Kreator / Arch Enemy (Poppodium 013 Tilburg, 04-12-2014)

Met een lekker avondje thrash- en deathmetal in het vooruitzicht gaan wij, uw fotograaf en recensente, op weg naar Tilburg. De eerste band, Vader, begint al om 17:45 uur, maar de drukte op de weg begon die dag òòk vroeg… Na eindelijk aan de files ontsnapt te zijn, sluiten we aan bij de lange rij voor de deur van 013 en missen jammer genoeg het grootste deel van Vader’s set.

Gelukkig zijn we nog net op tijd voor het lekkere intro van ‘Hexenkessel’, toch wel een van de beste nummers van deze Poolse deathmetal band. De show is uitverkocht, en ondanks het vrij vroege tijdstip is de 013 al bijna tot de nok toe gevuld met publiek. Ik krijg een biertje in m’n handen gedrukt van een groep Poolse Vader-fans; de sfeer zit er gelijk goed in. Helaas maken we maar drie nummers mee van Vader, echter, aan het enthousiasme van het publiek te merken is de zaal al behoorlijk opgewarmd door de Polen.

De vaart zit er goed in bij de roadies; het podium wordt snel omgebouwd voor de Duitse thrashmetallers Sodom. Men opent met ‘My Final Bullet’, strak en keihard – zoals het hoort – en al snel ontstaan de eerste moshpits. Oud en recenter materiaal wisselt elkaar af; uiteraard komt ‘Agent Orange’ voorbij, alsook nummers van de laatste CD ‘Epitome of Torture’.
De band heeft het duidelijk naar z’n zin. Zanger/bassist Tom Angelripper spreekt het publiek gewoon aan in het Duits, waardoor je het gevoel krijgt dat ze een thuiswedstrijd aan het spelen zijn. Sodom had vijftig minuten voor hun set, vernemen we. Wanneer gitarist Bernd ’Bernemann’ Kost het podium wil verlaten na wat het laatste nummer leek te zijn, loopt Angelripper terug naar de microfoon en kondigt aan dat er “nog drie minuten over zijn”. De bandleden keren terug naar hun plek en knallen nog even ‘Blasphemer’ eruit voordat de show echt over is.

Het wachten is op Arch Enemy. Even naar buiten voor wat frisse lucht, want het is heel erg warm in de volle zaal. Hier en daar gaat het gesprek over Arch Enemy’s nieuwe zangeres, de Canadese Alissa White-Gluz. De eerste CD met White-Gluz, ‘War Eternal’ (2014, Century Media Records), klinkt toch echt veelbelovend, maar zou de vocaliste het live ook waarmaken? De deathgrunts van haar voorgangster Angela Gossow klonken live fenomenaal, en laten we eerlijk zijn, zo makkelijk is het niet voor een vrouw om een hele show lang te grunten.

Arch Enemy speelt tegen een fraai decor van een in drieën gedeelde backdrop (het lijken wel witte zuilen) waarop video-projectie wordt afgespeeld. Onder luid gejuich van de fans zetten de Zweden in met ‘War Eternal’ van het gelijknamige album. Alissa White-Gluz komt op als een wervelwind met blauw en groen haar, barstend van de energie, die ze met gemak overbrengt op de zaal. De eerste paar nummers komt de zang niet zo sterk over, maar dat leek aan het geluid te liggen. Voor wie nog niet overtuigd was, de diep, zware growl aan het begin van ‘Bloodstained Cross’ blies de zaal wel omver. Arch Enemy was lekker op stoom, speelde een gevarieerde setlist met zowel oude als nieuwe songs, en wat vooral opviel was hoe soepel nieuwe bandleden als Alissa White-Gluz en gitarist Jeff Loomis (ex- Nevermore) in de line-up stonden.
De combinatie van Alissa White-Gluz’s enorme dosis energie, de lekker melodische deathmetal – waar de bandleden zelf ook lekker van stonden te genieten van achter hun haar – en de video-projectie maakten het optreden van Arch Enemy een groot plezier om te beleven. Nog even meeblèren met het fenomenale ‘Nemesis’, en toen was het voorbij. Time flies when you’re having fun…

De zaal maakte zich op voor de Duitse thrashmetal iconen Kreator. Opvallend en mooi toch wel, dat er best veel fans in de zaal waren die nog niet geboren waren toen Kreator, Sodom en Vader hun carriere begonnen.

Ook Kreator maakt gebruik van video-projectie bij hun show. Als intro horen we ‘In The Year 2525’ van Zager&Evans, begeleid door een videoclip waarin gezellige types als Poetin en George W. Bush voorbijkomen, alsmede allerlei nare beelden van oorlog en vernietiging. De combinatie van beeld en muziek geeft wel even de koude rillingen. En daarmee is de toon gezet voor Kreator.
Het intro gaat over in ‘The Patriarch’, waarna Kreator het podium betreedt om met ‘Violent Revolution’ de zaal gelijk helemaal in te pakken.
Ook Kreator ontstond in de jaren tachtig, net als Vader en Sodom, dus repertoire genoeg. Met zo een oeuvre kom je al snel uit op een ‘very best of’ setlist, en dat was ook zeker het geval. Van ‘Endless Pain’ tot ‘Phantom Antichrist’, stuk voor stuk thrashmetal klassiekers.
Gitarist en frontman Mille Petroza zweepte het publiek op door voor te stellen dat men een enorme moshpit zou vormen (gekkenhuis!). De band maakte ook gebruik van pyrotechnics en zelfs een confetti-kanon, wat voor enige hilariteit zorgde.
Kreator zet een geweldige, strakke show neer, die in combinatie met de video-projectie geen moment verveelt. De band leek onuitputtelijk en gaf het publiek waar ze voor gekomen waren; strakke, moddervette thrash.

Het heerlijk avondje was dus eigenlijk al op 4 december, in een uitverkocht en dampend 013 in Tilburg. Met vier bands die net zo makkelijk allemaal headliners zijn, voor meerdere generaties metalfans. Voor de liefhebber van death en thrash was het een prachtige avond.