Saviour – Let Me Leave

Saviour is een australische band die sinds 2009 bestaat. Hun eerdere albums ‘Once We Were Lions’ en ‘First Light To My Death Bed’ waren met name in Australië erg populair. Daarna stopte de band er mee. Nu zijn ze terug met maar liefst 3 nieuwe bandleden en een nieuw album ‘Let Me Leave’.

Het meest opvallende is de inbreng van zangeres Shontay Snow. Haar invloed is direct hoorbaar in het eerste nummer ‘April’, waar zij duidelijk de hoofdrol voor zich neemt. De rustige stukken zijn mooi en vol van geluid. Dit wordt helaas verstoord door de vocalen van frontman Bryan Best. De stukken vol agressie, die hij voor zijn rekening neemt, lijken niet goed te passen in het geheel en de contradictie is dan ook te groot. In ‘All I Am You’ is deze contradictie minder storend en lijkt de diversiteit in vocalen een beter geheel te vormen. Het nummer is iets meer up tempo en dat draagt bij aan het vormen van een geheel. De toevoeging van strijkers op de achtergrond werkt goed. Het is vooral drummer Jordan Mather die een belangrijke rol speelt bij de tempowisselingen en ook in de opening een hoofdrol op zich neemt.

Ook in ‘The Quiet Calm’ is het drummer Jordan Mather die ijzersterk drumwerk laat horen. De harde stukken lijken rauwer en gemener. Door ook hier weer de toevoeging van strijkers is er een dreigende opbouw naar deze stukken en zijn de overgangen niet storend. ‘Pressure And Composure’ is toch wel een van de sterkere nummers op dit album. De hoofdrol is hier voor frontman Bryan Best. De samenzang in het reffrein met zangeres Shontay Snow is goed gedaan. Gitaristen Lyndsay Antica en Daniel Reesy zorgen voor een sterke dreiging in de hardere stukken, maar ook voor de rode draad in het verhaal met subtiele riffs. Het is met name het gitaarspel wat dit een zeer toegankelijk en leuk nummer maakt.

In de opening van ‘The Low In Hello’ is het een rustige sombere sfeer die overheerst. Het rustige openen gebeurd nagegoeg het hele album al, en dit trucje begint langzaam aan te vervelen. Ook hier zijn het drumstukken die indruk maken. Het nummer bevat in de drukke stukken wel een goede groove, maar ook hier is het verschil met de rustige stukken erg groot. Het daarop volgende ‘Wildfire’ heeft gelukkig een meer rockende opening. In de overgang naar de rustige stukken is het bassist Tyler Retting die meer op de voorgrond treed. De nadruk ligt hier meer op de mean vocals en het nummer is een meer rockend geheel omdat er naar wat lijkt minder rustige stukken in zitten. De afsluiter van het album heet ‘Little Birds’. Helaas wordt er weer teruggepakt op de vertrouwde rustige opening waarin zangeres Shontay Snow goed naar voren komt. Inhoudelijk is het verhaal net zo saai als de muziek, en de kracht van herhaling werkt hier niet in het voordeel. De uitdaging zit hier in de hardere stukken wederom onder begeleiding van een sterke drummer. De bijna rappende vocalen afgewisseld met grunts door Bryant Best zijn hetgeen wat dit nummer nog enigsinds spannend maken.

Het album ‘Let Me Leave’ werkt verwarrend omdat de verschillen tussen rustige stukken en de hardere stukken in ieder nummer te groot zijn. Zangeres Shontay Snow heeft veel kwaliteit in huis maar is eigenlijk te goed naast zanger Bryant Best. Het lijkt of haar stijl van muziek niet binnen deze band past. Ieder nummer weer komt het gevoel terug dat er twee verschillende bands aan hetzelfde nummer hebben gewerkt. Ik weet niet niet wie de titel ‘Let Me leave’ heeft bedacht, maar als het Shontay of Bryant was, dan wordt het tijd dat de rest van de band naar deze subtiele hint luisterd en één van de twee laat gaan.

(50/100, UNFD)

Tracklist:
• April
• All I Am You
• The Quiet Calm
• Pressure And Composure
• The Cool Calm
• Forget Me
• Like This
• The Low In Hello
• Wildfire
• Little Birds