Destruction – Under Attack

Liefhebbers van de wat meer “belegen” Thrash Metal bands kunnen niet zeggen dat ze dit jaar niet aan hun trekken komen. Enkele bands in dat genre zijn al langs geweest op de Europese Podia, maar vanaf komende zomer toeren er zeer interessante packages in onze contreien en zijn er handen vol gave bands geboekt voor de komende festivals.
Op release gebied valt er tot op heden ook niets te klagen. Onder andere Megadeth, Metal Church, Anthrax en Onslaught (Live) brachten al materiaal uit en nieuwe platen van Testament, Death Angel, Flotsam and Jetsam en misschien zelfs Metallica (?) zijn onderweg.
Vanaf morgen ligt ook deze ‘Under Attack’ schijf van de Duitse thrash veteranen Destruction in de bakken.

Destruction nestelde zich vanaf de oprichting in 1982 samen met landgenoten Kreator en Sodom al snel in de voorhoede van de Duitse (lees: Europese) metalscene. Na de e.p. ‘Sentence of Death’, de albums ‘Infernal Overkill’ en ‘Eternal Devastation’ en een tour met Slayer had de band enkele mooie successen. De drie-eenheid, toen bestaande uit: Marcel ‘Schmier’ Schirmer (Bass/Zang), Mike Sifringer (Gitaar) en Tommy Sandmann (Drums) viel in 1986 helaas veel te vroeg uit elkaar. Schmier en Mike gingen verder met drummer Olly Kaiser en een tweede gitarist namens Harry Wilkens. De eerste mini-LP in die samenstelling ‘Mad Butcher’, waarvan de titelsong nog immer het ‘Destruction Anthem’ is, klonk nog als vanouds maar het daarop volgende album ‘Release from Agony’, liet een stijlverandering richting meer technische en iets wat tragere (thrash) metal horen, die niet helemaal met open armen werd ontvangen door de echte die-hard fans.
Na het uitbrengen van het eerste live-album ‘Live – Without Sense’ en tijdens de opnamen van de vierde langspeler ‘Cracked Brain’ ging het compleet mis met Destruction. Zanger/bassist Schmier werd uit zijn eigen band gezet en zijn zang werd opnieuw ingezongen door Andre Grieder (van de Zwitserse band Poltergeist) terwijl de bas werd ingespeeld door Harry en Mike.
‘Cracked Brain’ en het al eerder genoemde vertrek van boegbeeld Schmier luidde een verder verval van Destruction in. De band raakte gedurende de jaren negentig in vergetelheid, bracht een tweetal e.p.’s en een album in eigen beheer uit terwijl Schmier verder ging met het niet opzienbarende Headhunter.

In 1999 keerde het tij na deze donkere jaren. Schmier en Mike bundelde hun krachten weer om Destruction terug aan het metal front te brengen. ‘The Butcher Strikes Back’ was de titel van de eerste demo, van de weer tot trio gereduceerde band….en Destruction sloeg, om met de titel van de demo te spreken, ook hard en succesvol terug!

Na inmiddels een handvol nieuwe studio albums, een verzamelaar met opnieuw opgenomen ouwetjes, enkele live albums/DVD’s en inmiddels ook al een reünie optreden met bijna alle ex-Destruction leden (Wacken 2007) is Destruction al lang en breed terug in de ere-divisie van de thrash metal.
De heren Schmier en Mike, al sinds enkele jaren bijgestaan door drummer Wawrzyniec “Vaaver” Dramowicz , hebben maar liefst vier jaar de tijd genomen om de opvolger van hun niet onaangename vorige plaat ‘Spiritual Genocide’ op te nemen. Volgens de band zelf is er een andere ‘modus operandi’ toegepast dan voor hen gebruikelijk om dit album in te blikken. Geen opgelegde tijdsdruk van de platenmaatschappij en opnemen in meerdere studio’s. Gewoon tussen de optredens door om de energie van die optredens ook vast te leggen in de studio.

