Geslaagde tweede editie Epic Metal Fest

Jeroen Zierikzee | 4 October 2016 | Live | No Comments

De eerste editie van Epic Metal Fest werd in 2015 georganiseerd door de Nederlandse symfonische metalband Epica en was in het Klokgebouw te Eindhoven een groot succes. Bijna drieduizend bezoekers en de bands die er optraden waren het unaniem met elkaar eens: Epic Metal Fest moest een jaarlijkse terugkerend evenement worden en een vaste waarde onder de rock- en metalfestivals. Dit jaar echter is het festival in de 013 te Tilburg, met weer een brede variatie aan bands en verdeeld over twee zalen. Bovendien presenteerde Epica zelf hun nieuwe album ‘The Holographic Principle’, met wat ook tevens hun enige show in de Benelux voor 2016 zou zijn. Al deze factoren bij elkaar zijn een voorbode voor weer een mooie festivalbeleving voor alle aanwezigen tijdens een tweede editie van het Epic Metal Fest.

Het festival wordt geopend door Off The Cross in de kleine zaal van 013, nu omgedoopt tot Universe zaal. Het is een band die zoals ze zelf zeggen uit de ‘hell pit of Europe’ komen, kortom uit Antwerpen. Hun eerste volledige album is opgenomen onder leiding van Ace Zec in de Oceanside Studio in Belgium. Het album is daarna gemastered door niemand minder dan Jens Bogren (Opeth, Arch Enemy, At The Gates) in de Fascination Street Studios in Zweden. De heren maken hardcore en zijn normaal gesminkt en verkleed, maar voor dit optreden zijn ze naturel, dus geen aankleding. Meteen vanaf het intro knallen ze erin en geven de reeds volstromende zaal geen rust. De heren geven een goed en degelijk optreden dat de bezoekers kan bekoren.

De oriental metal van Myrath uit Tunesie kan rekenen op enthousiaste reacties en zeker in het intro, waar een buikdanseres haar kunsten vertoont, wat een aardige toevoeging is aan hun show. De formatie heeft een nieuw album uit met de titel ‘Legacy’, dat stamt uit februari dit jaar. Het album is opgedragen aan Ahmed Ben Arbia, de overleden vader van oprichter/gitarist Malek. Hij was de manager en Godfather van Myrath. De single ‘Believer’ springt er live echt uit, maar de andere tracks klinken ook aangenaam. Het geluid in de grote zaal, nu gedoopt tot de Storm zaal, is heel goed, zodat bijvoorbeeld de bassolo halverwege het nummer ‘Get Your Freedom Back’ goed doorkomt. De altijd vrolijke frontman van Myrath, Zaher Zorgati, stelt iedereen voor en entertaint het publiek. Ondersteund door de goede muzikanten levert de band een prima optreden af.

Wie de Amsterdamse band For I Am King niet kent, zou waarschijnlijk nooit denken dat de lief uitziende zangeres Alma Alizadeh één van de betere grunters in Nederland is. De band timmert flink aan de weg en heeft in drie jaar tijd al veel bereikt. De band bracht het debuutalbum ‘Daemons’ in juni van dit jaar uit, wat hun lovende recensies opleverde en tevens duidelijk maakte dat ze een mooie toekomst hebben. Ze zijn naar het Epic Metal Fest in Tilburg gekomen om zichzelf te laten zien, want ze knallen meteen vol energie en agressie uit de startblokken en de nummers volgens elkaar op als in een snel tempo. De setlist bestaat uit nummers van hun album en de daarvoor uitgebrachte EP ‘Revengeance’. De technische melodieuze death metal ligt lekker in het gehoor en dit zorgt ervoor dat de Universe zaal snel volstroomt. Het publiek reageert erg enthousiast op dit optreden en terecht, want achteraf bezien is het optreden van deze band zonder twijfel een van de beste optredens van de dag.

Volgende band op het programma is Textures, die februari dit jaar hun album ‘Pehontype’ uitbracht. De plaat waarop meer dan duidelijk werd dat de band meer brengt dan de progressieve metal. De vocalen van zanger Daniel de Jongh geven een extra dimensie aan Textures, met enerzijds de gevoelige clean vocals en anderzijds de brute vocalen welke een thrash tot death metal sound creëren waarmee Textures zich al jaren onderscheid. Dat wordt ook zeker duidelijk tijdens hun optreden vandaag, want vol enthousiasme en energie brengen de heren hun nummers en bespelen ze het publiek die inmidddels zijn toegestroomd om te genieten van hun kunsten. De band speelt zuiver en enorm strak en een groot deel van het publiek is zichtbaar blij met Textures en dat betalen de heren terug door een uitstekende show neer te zetten.

