Mostly Autumn (De Bosuil, Weert, 17-05-2015)

Mostly Autumn is halverwege jaren ’90 opgericht door Bryan Josh. De band heeft zich laten inspireren door vooral Pink Floyd, en dan in het bijzonder door David Gilmour. Moslty Autumn werd door velen zelfs een tweede Pink Floyd genoemd. In de loop der jaren hebben ze een eigen sound ontwikkeld. Tijdens de Nederlandse tour deed de band ook de Bosuil in Weert aan; Een perfecte lokatie voor zo’n band.

Paco Chains

Onaangekondigd verschijnt de Nederlands/Duitse prog.rock band Paco Chains ten tonele. De naam Paco betekent vrij, maar Chains bijna het tegenovergestelde. De band start met ‘Run’, een rockende start. Zangeres Eva-Gina Berkel heeft een heldere stem, met veel expressie in haar performance. Ze weten het publiek boeien want bij de zachter gespeelde en gezongen stukken in de nummers is het publiek zo goed als stil.

Het is goed te zien dat alle bandleden met plezier op het podium staan en tijdens langere instrumentale stukken zoekt Eva al dansend wat meer de achtergrond op zodat de muzikanten (Lennart Uffmann, Jogchum Zijlstra, Nikolai Serda en Jurriaan Westerveld) in de schijnwerpers kunnen staan. Bij de minimalistisch gespeelde gedeelten is de wisseling in de lichtshow minimaal. Bij de power stukken is het licht nadrukkelijker aanwezig. Via een beamer zijn er drie korte videofragmenten tussen de nummers door toegevoegd, die het leven van Paco in de vorm van een stripverhaal vertellen. De zo goed als non-stop performance mag er zeker zijn.

Mostly Autumn

Na een korte pauze komt Mostly Autumn op, gevormd door gitarist Bryan Josh en frontvrouw Olivia Sparnenn. Bijgestaan door een veelzijdig team met Anne-Marie Helder op gitaar, dwarsfluit, keyboard en zang, Iain Jennin op toetsen, Chris Johnson op gitaar en zang, Andy Smith bespeelt de bas en tenslotte Alex Cromerty als drummer. ‘Saturday night’ is de aftrap en de sfeer zit er tijdens het instrumentale intro al direct goed in. Als eerste komt de zang van Bryan er in, gevolgd door de opvallend heldere stem van Olivia. Het geluid is perfect en vandaag heeft Olivia er zoals zo vaak voor gekozen om weer blootsvoets op te treden.

Het intro van ‘Friday at school’ is minimalistisch en de samenzang tussen Bryan en Olivia is perfect. Ze worden ondersteund door Iain, die mooie piano geluiden onder zijn toetsen vandaan tovert. De fans zijn muisstil; Een geweldige ingetogen sfeer die band en fans samen neerzetten. Olivia beweegt zich met tamboerijn gracieus over het podium. Als het einde van het nummer nadert is duidelijk te zien dat de band goed op elkaar is ingespeeld.

De sfeer wordt beter en beter, zeker als het fluitende intro van ‘Out of the inn’ klinkt. De fans klappen massaal mee; Fans en band hebben een hele goede interactie met elkaar. Even later schakelt Mostly Autumn van volle bak plezier over naar ‘Candle in de sky’. Het publiek luistert ademloos, want dit nummer wordt perfect neergezet. Bryan bedankt de fans, omdat we zo’n fantastisch publiek zijn. Aan de warmte die hij uitstraalt, weet je dat dit niet zo maar een praatje is, maar hij het ook echt meent.

Tijdens ‘Box of tears’ zingt Olivia weer zo helder als glas. En de fans zijn weer muisstil. Wat een fantastisch publiek is er vandaag! Er wordt nogmaals een dankjewel tegen de fans gezegd, de bandleden zwaaien en weg zijn ze.

Als de band weer op het podium verschijnt voor een toegift krijgen ze uitbundig gejuich als welkom. Weer de mooie afwisseling tussen minimalistische stukken en up tempo. Vooral bij ‘Questing eyes’ gaat het dak er af, en de sfeer is geweldig. Heel de band gaat uit het dak op het podium. Zelfs bassist Andy gaat helemaal los. Natuurlijk volgt er een luid applaus. Mostly Autumn kan er zelf ook geen genoeg van krijgen. Niet één maar twee toegiften volgen. Samen duren ze meer dan 50 minuten. Hiermee duurt hun optreden bijna 2 en een half uur, zonder pauze.

Voor Mostly Autumn is dit de eerste kennismaking met de Bosuil. Voor hun is vast voor herhaling vatbaar, en voor de fans ook. Na het optreden nemende meeste bandleden nog uitgebreid de tijd voor de fans en met zorg worden de cd’s gesigneerd en wordt ruim de tijd genomen voor de foto’s. Het blijft lang gezellig in de Bosuil.