Skiltron, Argentijnen in Schotse rokken brengen een feest in Leiden
Op vrijdag 2 september staat er weer een lekker avondje metal geprogrammeerd in het Leidse Gebr. de Nobel. Terwijl in de grote zaal de buitenlandse studenten zich verdringen om een plaatsje te bemachtigen voor een feest stroomt de kleine zaal langzaam vol voor een portie metal. Deze avond is de Argentijnse folk metal band Skiltron neer gestreken in Gebr, de Nobel en als support dient de Nederlandse pagan metal band Vanaheim.
Vanaheim is een nog jonge band uit Tilburg, opgericht in 2015 zonder releases op hun naam. De mannen betreden het podium in een gewijzigde line-up zonder bassist Mike Seidel, en in zijn plaats een inval gitarist. De gewijzigde line-up is niet het enige ongeplande misfortuin, zo valt tot tweemaal toe de back track uit en zorgt dit technische mankement voor onnodig en vervelend oponthoud. De snelle actie van de techneut van Gebr. de Nobel zorgt ervoor dat Vanaheim de set kan vervolgen. Wanneer het euvel verholpen is gooien de mannen de schroom van zich af en zetten zij een lekkere show neer. Stevige en rauwe vocalen van zanger Zino van Leerdam en het subtiele gitaarwerk van Nick Roovers tonen dat de band wel degelijk potentie heeft. Krachtige eigen nummers als ‘The House Spirit’ wordt afgewisseld met de vermakelijke Equilibrium cover ‘Waldschrein’ en voorzichtig komt het publiek in beweging. De afsluiter ‘The Dwarven Chant’ is een fijne en stijlvolle afsluiter. Begin oktober wordt de eerste Vanaheim EP verwacht en dat is er zeker een om te beluisteren!
De Argentijnen van Skiltron is een band die sterke heeft met de Europese folklore. Folk metal, Schotse rokken en een doedelzak doen je wanen met een band van het eigen continent te maken te hebben. De mannen uit Buenos Aires timmeren al sinds 2004 aan de weg en eind deze maand verschijnt de vijfde langspeler ‘Legacy of Blood’. Opener ‘Highland Blood’ is er een van de nieuwe plaat en is de start van een heerlijk feest. Folk metal met flinke power metal saus, het power metal geluid ontstaat vooral door de vocalen van de nieuwe zanger Martin McManus die sterke en krachtige “high pitched” zanglijnen weet te brengen. Oudere nummers als ‘On the Trail of David Ross’ zorgen voor sfeer waarbij een sterke rol is weggelegd voor Pereg Ar Bagol die een speciaal gevoel geeft aan de nummers met zijn doedelzak. Het publiek in de Gebr. de Nobel geniet. Van headbangers tot moshpit en een heuse polonaise, het gevolg van de vrolijke noten die Skiltron brengt. Vrolijke noten in nummers als ‘Hate Dance’ en ‘Bagpipes of War’ of nieuwe nummers als ‘Hate of My Life’ en ‘The Taste of Victory’. Het publiek in Leiden krijgt er geen genoeg van en de “We want mores!” zorgen voor een niet geplande toegift, de afsluitende AC/DC kraker ‘It’s a Long Way to the Top (If You Wanna Rock ‘n’ Roll)’ is vermakelijk en een betekend een heerlijk einde van een leuke show.
Een einde is ook weer een nieuw begin, terwijl het publiek tevreden afdruipt om of huiswaarts te keren of nog een laatste afzakker te halen in Rockcafe Lazarus zijn de podiumbeesten van Gebr. de Nobel al weer bezig. Het podium wordt in aller ijl omgebouwd voor de 200 buitenlandse studenten die ook, naast de 750 al aanwezigen, een plekje willen bemachtigen. Een geoliede machine die vrijwilligers van de Gebr. de Nobel!
Foto’s (C) Lennn Photography
