Albumpresentatie Donnerwetter, Luxor Live Arnhem, 18 december 2014

Wat gebeurt er als enkele van de meest creatieve geesten van het oosten des lands de geest krijgen? Simpel, dan richt Rocco Ostermann samen met zijn partner in crime Wout Kemkens de band Donnerwetter op. Wout en Rocco zitten in een ander leven samen in de eigenzinnige psychedelische bluesband Shaking Godspeed. Alleen is in die band de taakverdeling anders. Waar Wout de frontman is van Shaking Godspeed, daar is Donnerwetter absoluut het vehikel van Rocco.

De muziek van Donnerwetter reflecteert het karakter van Rocco Ostermann. De nummers zijn altijd beeldend, soms poetisch en dan weer rauw en emotioneel. Zelf karakterisern de mannen van Donnerwetter hun muziek als “alternatieve singer-songwriter rock”. Dat klinkt een beetje als een potpourri, wat heel verkeerd uit kan vallen. Maar in het geval van Donnerwetter valt alles op z’n plaats en versterken de verschillende facetten van de band elkaar juist.

Op 18 december presenteert Donnerwetter haar eerste, titelloze album in Luxor Live in Arnhem. De avond wordt opgeluisterd door streekgenoten Raw Flowers en natuurlijk door Donnerwertter zelf tijdens een show waarin natuurlijk het album centraal zal staan. Maxazine besteedde eerder al aandacht aan het debuutalbum van Donnerwetter.

Raw Flowers

Het voorprogramma vanavond wordt verzorgd door Raw Flowers. Sierlijke gitaarliedjes met kloten, zo laat de muziek van de Achterhoekse rockband zich misschien het best omschrijven. Bassist/toetsenist Clemens Mul en drummer Ilja Vaags leggen met dwingende basritmes en harde klappen het fundament voor het bandgeluid. Gitarist Paul Diersen zorgt voor een lekkere bluesy gitaargeluid met een rauw randje waar nodig. Zanger Lawrence Mul, inderdaad broer van, kleurt met zijn warme soulvolle zang de nummers van de Flowers in.

Raw Flowers heeft er duidelijk zin in. De band weet vanaf het eerste nummer het publiek in het fraaie barokke bovenzaaltje van Luxor Live te boeien.  Frontman Lawrence Mul weet in de live performance nog meer intensiteit en emotie te leggen dan op de plaat. Voorbeelden hiervan zijn de gedreven uitvoeringen van ‘Bad Weather’ en ‘Pusherman’.  Hoogtepunt van de show is wat mij betreft ‘Gauloises’ waarin alles samenvalt, prachtig gitaarwerk en sterke emotionele zang die samen het treurige verhaal vertellen.

Donnerwetter

Het is inmiddels behoorlijk druk en warm in de zaal als het viertal van Donnerwetter zich op het kleine podiumpje installeert. De imposante batterij aan keyboards van Matthijs Stronks neemt een behoorlijk deel van het podium oppervlak in beslag, zodat de drumkit van Mike Visser en gitarist Wout enigszins naar de achtergrond gedrongen worden. Stralend middelpunt van Donnerwetter is natuurlijk Rocco Ostermann.

De nummers van Donnerwetter zijn op zichzelf al beeldend, maar als de band ze live uitvoert en Rocco de expressiviteit van zijn stem nog extra benadrukt met theatrale blikken en bewegingen komen de nummers extra tot leven. De muziek van Donnerwetter laveert tussen gevoelige balades en smerige bluesrock. Veel nummers, waaronder het als “raar lied” aangekondigde ‘Hillbilly Symphony’, hebben onverwachte breaks en tempowisselingen zodat de muziek van Donnerwetter steeds spannend blijft en soms een beetje wringt. Het lang uitgesponnen ‘Ain’t no Grave’ is hiervoor illustratief: Van gevoelig acapella via bijna country naar zwaar psychedelisch en weer terug. Wat mij betreft het hoogtepunt van de show. Het toont ook de veelzijdighed van Rocco’s stem, van lieflijk gevoelig naar rauw schreeuwend als Tom Waits maar steeds overtuigend.

‘Commando’ is een beetje een vreemde eend in de bijt, het nummer is een van de hoogtepunten van ‘Welcome Back Wolf’, het laatste album van Rocco en Wout’s andere band Shaking Godspeed. Rocco kondigt het aan als:  “Het volgende nummer spelen Wout en ik in ons andere bandje Shaking Godspeed, alleen we spelen het zo graag dat we het nu ook graag proberen.”  Met Wout als zanger krijgt ‘Commando’ een gedreven uitvoering.

Het slotakkoord is dan weer voor een nummer uit de eigen Donnerwetter koker, ‘Silent One’, een waardige afsluiter waarin de gitaren van Wout en Rocco een fraai duel uitvechten.

Tot slot

Een avond als deze geeft ruimte aan eigenzinnig Nederlands talent dat buiten de schijnwerpers van de hitparade valt. Raw Flowers maakt prachtige gitaarliedjes in de traditie van de Fatal Flowers en de Dijk, terwijl Donnerwetter een eigen traditie kweekt, geïnspireerd door onder andere Tom Waits, Howlin’ Wolf en Captain Beefheart.

Vinyl is bezig aan een stevige revival.  Beide bands geven hun album primair uit op vinyl. Bij Donnerwetter krijg je er een cd bij, terwijl Raw Flowers de platenkoper een downloadcode geeft voor een digitale uitvoering van haar album. Bij het verlaten van Luxor Live zijn veel van de toeschouwers in het bezit van een Donnerwetter album, maar ook Raw Flowers doet behoorlijke zaken.