Nth Ascension – Ascension of Kings

Facebookrssmail

In 2010 is in Engeland de prog rock band Nth Degree ontstaan, toen nog uit vier personen: Alan ‘Spud’ Taylor (bas en zang), Darrel Treece-Birch (keyboard, ook bekend van de band TEN), Craig Walker (drum en percussie) en Martin Walker (gitaar). De naam Nth Degree betekent als het ware : iets naar het extreme brengen. Deze naam bleek al te bestaan. Een jaar later werd de naam veranderd in Nth Ascension, om te benadrukken dat ze de luisteraar een opzwepende en positieve ervaring willen geven. Bassist Gav(in) Walker maakte de line up compleet, zodat Alan ‘Spud’ zich nu helemaal op de zang kon richten.

Nth Ascension – Ascension of KingsStorm geluiden en een heerlijke bas groove door Gav is het eerste wat je hoort van het instrumentale intro van ‘Fourth Kingdom’. Alan zingt met een theatrale stem. Misschien dat een enkeling afhaakt op deze sound, terwijl hij duidelijk zingt. De tekst is alles behalve standaard, iets minder toegankelijk zelfs. Ondanks dat er een tekstboekje bij zit, nodigt het niet uit tot meezingen. De bas is mooi zwaar aangezet en blijft op de voorgrond aanwezig. Deze sound nodigt uit om het volume een stukje harder te zetten. Het ritme is pakkend en ook de melodie blijft je al na één keer luisteren bij. Daarom is het helemaal niet hinderlijk dat de tekst minder toegankelijk is.

Darrel haalt het geluid van strijkers onder zijn toetsen vandaan. Martin laat je met zijn gitaarspel wegdromen. ‘Seveth Rider’ is een rustige, maar boeiende instrumentale track. Soms waren de teksten ontoegankelijk, maar de tekst van ‘Weight of the world’ is direct te begrijpen. Nu Alan niet of nauwelijks theatraal zingt, weet hij je met zijn stem en woorden te raken.

Op een prog album moet er eigenlijk één track bij zijn die langer dan 10 minuten duurt. De afsluiter ‘Vision’ duurt 18 minuten, en is in 3 delen opgebouwd. Het 1e deel heet ‘Captivity’ en is up tempo. Toetsen geven het geluid van strijkers weer. Het geluid van deze strijkers, en de metal invloeden lopen soms door elkaar heen. Een prima combinatie! Je hoort de verbetenheid in Alan’s stem. Dit past goed bij de muziek.

De overgang naar deel 2, ‘Exodus’, is goed te horen. Craig drumt een opzwepend ritme. De melodie heeft nu een licht Arabische invloed. Een minuten lang instrumentaal stuk wordt in hoog tempo gespeeld. Een wending naar lager tempo en volume luidt het begin van deel 3, ‘Red Sea’ in. Ook hier weer een mooi, lang instrumentaal stuk. Wel veel rustiger dan het voorgaande deel. Met stormgeluiden eindigt deze cd van 55 minuten, die zijn omgevlogen.

De percussie klinkt niet altijd strak. Soms hoor je de resonantie in het (na)trillen van het drumvel. Hoewel niet iedereen een liefhebber van dit effect is, past het wel binnen het geheel. Alan zingt iets te vaak met theatrale stem. Aan de andere kant kleurt zijn stem wel goed bij de teksten. Instrumentale tracks worden afgewisseld met vocale tracks. Deze afwisseling tussen deze, in totaal 8 tracks, is een prima keuze. (8/10) (Sonic Vista Music)

Facebooktwitterredditpinterestmail

PJ