Zware gitaren met Steak Number Eight & An Evening With Knives
|The Little Devil, dé rockkroeg van Tilburg, heeft met Steak Number Eight en An Evening With Knives twee talentvolle gitaarbands geprogrammeerd. Steak Number Eight wordt in België tot de eredivisie van de metalbands gerekend. An Evening With Knives is een jonge Nederlandse band boordevol ambitie.
An Evening With Knives
Voor het Eindhovense An Evening With Knives is de tour met Steak Number Eight een soort van comeback na de blessure van drummer Ivo. Eerder dit jaar nog leek alles crescendo te gaan met de band. Het trio had met veel succes vrijwel alle podia van Eindhoven platgespeeld. Haar debuutep werd enthousiast ontvangen. In mei van dit jaar kon de band feestelijk aankondigen dat ze het benodigde bedrag voor haar debuutalbum bij elkaar hadden gesprokkeld met behulp van een crowdfunding. Na afloop van het feest om dat heuglijke feit te vieren sloeg het noodlot toe. Drummer Ivo verstapte zich en het bleek goed mis te zijn met zijn knie. Met Ivo uit de running, moesten de plannen voor de plaatopname de ijskast in en hield An Evening With Knives noodgedwongen een lange rustpauze. Maar nu is de band terug en gretiger dan ooit. 19 Januari reizen Marco, Peter en Ivo af richting de Moonstudio in Maasbracht om daar eindelijk hun debuutalbum op te nemen.
De muziek van An Evening With Knives is het ene moment melodieus en prachtig en kan het volgende moment uitbarsten in een storm van woeste gitaarriffs, duister grommende baslijen en donderende drums. Maar altijd is er die groove waardoor het nooit ontaard in blind beuken. In oorsprong was het de bedoeling dat An Evening With Knives een instrumentale band zou worden, de zang kan dan ook spaarzaam genoemd worden. Maar als Marco zijn strot opentrekt voor een emotionele uitbarsting voegt dat echt een extra laag toe. Bijvoorbeeld in het epische ‘Blind Man’s Guess’ een nummer dat is opgebouwd rond een heftige gitaarriff en de hypnotiserende basgroove van Peter, als dan opeens de zang invalt verandert de hele dynamiek van de muziek. De show van An Evening With Knives staat van het begin tot het eind bol van de fantastische grooves en heerlijke jams. Maar het hoogtepunt van de show is toch wel het afsluitende ‘Thoughts and Regrets’, steenhard, glorieus melodieus, duister en dreigend. In ‘Thoughts and Regrets’ komt alles wat An Evening With Knives de moeite waard maakt samen. Het publiek geniet met volle teugen, getuige de headbangende hoofden.
Steak Number Eight
Als eerbetoon aan zijn overleden broer richtte de toen 13 jarige Brent Vanneste zijn eigen band op en noemde die naar een nummer van zijn broer’s band: ‘Steak Number Eight. In 2016 heeft Steak Number Eight 3 albums op haar naam staan en heeft de band op grote festivals als Graspop, Pukkelpop en Paaspop gespeeld. Kortom, Steak Number Eight is een naam die ertoe doet in haar thuisland België. In Nederland is haar bekendheid minder groot, vandaar dat de Nederlandse rockliefhebber (nog) de kans krijgt zo’n grootse band in een intieme omgeving als the Little Devil te gaan zien. Muzikaal brengt Steak Number Eight een eigenzinnige mix van sludge, post-metal en psychedlica waarin de invloeden van Mastodon, deftones en Tool hoorbaar zijn maar die vooral heel erg als Steak Number Eight klinkt.
Live is Steak Number Eight eerst en vooral intens. Zanger/gitarist Brent gaat hierin voorop: zingend, springend, schreeuwend en tierend vecht hij zich soms bijna letterlijk door de nummers heen. Als de gitaren zwijgen moet hij dan ook zichtbaar weer op adem komen om zich daarna weer volledig in het volgende nummer te storten. Steak Number Eight is op haar best in nummers waarin de loodzware sludge riffs afgewisseld worden met melodieuze soundscapes en psychedelische breaks. Zoals in ‘Your Soul Deserves to Die Twice’ waarin de repeterende zang en psychedelische gitaarriffs het nummer iets hypnotiserends geven. In ‘Charades’, door Brent aangekondigd als een “Romantisch liedje” bouwt de spanning zich langzaam op zodat de ontlading in de vorm van heftige gitaarexplosies onontkoombaar wordt. Het hoogtepunt van de avond is ‘Gravity Giants’ met zijn sexy riff, de duistere zang en de brute kracht die van het podium afspat. Brent is na de reguliere set eigenlijk al total-loss, maar podium beest als hij is, perst hij er ook nog een toegift uit. Als hij op het podium terugkeert geeft hij weer alles, springt hij weer het publiek in en schalt zijn oerkreet weer door de Little Devil.
Foto’s (c): Bert Gysemans