Optreden Alter Bridge kent alleen hoogtepunten

Robert Westera | 12 November 2016 | Live | No Comments

Op donderdag 10 november kwam de Amerikaanse hardrockband Alter Bridge naar Amsterdam, een optreden als onderdeel van de promotie tour rond het nieuwe album ‘The Last Hero’. Het uit Auckland, Nieuw-Zeeland afkomstige Like a Storm en de Amerikaanse funk metal band Living Colour mochten deze avond openen voor Alter Bridge in de Heineken Music Hall.

Publiek krijgt het warm van Living Colour.

Living Colour heeft de waardevolle eer om samen met Like a Storm het voorprogramma te verzorgen van Alter Bridge tijdens hun tour ‘The Last Hero’. Hiervoor hebben ze een aantal eigen optredens moeten afzeggen. Een totaal van 50 minuten de tijd hebben ze op het publiek warm te maken voor de hoofdgast. Dat moet toch wel lukken met deze band, welke vanaf 1984 een reputatie heeft waar je u tegen zegt. Rasartiesten, dat zijn ze, je ziet ze zichtbaar genieten van hun eigen spel. Will Calhoun door zijn heerlijk felle maar strakke drumspel, Doug Wimbish die lekker zit te slappen op zijn basgitaar, Veron Reid die helemaal op gaat in zijn gitaarspel en niet meer doet dan wat nodig was, in de positieve zin van het woord, en dan de lead zanger Corey Glover met zijn krachtige hoge uithalen! Ze beginnen met het nummer ‘Middle Man’, uit 1988, de toon is gezet, hier staat een band die wel even zouden laten zien wie ze zijn.

Er wordt een blik hits los getrokken met het oudere werk van Living Colour. ‘Desperate People’, ‘Ignorance is Bliss’ en ‘Funny Vibe’. Stuk voor stuk pareltjes met een mix van rock, funk en Jazz. Verrassing van de avond zijn toch wel de twee covers Blur’s ‘Song 2’ en ‘Who Shot Ya?’ van The Notorious B.I.G. De zaal gaat uit z’n dak bij ‘Song 2’. Het nummer wordt uit volle borst meegezongen. Een vleugje reggae krijgt zijn plaats in het nummer ‘Type’, een welkome afwisseling in de setlist. Om nog maar even te benadrukken dat het stuk voor stuk meesterlijke muzikanten zijn is bij het laatste nummer van de avond, ‘Cult of Personality’, nog even tijd voor een stukje James Brown.

Buiten het feit dat het muzikaal nog al verschild met de hoofdgast Alter Bridge, hebben ze het erg goed gedaan. Het management heeft een goede keuze gemaakt om Living Colour in het voorprogramma te zetten, een betere opwarming kon Alter Bridge niet krijgen.

Wapperende kledingstukken bij Alter Bridge

Na een te gek voorprogramma’s van Like a Storm en Living Colour, begint het lang verwachte concert van Alter Bridge. De zaal is nagenoeg uitverkocht, de sfeer is goed en iedereen wacht in spanning af. Met het openingsnummer ‘The Writing on the Wall’ is meteen de toon van de avond gezet. De energie die van het podium komt is letterlijk voelbaar. Kledingstukken die wapperen van de druk die Brian Marshall en Scott Phillips met hun bastonen richting het publiek spelen.

Zoals eerder benoemd zit de sfeer er goed in, maar de zaal komt pas echt los op het moment dat ‘Cry of Achilles’ wordt gespeeld. De zaal doet luidkeels mee. Dit nummer wordt opgevolgd door het heerlijke nummer ‘My Champion’. Vol overgave wordt dit nummer de, nu nog, Heineken Music Hall in geslingerd. Een klein rustpunt in de setlist is het moment dat Myles alleen op het podium het nummer ‘Watch Over You’ van het album Blackbird ten gehoren brengt, stiller kan Myles de zaal niet krijgen.

Buiten nummers van het nieuwe album ‘The Last Hero’ worden ook de klassiekers niet vergeten.
Bij de eerste tonen van ‘Blackbird’ is de hele zaal stil om vervolgens bij het refrein uit volle borst mee te zingen. Het feit dat de band zichtbaar geniet op het podium heeft zijn uitwerking op het publiek. Van luidkeels meezingen tot aan stil zijn op die enkele momenten. Na nog even lekker uit hun dak te gaan bij het nummer ‘Metalingus’ gaat de band even van het podium om later terug te komen voor een toegift.

Onder luid gejuich wordt het nummer ‘Show Me A Leader’ ingezet, het openingsnummer van de laatste cd, en het publiek laat het nummer als een warme deken over zich heen vallen. Met ‘Isolation’ wordt het einde van het concert ingezet en dit hadden ze niet beter kunnen doen, geen gelul en vol gas tot het gaatje. Bijna 6000 man kunnen terugkijken op een te gekke avond die, gezien de reacties na het concert, nog wel een paar uur door had mogen gaan.

Het hele optreden was een groot hoogtepunt van begin tot eind. Diep onder de indruk van de stem en gitaarpartijen van Myles en Mark en alle riffs en breaks verlieten de meeste fans de Heineken Music Hall. Super, tof, fantastisch zijn zomaar een paar gehoorde kreten. Het wachten is tot ze weer in Nederland zijn.