Arduini / Balich – Dawn Of Ages

Arduini/ Balich hebben hun sporen in de metal scène ruim verdiend. Gitarist/bassist Victor Arduini is één van de oprichters van ‘Fates Warning’. Brian “Butch” Balich is bekend als zanger van Argus. Er zijn meerdere bands met de naam Argus, maar hier gaat het over de band uit de USA. Deze mannen hebben de koppen bij elkaar gestoken. Chris Judge (Freedoms Reign’s) werd aangetrokken om achter de drums plaats te nemen. ‘Dawn Of Ages’ is hun debuut album. De basis en inspiratie van dit album ligt in eind jaren ’70.

‘The Fallen’ heeft een mysterieuze start. Het wachten is op de wending naar rock/metal. De spanning wordt langzaam opgebouwd. Maar de metal blijft voorlopig achterwege, de spanningsboog blijft. Na ruim vier minuten wordt de muziek wat zwaarder en ligt het tempo hoger. Mooi gedaan! Butch zingt op zijn eigen herkenbare manier. Zijn zang is vrij rauw en krachtig. Tijdens een up-tempo stuk is het opzwepende ritme belangrijker dan de melodie. Butch zingt flinke delen van de tekst op ongeveer hetzelfde volume en toonhoogte. Hierdoor hebben de woorden minder impact. De variatie in zang komt van enkele power uithalen. De wendingen in de muziek blijven komen, maar hadden iets verrassender mogen zijn.

Het sublieme gitaarspel van Victor komt in ‘Into Exile’ op den duur wat in de verdrukking door de krachtige zang van Butch en de ritmesectie. Door de structuur blijft ‘Into Exile’ wel boeien. De wendingen zijn verrassender, zoals de meerdere vocalen door elkaar. De vertwijfeling en chaos die hierdoor ontstaan is prima neergezet. Het einde sterft weg. ‘The Wraith’ heeft een meeslepende start. De wending voel je aankomen. Deze is mooi, maar niet verrassend, of subliem. Mijn aandacht verslapt iets. Na zo’n 11 minuten wekt een wending mijn interesse. De muziek is voor korte tijd erg rustig en de tekst wordt gesproken. Het vervolg best goed, maar kruipt net niet onder mijn huid. Het einde is teleurstellend weg gedraaid.

Op de LP versie staan drie bonustracks. Dit zijn covers. Hier laat Butch zijn ‘doom stem’ voor een deel varen. In ‘Sunrise’ (Uriah Heep) zingt Butch een stukje bijna solo, wat komt zijn stem hier mooi uit! Ook de vocale power uithalen zijn super! De balans tussen muziek en zang is bij de covers zeer goed tot perfect. Zowel in klank als in volume. De covers zijn zo goed, dat ik totaal vergeet een vergelijking met het origineel te maken.

Terug naar de eigen nummers:
De invloeden van (lichte) doom zijn vooral in de teksten en de zang te horen. Niet iedereen, buiten de doom scène, zal de kleur van Butch’s stem en zijn manier van zingen kunnen waarderen. Mede door de instrumentale stukken is zijn manier van zingen niet te overheersend. De nummers bevatten diverse volume- en tempo wendingen. Over het algemeen zijn deze te voorzichtig. Er zijn nauwelijks bijzondere transities in muziek en zang. Daarin zullen de prog.metal liefhebbers waarschijnlijk iets missen. Een aantal keer verwacht ik een climax, die blijft uit. Terwijl ze er vaak dicht bij zitten.
‘Dawn Of Ages’ is iets minder verrassend dan ik had gehoopt. Toch is dit best een lekker plaatje wat uitnodigt lekker hard te af te spelen. De covers hebben zeker toegevoegde waarde. Dus als je ‘Dawn Of Ages’ wil kopen, dan raad ik je de LP versie aan.

(76/100 Cruz Del Sur Music)

Tracklist:
1. The Fallen (10:06)
2. Forever Fade (6:09)
3. Into Exile (11:37)
4. The Wraith (13:44)
5. Beyond The Barricade (17:27)
6. The Gates Of Acheron (3:38)

LP BONUS TRACKS:
7. Sunrise (Uriah Heep – Cover)- (4:06)
8. Wolf Of Velvet Fortune (Beau Brummels – Cover) – (4:58)
9. After All (The Dead) (Black Sabbath – Cover) – (6:42)