Theatraal Avatar in Nijmegen
Nijmegen maakte tijdens FortaRock in juni van het afgelopen jaar al kennis met Avatar. En Avatar maakte kennis met, zoals leadzanger Johannes Eckerström het uitsprak: “Niemegen”. Een uitverkochte kleine zaal werd met gemak een uitverkochte grote zaal, aldus de Zweedse zanger.
De uitbundige zaal wordt opgewarmd door de mannen van The Last Band. De lekkere no nonsense hardrock met een hoog energiegehalte doet denken aan die van Airbourne. Zanger Coffe Blood krijgt de zaal met gemak mee om C’mon Skinny Bitches’ mee te scanderen. Tijdens dit kort maar krachtige optreden kan naast o.a. ‘Pulled a lot of Shit’ en ‘White Powder’ hun laatste single ‘The Hunt’, natuurlijk niet ontbreken.
Kwart over negen gaan de lampen uit en gaat het zwarte gordijn voor het podium open. De decibellen zwellen aan, de stroboscoop flitst. Langzaam wordt het zichtbaar waar we naar kijken. Een soort sinister circus omgeven door duistere bomen, vaandels en met centraal in het midden een verhoging, dat op een hele grote olifantenpoot-kruk lijkt. Vanaf deze verhoging dirigeert de zanger Eckerström als een dompteur het publiek dat gretig ingaat op zijn uitnodigingen. Avatar zet een dijk van een show neer waarbij meerdere malen tot ver achter op het balkon de handen in de lucht werden gestoken.
Vanaf de eerste tonen van het openingsnummer ‘For the Swarm’ wordt er gefeest. Een metal feest wel te verstaan. Soms ingetogen met elkaars arm over de schouders, dan weer vol er tegenaan in een moshpit. Er zit een prettige afwisseling in soorten nummers gedurende het anderhalf uur durende concert. De band is wat betreft show vrij uniek; Muzikaal doet het sterk denken aan bijv. System of a Down, Rammstein, Oohmp en mede door de excentrieke frontman Johannes Eckerström aan Alice Cooper. De catchy en tevens knotsgekke nummers zijn voorzien van een laag gestemde gitaren en grooves, met de nodige industrial invloeden. De prettig gestoorde ritmes en swingende theatrale hooks maken het geheel af.
De rauwe zangstem van Eckerström is niet de sterkte eigenschap van de band, maar daar tegenover staat wel dat de teksten op verschillende manieren worden vertolkt variërend van grunge tot opera-achtig. Een risico van, zoals ze zelf noemen, de ‘Freakshow’, is dat ze moeten waken dat het geen truckje wordt.
Avatar eist erg veel participatie van het publiek op. Steeds weer het roepen en terug laten roepen, natuurlijk door Eckerström, maar ook gitarist Jonas Jarlsby en uiteindelijk zelfs drummer John Alfredsson, die naar voren komt om het publiek op te zwepen. Het publiek bestaat duidelijk uit vele fans, want hooguit tegen het einde van het concert worden de reacties vanuit het publiek wat matter.
Spektakel genoeg tijdens deze enige Nederlandse live show van een band dat duidelijk groeiende is en waarvan we vast en zeker meer van gaan horen en zien.
Foto’s (c) Ruth Mampuys