De heren van Evil Invaders hebben in korte tijd naam gemaakt door energieke en vol enthousiasme optredens en dat is te merken doordat de Unviverse zaal tijdens soundcheck al bijna vol is, inclusief het balkon. Na een spannend intro met veel rook is men getuige van een gaaf optreden van deze formatie die lekker energieke speed, heavy en thrash metal combineert. Het tempo ligt live nog hoger dan op de plaat of ep, maar dat leidt geenszins tot problemen in de technische uitvoering. De oldschoolmetal klinkt gewoon zoals het moet en de toevoeging van de licht en rook show geeft het een duister gevoel mee. Zanger Joe moedigt publiek veelvuldig aan los te gaan en mede daardoor is de reactie van publiek energiek en goed met zelfs de eerste moshpit van de dag. Door de energie van het publiek worden de heren nog meer gestimuleerd echt alles te geven en na het optreden moe maar voldaan afscheid nemen door van podium te gaan en fans de handen te schudden. Evil Invaders stelt wederom niet teleur en met de nieuwe EP ‘In for the Kill’ die uit is laten ze horen wat metal heads kunnen verwachten van de heren in de nabije toekomst.

De fans kunnen het nauwelijks geloven, maar het gaat toch echt gebeuren. Stream Of Passion stopt er na elf jaar mee. Woensdag 28 december is de afscheidsshow in Tivoli De Helling te Utrecht. Daaraan voorafgaand is er nog een beperkt aantal optredens waarvan deze op Epic metal Fest er dus een van is. De sfeer zit er al vroeg in zowel bij het publiek als bij de dame en heren op het podium in de Storm zaal. Het zestal op het podium lijkt er veel zin in te hebben, want het plezier straalt er vanaf tijdens de numers die passeren. Zangeres Marcela Bovio maakt een goede indruk met het zuiver zingen van de hoge noten en daardoor komt ook het emotionele aspect van haar stem heel sterk naar voren bij sommige nummers. Het geluid tijdens het optreden is niet optimaal, maar het publiek en de band laten zich niet van de wijs brengen en genieten van het optreden. De setlist bevat een mooie samenstelling van hun hele discografie en alle aanwezigen krijgen dan ook een goede indruk wat deze band in zijn bestaan allemaal heeft gedaan. Gezien de vele enthousiaste reacties is het jammer dat deze band gaat stoppen.

Als het intro voor het optreden van The Agonist begint is het duidelijk dat de aanwezigen er veel zin in hebben om deze extreme metal band aan het werk te zien in de Universe zaal. Deze Canadezen hebben op grotere podia gestaan, maar ze stellen zich professioneel op en geven een headlinerwaardig optreden. Hierdoor overtuigt men het publiek en zodoende ontstaat een intieme metalshow waar iedereen goed bij betrokken is. Jammer is het feit dat de cleane zanglijnen niet goed te horen zijn doordat het geluid niet goed staat. De afwisseling tussen grunten en gewone zang gaat de band doorgaans goed af, maar komt nu gewoon minder goed over. Dit wordt echter gecompenseerd door het enthousiaste en energieke optreden die men tentoonspreid. Het net uitgebrachte album ‘Five’ komt ook aan bod en over het geheel is het een goede show waar het aanwezige publiek zichtbaar van geniet.

Daarna is het dan tijd voor symfonische deathmetal in stijl in de Storm zaal tijdens het Epic Metal Fest met Fleshgod Apocalypse. Tijdens een theatraal intro met de meegebrachte zangeres in prachtige middeleeuwse jurk komen de Italianen het podium op gelopen gekleed in pak en aan de ontvangst valt gelijk al op te merken dat een groot gedeelte van het publiek vanavond ook mede voor deze band hier naartoe is gekomen om vandaag deze groep aan het werk te zien. Het vijftal, aangevuld met de eerder genoemde zangeres gaat furieus van start en daarbij valt gelijk het vakmanschap van drummer Fransesco Paoli op. De beste man knalt er goed op los; Een genot om aan te zien en te horen. Het publiek pikt de signalen ook op en voorin gaat het al aardig los in diverse moshpits en crowdsurfers. Ook verderop in de zaal lijkt de band goedkeuring te ontvangen en deinzen al aardig wat hoofden mee. Het is jammer dat de piano soms niet boven de gitaar en de drum uitkomt en zo is ook de zangeres ook af en toe niet te horen. De bandleden zijn duidelijk erg gemotiveerd en weet zanger en gitarist Tomasso Riccardi met zijn imponerende mimiek het publiek te overtuigen en is goed bij stem.

