Progressive Aspects Tour met Wolverine, Until Rain en Oddland daalt neer in De Boerderrij

Wolverine, Until Rain en Oddland behoren tot een generatie progressieve rock en metal bands die al een aantal jaren aan de weg timmeren. Deze onder het Sensory label vallende bands toeren in april en mei door Europa om een breed pallet aan progressieve metal te serveren. En hopelijk meer bekendheid te krijgen. Dit is een lovenswaardig initiatief van dit label en biedt de geïnteresseerde liefhebber de mogelijkheid nader kennis te maken met deze bands en het genre. Oftewel: welkom bij The Progressive Aspects tour. Tijdens een avondvullend programma is het de bedoeling dat een groot deel van dit muzikale spectrum aan bod komt. De muziek van Wolverine is door de jaren heen steeds subtieler geworden. De soms wat bombastische en donkere visie van Until Rain en de stevige progrock van Oddland. Een verdere introductie van deze bands is wellicht op zijn plaats.

Wolverine was recentelijk nog een van de hoogtepunten van ProgPower 2016. De Zweedse band bracht na vijf jaar stilte in 2016 een nieuw studioalbum uit, genaamd “Machina Viva”. In de beginjaren werd Wolverine geschaard onder het kopje death metal. Inmiddels is de band geëvolueerd tot een melodische progressieve rockband in de stijl van Riverside en Anathema. Wolverine timmert inmiddels alweer een tijdje aan de weg. De belangrijkste reden dat deze band relatief weinig albums uitbrengt en toert is dat er simpelweg brood op de plank hoort te komen. En dat lukt met het maken van muziek in onvoldoende mate. In 2006 verraste de band de prog scene met hun album “Still”. Deze plaat werd in 2011 gevolgd door het indrukwekkende en door de kenners erg positief ontvangen “Communication Lost”. Handelsmerk van deze Zweden is de krachtige stem van zanger Stefan Zell. Hoewel “Machina Viva” gemengd positief is ontvangen, is het afwachten wat deze band live kan brengen. Veel gehoorde reacties: veel aandacht voor stemming, texturen en atmosfeer, maar stereotiep langdradig soms.

De progressieve metal band Until Rain werd in 2004 opgericht in Thessaloniki en heeft inmiddels vier albums op haar naam staan. Hun debuutalbum “The Rein of Dream” uit 2009 ontving wereldwijd lovende recensies. De band heeft in korte tijd een trouwe schare fans opgebouwd en was in 2015 te zien op Progpower. De band heeft op net op 28 april 2017 een nieuw album met de naam Inure uitgebracht. Een aanrader voor liefhebbers van bands als Dream Theater, Symphony X, Circus Maximus, Opeth en Katatonia.

Oddland komt uit Finland en de heren maken progressieve metal. Na vier jaar is er een nieuw album van Oddland met als titel Origin.  De band heeft volgens de kenners een progressief hoogstandje afgeleverd. Ook hier een zanger die geroemd wordt door zijn sterke vocale uitingen. Daarnaast valt de diversiteit van de nummers ook op. Het album is een verzameling krachtige nummers met een breedspectrum van de progressieve metal. Het album bevat melodische gedeelten, agressieve overgangen en ronduit virtuoze stukken.

De Progressive Aspects tour deed zaterdag 29 april De Boerderij in Zoetermeer aan. Een kleine twee honderd liefhebbers en nieuwsgierigen zagen achtereenvolgens Oddland, Until Rain en als uitsmijter Wolverine optreden. De Boerderij had nog een sympathieke actie vooraf: liefhebbers die een kaartje voor het aankomende Riverside concert hadden gekocht kregen deze concerten er als bonus bij. Oddland serveerde een strakke portie donkere metal met een combinatie van veel technische hoogstandjes. De uitvoering van ‘AOV ad Beyond’ was representatief voor het een klein uur durende optreden: progressieve tegendraadse ritme wisselingen, hakkende gitaarpartijen, diepe bassen en een duidelijke en strakke grunge achtige zang. De muziek van dit viertal zou wel wat meer variatie mogen hebben; de zang wordt wat eentonig. Wat wel verfrissend was de twee en driestemmige samenzang die de complexe composities iets meer toegankelijk maakten.

Daar waar Oddland gebruik maakte van opgenomen keyboard partijen heeft Until Rain wel een keyboard als onderdeel van haar live instrumentarium. Dit energieke vijftal neemt ons, begeleidt door felle rode lichten, mee op reis. Wat direct opvalt is dat deze muziek nog complexer in elkaar zit dan die van Oddland. Drummer Matthew Vella viel positief op door zeer gevarieerd en strak drumwerk. Hij stuurt de muziek voortdurend de goede richting en de bocht om. Zanger Konstantinos Margaritis is goed bij stem en brengt de teksten met veel gevoel voor dramatiek over. Until Rain wisselt een aantal stevige virtuoos gespeelde nummers af met een zeer gevoelige ballade. De muzikale hoogtepunten waren echter de nieuwe composities Solitude en Inure. Solitude, geopend met zeer lage bastonen, ontwikkelde zich al snel tot een rollercoaster met angstaanjagende death growls. Afsluiter Inure deed ons in het middendeel heel sterk denken aan Gentle Giant in een metal jasje. Een mooi compliment voor deze hardwerkende band.

Het absolute hoogtepunt van de avond moest echter nog komen. Wolverine zette namelijk een geïnspireerd, sympathiek en muzikaal erg sterke set neer. Deze Zweden lieten horen dat ze de afgelopen jaren diverse stijlen hebben weten om te smelten tot erg luisterbare en empathische progressieve muziek. De composities zijn in de basis complex en worden zonder poespas goed over gebracht. Gevarieerde keyboard en gitaarpartijen worden gedragen door regelmatige backbeats.

Zanger Stefan Zell, zingt op een loepzuivere en prachtig doorleefde manier de vaak introspectieve teksten. Het Your Favourite War is een nummer tot collectief kippenvel veroorzaakt. De ballad Pile of Ash gaat nog een niveau dieper. De zanger bouwde ook een fijn contact op met het publiek; iets waar de andere twee bands niet in slaagden. De enige tegenvaller was dat de Wolverine set veel te kort duurde; na dik drie kwartier inclusief een toegift was het concert helaas al afgelopen.

Foto’s (C) Monica Duffels