Vesen – Rorschach

Vesen is een band uit Skogbygda in Noorwegen. Ze zijn opgericht in 1998. Vesen speelt een metal variant die beste te omschrijven is als blackend thrash. Thrash metal met een smerige vieze rand zeg maar. In de begindagen van de band hebben ze 4 demo’s uitgebracht gevolgd door hun eerste volledige album ‘Ugly’ in 2005. Via verschillende underground labels hebben ze verder nog ‘Desparate Mindless Aggression’ (2009) en ‘Goat Carcass Rising’ (2011) uitgebracht. Vanaf 2012 wordt Vesen opgepikt door het gerenommeerde Soulseller Records en brengen ze het vrij goed ontvangen ‘This Time It’s Personal’ uit. Bij dit label komt ook nieuwste wapenfeit uit: ‘Rorschach’.

Vesen is een powertrio zonder bassist. Ik mis het overigens helemaal niet de plaat want volgens mij is er wel gewoon een baspartij ingespeeld. De drums worden verzorgt door Dag Olav Husas, Ronny Ostli en Thomas Ljosak verzorgen beide de gitaar en vocalen. Bij live optredens wordt er overigens wel gebruikt van een bassist.

Dan de muziek, Vesen gaat prima van start met het nummer ‘Damnation Path’, na een old school hardrock riff schakelt de band over naar lekkere ranzige thrash. Het hoofdingrediënt van de het album. Bij het tweede nummer, ‘Pray for Fire’, laat de band een heel ander gezicht zien, hier vliegen de blastbeats (Dissection) je om de oren waarna en weer terug wordt gegaan naar de blackend thrash. Hier zit dan ook het probleem en/of de originaliteit van Vesen. Ze gebruiken vele verschillende stijlen en invloeden in elke song, wat als origineel kan worden gezien maar ook als stijlloos. Je wordt heen en weer geslingerd tussen het oude Metallica, Darkthrone, Destroyer 666, Venom en Sodom. Goed gemusiceerd, dat wel, maar verwarrend. Het derde nummer, ‘Target: Horizon’, is echt een onvervalste thrash kraker alla ‘Kill em All’, maar het nummer daarna, ‘Blood, Bones and Pride’, had zo op een (nieuwer) Darkthrone album kunnen staan. Dit is dan ook meteen een van de betere songs, samen met ‘Vulgar, Old and Sick Blasphemy’.

Het is geen slecht album, dat zeker niet, de productie is goed, en wordt goed gemusiceerd maar het ontbreekt de band aan een eigen gezicht. Baanbrekend en origineel hoeft een band niet altijd te zijn om een prima plaat te maken maar als het ontbreekt aan richting is het moeilijk een fan schare op te bouwen. Voor een band die al vanaf 1998 bestaat zou je meer mogen verwachten.

(7/10, Soulseller Records)

TRACKLIST
1. Damnation Path (3:05)
2. Pray for Fire (4:41)
3. Target: Horizon (4:40)
4. Blood, Bones and Pride (6:08)
5. Screaming Sane (3:20)
6. Crown of Scars (2:48)
7. Vulgar, Old and Sick Blasphemy (5:34)
8. All in Vain (1:07)
9. Away the Tormentor (7:30)
10. Final Insult (2:48)