Filter – Algorithm
Het industriële gezelschap van bandleider Richard Patrick komt na zeven jaar eindelijk met de opvolger van het redelijke ‘Crazy Eyes’ (2016). Deze ‘Algorithm’ is pas hun achtste plaat en een flinke stap terug naar het geluid van de gloriedagen van weleer. Misschien even het geheugen opfrissen. Begin jaren negentig speelde Patrick gitaar voor Nine Inch Nails tijdens hun Pretty Hate Machine Tour. Dat kon hijzelf ook dachtie en richtte Filter op, welke meteen succes had middels debuut ‘Short Bus’ (1995) met grote hit ‘Hey Man, Nice Shot’. Opvolger ‘Title of Record’ (1999) was zelfs nog een stuk beter en ze hadden met de aanstekelijke ballad ‘Take a Picture’ wederom een hit te pakken. Waarna het helaas met de drugsinname van Patrick bergopwaarts en de carrière en kwaliteit van de albums bergafwaarts ging. Filter werd steeds meer een soloproject van Patrick, al was ‘Trouble With Angels’ (2010) nog wel een lichtpuntje. Leuk weetje: de broer van Richard is acteur Robert Patrick, bekend van Terminator 2.
Fast forward naar 2023. Deze ‘Algorithm’ is een stevig werkje geworden, waar de industriële invloeden dus weer rijkelijk op vloeien. Een beetje terug naar de stijl van ‘Short Bus’ dus. Dat bleek ook de bedoeling, want lang heette het album ‘ReBus’. De stem van Richard is wel wat minder geworden in de loop der jaren, iets schorder en soms wat hoger, maar niet heel storend verder. De band is weer vol goede moed, want in maart 2024 komen ze zelfs in Europa toeren! Waaronder twee keer in Nederland en één keer België. Dat is heel lang geleden!
Opener ‘The Drowning’ bouwt lekker rustig op voordat de gitaren er in knallen. De productie is prima en passend bij de sound, ook al liggen de drums wel erg op de voorgrond. Bij het navolgende en wat eentonige ‘Up Against The Wall’ valt de hese stem van Patrick pas echt op, al gaat hij tijdens het refrein fijn de hoogte in. Eerste single ‘For The Beaten’ heeft een zwaar elektronisch intro, waarna het tempo omlaag gaat. De NIN-achtige klanken contrasteren mooi met het catchy refrein. Heerlijke song en een terechte single. Het heavy ‘Obliteration’ ademt weer ‘Hey Man, Nice Shot’ en is wel behept met een melodieus refrein.
De wat kaal en onheilspellend klinkende, hakkende metalsong ‘Say It Again’ is me te spartaans en kil. Gelukkig maakt het catchy ‘Face Down’ met zijn huppelritme veel goed. Ook al is het recept beproeft: gas terug tijdens de coupletten en er lekker inknallen met een heavy refrein. ‘Summer Children’ is een simpel, doch mooi en zowaar melodieus rocknummer, wat op het juiste moment wat adem geeft op het album. Waarna het slepende ‘Threshing Floor’ weer op de vertrouwde Filter-formule leunt, maar iets te lang doorgaat. Het elektronische ‘Be Careful What You Wish For’ is wat lichter van toon en zelfs dansbaar te noemen. Vreemd genoeg wordt er afgesloten met twee (!) akoestische ballads. ‘Burn Out The Sun’ is sfeervol, kabbelt wat voort, totdat de song halverwege aan kracht wint en zowaar mooi eindigt. Al is Patrick’s stem geen balladmateriaal meer helaas. Afsluiter ‘Command Z’ is nog matiger gezongen en kan me nauwelijks boeien. Net een song teveel dus.
Hoewel niet elk nummer overtuigt, is het toch een fijn album geworden, deze nieuwe Filter. Nee, het niveau van weleer wordt niet gehaald, maar afgezet tegen de laatste twee platen, is het wel een stapje voorwaarts. Welkom terug Filter en tot maart 2024!
(77/100 – Golden Robot Records)
LINE-UP
Richard Patrick – vocals, guitar, bass, programming, keyboards
Jonathan Radtke – guitars
Bobby Miller – bass
Elias Mallin – drums
TRACKLIST
1. The Drowning
2. Up Against The Wall
3. For The Beaten
4. Obliteration
5. Say It Again
6. Face Down
7. Summer Children
8. Threshing Floor
9. Be Careful What You Wish For
10. Burn Out The Sun
11. Command Z
