat ze dat maar zijn gaan opnemen. Veel van de covers op ‘I A Woman’ zijn leuk voor zo laat op de avond met al wat potjes alcohol achter de kiezen, maar nuchter is het vooral leuk omdat je de nummers allemaal kent. Echter komt dan wel weer de gedachte opzetten dat het origineel toch fijner is.

Nu ben ik niet van het afkraken en doel daar met de vorige alinea ook echt niet op. Sommige covers zijn echt wel leuk. Zo hoor je ook riffs van rockklassiekers in de songs verwerkt. Leuk gedaan om in bijvoorbeeld ‘Lay Your Love On Me’ van ABBA de zang te laten starten op dezelfde manier als Maiden dat doet bij ‘Run To The Hills’. Op ‘She Bop’ (Cyndi Lauper) horen we het welbekende ‘Smoke On The Water’ riffje.

Bij de start van ´I Will Survive´ (Gloria Gaynor) lijkt het een hele duistere versie te worden door de gitaar. Echter zodra de zang begint wordt dat al snel weer ontnomen en gaat het bijna meer de kant op van parody. Aan de andere kant zien we op deze plaat ook dat een musical klassieker als ‘Memory’ (Barbra Streisand) zich stiekem best aardig leent als power metal song.

Best aardig, hoger dan dat gaat deze plaat helaas niet komen. Leuk om bepaalde songs eens in een harder jasje te horen en omdat er zo veel classics op staan helpt het wel. Je zingt het toch mee. Een covertje hier en daar op een album is af en toe een leuke toevoeging. Hele cover albums hebben mij nooit écht weten te overtuigen. Deze ‘I Am Woman’ mag dan geen tragedie zijn, maar om nou te zeggen dat ik dit album nog eens opzet is ook teveel ben ik bang. Misschien nog eens die ‘Memory’ uitvoering, om het geheugen weer wat op te frissen. (62/100) (Napalm Records)

Tracklist:

01. Le Freak

02. I Will Survive

03. She Bop

04. Memory feat. Mrs. Smith

05. Lay All Your Love on Me

06. Venus

07. Goldfinger

08. Respect feat. Marcy Harriell

09. Flashdance… What a Feeling

10. I’m So Excited

11. Here You Come Again

12. All I Wanna Do

13. I Am Woman

14. Roar