Op de vraag of Destruction zijn positie in de ere-divisie van de thrash metal met dit ‘Under Attack’ album gaat prolongeren, kan ik na slechts één luisterbeurt al met een volmondig ‘ja’ beantwoorden. Sterker nog…ik denk dat Destruction meer terug is dan dat ze al waren en dat ze deze positie zelfs verbeteren.

Het titelnummer ‘Under Attack’ geeft je na een semi-akoestisch introotje en na een wat trage opbouw een klap in je smoel. Nadat Schmier tot vier keer toe de naam van het titelnummer brult barst het herkenbare gitaar geweld van Mike Sifringer los, op de manier zoals we dat kennen van Destruction. Ook wordt in deze openingssong meteen duidelijk er op het tekstuele vlak niet veel veranderd is ten opzichte van het oudere werk. Al sinds het album ‘Eternal Devastation’ spuwt Schmier zijn ongenoegen uit over misstanden in onze samenleving en de gevaren van religieuze idioten. Met name dat laatst genoemde typeert het openingsnummer met de daarbij behorende videoclip en de prachtig getekende album hoes van Gyula.

Toch blijft Destruction muzikaal gezien niet helemaal in hun eigen verleden hangen. De gitaarsolo’s zijn feller, hier en daar ook melodieuzer dan voorheen maar vooral meer in aantal.
Het tweede nummer ‘Generation Nevermore’ is een lekker vlot staccato thrash nummer dat voort dendert met een aantal zeer snel op elkaar volgende gitaar solo’s en twin leads, waarvan ik me toch wel afvraag hoe de band dit live gaat doen met slechts één gitarist in de gelederen. Een tape mee laten draaien bij concerten? Nee…dat is er niet bij voor Destruction want in het zesde nummer, overigens het minst interessante nummer van dit album, ‘Elegant Pigs’ ageert de band overduidelijk tegen collegae artiesten die op het podium trucs uithalen om beter voor de dag te komen.

Gegronde teksten als ‘What ever happened to the true spirit of Rock’ en ’Destroyers of Philosophy’ liegen er niet om. Uiteraard is Destruction professioneel en ervaren genoeg om deze zaken live op te lossen. Het valt me op dat de typisch zagende riffs die het geluid van Destruction in het verleden bepaalden, en waar dit album wel mee opende, verder op dit album een stuk minder prominent aanwezig zijn, uiteraard herken je de eigen stijl van Mike nog wel, maar de meeste riffs klinken als een bikkelharde muur van geluid (‘Pathogenic’, ’ Second to None’, ‘Stigmatized’).

Dat ‘Under Attack’ een echt thrash album is geworden staat als een paal boven water. Er wordt slechts in één nummers gas terug genomen. ‘Getting Used to the Evil’ is een spannend mid-tempo nummer waarin Schmier af en toe een heuse grunt laat horen afgewisseld met zijn reguliere zang en de in het verleden, niet altijd geapprecieerde hoge gilletjes. De single ‘Second to None’ van dit album waar ook een lyric video van is uitgebracht, mag nog even extra onder de aandacht gebracht worden. Qua tekst is het een zeer actueel nummer omdat het over internet pesten handelt. Muzikaal gezien is het een actueel nummer omdat in dit nummer de verschillen en gelijkenissen van Destruction toen en nu laat samenkomen.

Dit Destruction album was het wachten meer dan waard. Er gaan nog heel wat thrash albums verschijnen dit jaar, maar deze is alvast “in the pocket”, vanaf morgen kan ‘ie ook van jou zijn!

Een toer van de ‘Big Teutonic 4’(Kreator, Destruction, Sodom en Tankard) zit er ook dit jaar niet in want Destruction toert komend najaar door Europa met Flotsam & Jetsam, Enforcer en Nervosa, het is maar dat je het weet!

(9/10, Nuclear Blast)

01. Under Attack 6:13
02. Generation Nevermore 4:04
03. Dethroned 4:50
04. Getting Used To The Evil 6:08
05. Pathogenic 4:27
06. Elegant Pigs 3:40
07. Second To None 5:11
08. Stand Up For What You Deliver 4:20
09. Conductor Of The Void 4:33
10. Stigmatized 4:12