MaYaN is de volgende band die in de Universe zaal op het Epic Metal Fest het publiek mag gaan vermaken. Bij elke show is het maar afwachten welke vocalistenen en muzikanten op het podium staan. Tijdens de soundcheck blijkt dat Merel Bechtold (Delain) meedoet en zij wordt luid toegezongen door het mannelijke publiek. Het optreden van de acht koppige formatie, inclusief Marcela Bovio (Stream Of Passion) die vandaag ook de gelederen versterken met haar zang en Mark Jansen die ook mee doet met een nummer. Vanaf het begin tot aan het eind gaat de MaYaN lekker tekeer en wordt er een ware geluidsmuur neergezet, die door niets en niemand aangetast kan worden. Qua zang wisselt het theatrale zich af met bruutheid en passionele schoonheid. Dit wordt voortreffelijk gebracht en alle facetten uiten zich meer dan prima. Daarbij weet de band overzicht te houden door niet iedereen constant op het podium te laten staan en verdwijnen de bandleden achter de coulissen zodra ze even niets te doen hebben. De zaal is het gehele optreden goed gevuld en voor een band met voornamelijk Nederlandse roots is dat wel iets om trots op te zijn. De band verdient het ook want het optreden is buitengewoon goed. Goed nieuws voor de fans van MaYaN is dat de band momenteel werkt aan het derde album en tevens heeft men recent een deal met Loud Noise gesloten die ze vaker op de Europese podia wil neerzetten.

Katatonia is aan de buurt om het podium van de Storm zaal te bespelen. Doordat veel aanwezigen aan het eten zijn of in de rij staan bij de catering van het Epic Metal Fest, is het in het begin van het optreden wat rustiger in de zaal, maar ondanks dat is de juiste stemming gauw gevonden. Misschien wel door de opvallend goedgemutste zanger Jonas Renkse. De normaal ietwat norse, ja haast depressieve frontman, vertoont zelfs enige vorm van enthousiasme en doet een aantal erg geslaagde pogingen tot interactie met het publiek. Niet alleen in dat opzicht is het een beter optreden ook de vocals zijn erop vooruit gegaan. Met speels gemak smijt de schuchtere Zweed met variaties in de zanglijnen die even onverwacht als passend zijn. Bovendien zijn de sterke backing vocals een geweldige toevoeging. Dit in combinatie met de goede sfeer en geluidskwaliteit in de 013 zijn de basisingrediënten voor een geweldige show aanwezig. De Meesters der Metalen Melancholie kunnen het nog en ze spelen als nooit tevoren. Oftewel Katatonia is in topvorm. De opvijzeling van de liveshow is een genot voor het oog, het oor en het melancholische hart. Is dat misschien de reden dat de heren het zeer gemêleerde publiek in de volle 013 met zulk gemak weet te bespelen, of is Katatonia simpelweg een steengoede band, met originele muziek en pakkende songs. Dat zal voor iedereen weer anders zijn, maar feit blijft dat Katatonia alle verwachtingen heeft overtroffen.

The Ocean Collective begint hij Epic Metal Fest optreden tien minuten later door een uitgelopen soundcheck. Na een rustgevend intro met video beelden op de achtergrond laat de band pas zien wat ze echt kunnen. De toevoeging van Dalai Theofilopoulou op cello is echter helaas grotendeels onhoorbaar. Maar probeer ook maar eens door die muur van geluid die de Zwitsers de zaal in stampen heen te beuken met zo’n subtiele melodie-instrument. De videoprojecties, de lichtshow, het geluid, de nuances, de podiumpresentatie… Er is geen speld tussen te krijgen, zo strak zit de show in elkaar. Het gemis van vocalen is toch iets wat duidelijk gemist wordt, maar desondanks is het een aangenaam optreden. De beelden worden door de muziek uitgebeeld en volgt ook wat er gebeurd. Doordat de overlapping er was met Katatonia kwamen er later tijdens het optreden meer mensen kijken wat er gebeurde in de Universe zaal en alle voorgaande bands was het een aparte ervaring voor alle aanwezigen.

