Light Freedom Revival – Eterniverse Deja Vu

De uit Vancouver (Canada) afkomstige dichter/singer-songwriter John Vehadija heeft het progressieve rockensemble Light Freedom Revival opgericht. Dit ensemble bestaat uit: multi instrumentalist Billy Sherwood, toetsenist Oliver Wakeman. De leadgitarist Eric Gillette en zangeres Marisa Frantz maken de line-up compleet. Deze spirituele groep wil met dit conceptalbum bewustwording creëren om met positieve energie door het leven te gaan. Het artwork is magnifiek. Kenners zien meteen dat dit van Ed Unitsky afkomstig is. Meestal laat Ed delen van de songtekst zien in zijn artwork.

Het instrumentale intro van het openingsnummer duurt korter dan ik had verwacht. John zingt een flinke lap tekst in een vrij hoog tempo, passend bij het ritme. Door het hoge tempo zijn de woorden niet makkelijk te verstaan. Maar ik kan meelezen in het mooie tekstboekje. Inderdaad, het artwork vormt een mooie match met de tekst. De vrolijk klinkende zang en muziek passen bij de tekst. Voor prog rock is het een beetje te poppy. ‘An Idea of Freedom’ gaat in dezelfde lijn verder, deze nummers horen dus duidelijk bij elkaar. De kleur van John’s lichte stem mengt zich goed met de muziek, èn de met achtergrondzang van Marisa. Door de poppy sound vallen de pianoklanken die door ‘Where Words Fail’ dwarrelen bijna in het niet. Ook het gitaarspel en de basgroove raken in het gedrang. Het einde sterft mooi weg.

Het tempo in ‘Form Hope’ ligt lager. John is nu goed te verstaan. Er zijn wel degelijk laagjes over elkaar in de muziek. Maar ze komen minder goed tot zijn recht door het ritme. Jammer, want er is goed gespeeld. Vooral het gitaarwerk, zowel akoestisch als elektrisch. Er zijn in ieder nummer mooie dingen te horen. Ik begrijp de keuze van de vrolijke sound. Het past bij het optimistische concept. Maar het ritme kaapt te veel aandacht weg van de overige muziek en de tekst. Hierdoor vallen de details in de muziek amper op. Ook de inhoud van de woorden verliest aan kracht, mede door het hoge aantal woorden.
‘Place Of Power’ heeft een verrassend intro. Dit effect verdampt door het terugkerende poppy ritme. Zo jammer! Tijdens een instrumentaal stuk is het genieten van toetsen en snaren. De pianosolo is zeer verrassend. Dit soort leuke dingen had ik graag eerder en vaker willen horen. Delen van ‘Positive Light Code’ zijn zo snel gezongen dat het vreemd over komt. Het klinkt alsof de zang sneller is afgespeeld dan opgenomen. De tekst is behoorlijk lang. De positieve energie van de woorden gaat verloren door het te hoge tempo. Als afsluiter een langzamer nummer met een instrumentaal stuk.

Dichter John heeft heel wat te vertellen. Te veel voor op één cd. Er is amper tijd om de muziek onder de aandacht te brengen. Veel mooie dingen blijven te ver op de achtergrond, verscholen achter het vrolijke ritme. Als prog liefhebber mis ik variatie, onverwachte wendingen, en intensiteit in zang en muziek. Kortom: er zijn te weinig verrassingen. Wel is het tempo van muziek en zang is in balans met elkaar. De zachtaardige klank van de vocalen sluiten goed aan bij vriendelijke muziek van dit debuut.

(71/100, Positive Imagination Media)

Tracklist:
01 New Lightspace Age
02 An Idea of Freedom.
03 Where Words Fail
04 Dream Dream Again
05 Form Hope
06 Eterniverse Deja Vu
07 They Fit You In
08 Go Amplify The Feeling
09 Starting Over
10 Place Of Power
11 Stay Strong With Me
12 Positive Light Code
13 Enjoy The Now