Glenn Hughes steelt de show in Zoetermeer

Glenn Hughes begon zijn carrière al in de 60’s bij Finders Keepers maar kreeg pas bekendheid bij de funk-rockband Trapeze. Zijn grote doorbraak beleefde hij bij Deep Purple. Hij genoot van het succes en de typische rock’n’roll lifestyle, waarbij veel drugs aan te pas kwamen. Hughes bleef in dat patroon hangen en zijn muziek carrière kende veel bedenkelijke momenten. Zo verbleef hij korte tijd in de band van Gary Moore en in Black Sabbath, maar bleek niet te handhaven.

Pas eind jaren 90 lukte het Hughes na veel vallen en opstaan zijn levensstijl onder controle te krijgen. Sindsdien nam hij albums op met o.a. Joe Lynn Turner en Tony Iommi. In 2010 baarde hij opzien door samen met Jason Bonham, Joe Bonamassa en Derek Sherinian de supergroep Black Country Communion te starten. Na drie albums stapte in 2013 Bonamassa uit de groep en was het meteen gedaan.

Hughes ging verder met California Breed, en ook deze band met gitarist Andrew Watt en drummer Jason Bonham kreeg het label supergroup opgeplakt. Begin dit jaar hield ook deze band op te bestaan. Hughes tourt nu met zijn eigen band de wereld rond. Vrijdag liet hij in Cultuurpodium de Boerderij in Zoetermeer weten een jaar lang ‘on the road’ te zijn waarbij de kans aanwezig is dat we hem nog een keer gaan terug zien hier in Nederland.

 

Bluesgitarist Jared James Nichols mocht de avond in een uitverkochte Boerderij openen. Dat deed hij zeer goed. De bluesgitarist rockte er goed op los en wist de aandacht van het publiek drie kwartier vast te houden. Naast eigen werk schotelde hij het publiek ook covers voor van ‘Rock and Roll Hoochie Koo’ (Rick Derringer) en ‘Mississippi Queen’ (Mountain).

Glenn Hughes bijgestaan door ex-Dio/Whitesnake gitarist Doug Aldrich en de Zweedse drummer Pontus Engborg maakte er een heerlijke avond van. Met een goede mix van nummers uit zijn verleden maakte de 64 jarige bassist/zanger werd het een memorabele avond.

Het publiek kreeg nummers van Deep Purple, Trapeze, Hughes/Thrall, Black County Communion, Whitesnake en Glenn’s solo albums te horen. Met ‘Stormbringer’ werd het concert meteen erg goed begonnen. Ook ‘Sail Away’ en de toegift ‘Burn’ stammen uit Glenn’s periode met Deep Purple. Net als het hoogtepunt van de avond, een lang uitgesponnen versie van ‘Mistreated’ die begon met een gitaar solo van Aldrich en waarbij Hughes aan het eind liet horen in een sublieme improvisatie wat voor gouden strot hij nog steeds heeft.

Ook met nummers als ‘First Step of Love’ (Hughes/Thrall), ‘Way Back to the Bone’ & ‘Touch My Life’ (Trapeze) en ‘One Last Soul’ & Black Country (Black Country Communion) werd een ruime voldoende gescoord. En met drie nummers van zijn solo albums, ‘Building the Machine’ en ‘Soul Mover,’ plus een cover van Whitesnake’s ‘Good to Be Bad’, werden bijna twee uur volgespeeld. Ondanks dat Hughes guitar hero Aldrich en drumbeest Engborg naast zich op het podium heeft steelde de zanger/bassist overduidelijk de show. In opperbeste stemming, grappend en grollend tussen de nummers door is het vooral zijn uitstraling en geweldige strot waarmee hij de fans volledig overtuigde in Zoetermeer.