Als laatste is de organiserende band Epica aan de beurt. Bezoekers van het Epic Metal Fest in de Storm zaal, die tijdens soundcheck al vol is met bezoekers, zien dat het podium geheel in stijl is met het artwork van het pas uitgebrachte album ‘The Holographic Principle’, met mooie afbeeldingen en de drumkit in het midden met ruimte erom heen voor de overige bandleden. Jezelf tot hoofdact benoemen creëert een bepaald verwachtingspatroon, zeker ook met zoveel topbands die eerder op beiden podia stonden geeft dat ook een bepaalde druk mee, maar Epica weet daar goed mee om te gaan. Tijdens de intro is er een prachtige visuele show met lasers terwijl bandleden zich presenteren aan het publiek. De symfonische metalformatie gaat daarna vlammend van start en de vuurwerk-, laser en lichtshow bij diverse nummers is mooi. Met name zangeres Simone Simons staat in de spotlight met een mooie zilveren jurk. Haar zang komt het beste tot zijn recht tijdens de nummer met rustige passages maar over het geheel is ze goed bij stem en de combinatie met de grunts van Mark Janssen maakt het tot een goed geoliede machine qua vocalen. Coen Janssen toont zich zeer actief op het podium en is overal te vinden met met zijn verrijdbare keyboard en later ook zelfs met een draagbare exemplaar. Regelmatig zoekt hij mede bandleden op voor interactie en er is veel beweging op de planken. Elk bandlid werkt hard en krijgt als beloning van het publiek veel feedback en energie doordat ze vol enthousiasme reageert en meezingen. De show duurt ruim twee uur, dus er is ruimte voor meerdere lange songs die de band rijk is in zijn repetoire. Naast veel songs van het nieuwe album, in totaal zeven stuks, komen er veel andere klassiekers voorbij uit hun hele repertoire, die veel fans zeer waarderen en met alles wat er op het podium gebeurt maakt het een heel spektakel en dus een heerlijke show. Uiteraard wil het publiek meer en er komt dan ook na een traditioneel weggaan van het podium en een kort praatje van toetsenist Coen Janssen een toegift, bestaand uit nog meer oud materiaal, waardoor de band de fans alles geeft wat ze maar konden verwachten of op hoopten. Alle fans, jong en oud, genieten van dit optreden alhoewel het toch jammer is dat er geen live orkest en koor aanwezig is. Dat had het geheel echt helemaal afgemaakt. Epica steelt echter op hun eigen festival absoluut de show met een headlinerwaardig optreden op het hoofdpodium, zoals je zou moeten verwachten van deze band.

De mix tussen het ruigere en melodische werk, de afwisseling in stijlen van de bands werkte goed. Alles is vandaag volgens tijdplan gelopen in beiden zalen en deze tweede editie mag net zoals de eerste editie in Eindhoven als geslaagd worden beschouwd. Ondanks geluids-issues bij sommige bands op het Epic Metal Fest lieten de bands zich van hun goede kant zien en de veel betere akoestiek bewijst ook de juiste keuze voor de 013. Middels een goede presentatie wisten de muzikanten hun fans tevreden te stellen en nieuwkomers te verwelkomen. De korte afstand tussen de twee podia’s zorgde voor goede doorgang, maar de kleine zaal was voor sommige bands toch echt te klein en voor toekomstige editie toch overwegen hoe dit beter op te vangen. Merchandising van bands was goed verdeeld op twee locaties en het tijdschema was goed over nagedacht. Enige minpunt was dat je als je alles wilde zien je toch wat van andere band moest missen.

Deze tweede editie van het Epic Metal Fest werd goed bezocht, maar er passen nog wel meer metalfans in de 013. Het was dus nog niet uitverkocht, maar gezien de vele metal events dit weekend in het land mag de organisatie tevreden zijn. Ondanks de beveiligingseisen van tegenwoordig stroomde de lange rij wachtenden vrij vlot naar binnen. De opzet was mooi, ruim en het eten en drinken waren goed verzorgd. De catering was lekker, met noodles en hot dogs, alleen was het te snel op waardoor veel bezoekers buiten de 013 moesten gaan eten en daardoor optredens mis liepen. Het personeel en de vrijwilligers van de 013 waren vriendelijk en zeer behulpzaam en als je alles bij elkaar bekijkt is dit zeker een goede locatie voor een volgend Epic Metal Fest.