The Steve Bonino Project- Pandora

Esther Kessel-Tamerus | 24 July 2022 | CD | No Comments

The Steve Bonino Project- Pandora In 2019 bracht zanger/multi-instrumentalist Steve Bonino het album ‘Stargazer 2’ uit. Hij werkt aan de opvolger ‘Stargazer 3’. Ondertussen werkte hij aan ‘Pandora’, dit concept album is deels is geïnspireerd op het mythologische schilderij van Jean Cousin uit 1550. In de Griekse mythologie was Pandora was de eerste menselijke vrouw. Zij was de oorsprong van het kwaad van het menselijk ras. Daar zit een overeenkomst in met de Bijbelse Eva. Op dit album wordt de Griekse mythologie verweven met religie.

Warme pianoklanken bij intro van ‘Eva Prima Pandora’, de combinatie van zang en piano is goed. Al moet je wel van de zoete klank van de zang houden, de zang is regelmatig mooi gestapeld. Tijdens een instrumentaal stuk komen de sobere klanken van een strijkinstrument naar voren. De opzet van deze openingstrack is dromerig, en je herkent zeker de stijl van Steve. Het geluid is helder, he geheel dooft mooi langzaam uit. ‘The Three Fates’ opent met meer power. Door het hoge tempo zijn de woorden vrij lastig te verstaan, delen van de zang klinken vervormd. Ondanks dat het geluid iets te dof is, kan ik zeker genieten van onder andere orgelklanken en gitaarspel. De muziek is goed verdeeld over de koptelefoon. De klank van het ”drumwerk” is soms wat te vlak. Maar tijdens de breaks is er goed gebruik gemaakt van toonhoogte verschillen. De opzet van ‘Where Did Evil Come From’ is wat meer meer ”couplet-refrein”. Er loopt een mooie ”groovy” basis door dit nummer. De instrumentale stukken zijn goed, de fade out is misschien wat jammer.

Shimmer Johnson zingt het kalme ‘My Name Is Pandora’. Zij heeft een bijzondere stem, haar vocale uithaal is goed. Door haar duidelijke uitspraak komt de verhaallijn beter tot leven. Subtiel worden er enkele pianoklanken doorheen gestrooid. Het gitaarspel is meeslepend, de tempo-en volumewisselingen verlopen over het algemeen geleidelijk. Misschien moet je in ‘The Pipes Of Pan’ wennen aan de snelle zang in combinatie met de heel eigen kleur stem. De muziek is vrolijk van sfeer, hierdoor valt de goede combinatie van lage en hoge tonen wat minder goed op. Het einde is mooi onverwacht. De wat doffere sound is ook te horen in ‘To Pandora’. Daardoor vallen een aantal details wat minder op.

De duidelijk gesproken verzen in ‘Origin Story’ maken het verhaal achter Pandora duidelijk. Deze verzen worden afgewisseld met instrumentale stukken, waarin veel toetsenwerk te horen is. Ook hier is er een fade out. Het kerkorgel in ‘Do You Believe’ past bij de bezongen kerk van Pandora. Dan wordt het geheel opzwepend, het heeft de sfeer van een gospel, inclusief heerlijke bas grooves. Na het instrumentale ‘Mythos’ volgt ‘Lucky Day’. Zang en muziek zijn in balans in dit happy klinkende nummer. De veranderingen in tempo en volume in ‘Of Gods And Men’ zijn niet al te groot. De combinatie van instrumenten en het drumwerk is goed. De zang is minder zoet van klank, en is een fijne afwisseling. Door de aangename flow, komt de langzame fade out bijna te vroeg.

De teksten zijn niet altijd makkelijk te doorgronden. Als je het schilderij en/of de Bijbelse verhalen niet kent, is het misschien nog lastiger. De nummers verschillen genoeg van elkaar, toch sluiten ze goed bij elkaar aan. Het aantal verrassingen is niet heel groot, maar sommige details hoor je pas na een aantal keer luisteren. Daarom moet ‘Pandora’ wel even groeien. Het geheel is toegankelijk van opzet, de stijl van The Steve Bonino Project komt goed naar voren. (73/100) (Melodic Revolution Records)