Apocalypse Orchestra – The End is Nigh

‘The End is Nigh’ is het debuutalbum van het Zweedse Apocalypse Orchestra. Ze mixen eeuwen oude muziek met (slow)metal. Ze gebruiken hier natuurlijk niet alleen hedendaagse instrumenten voor. Verschillende instrumenten uit de Middeleeuwen vervullen een prominente rol. Mikael Lindström bespeelt o.a. sleutelharp, draailier en doedelzak. Deze worden gecombineerd met de zware sound van de bas (Rikard Jansson) en gitaren (Jonas Lindh en Erik Larsson). Originele melodieën en teksten vormen de basis. De nummers gaan over pest, de hel en oorlog. Maar ook lichtere onderwerpen zoals de Middeleeuwse kunst en wetenschap komen aan bod.

‘The garden of eathly delights’ heeft een folk intro, met mooie langzame percussie door Andreas Skoglund. Vrij snel komen de zware snaren erbij, ondertussen blijven de folk-instrumenten aanwezig. Het tempo ligt iets boven mid-tempo, maar wordt langzamer. Tegelijkertijd daalt het volume. Beide maar voor even. Erik Larsson heeft een krachtige stem, die past bij de muziek. De overige bandleden zorgen voor de backing vocals. Wat klinkt dìt mooi samen. Het geheel heeft een vrij vrolijke sfeer. De metal-elementen zorgen voor een stoer tegenwicht. De wendingen tussen stoer en vrolijk vloeien in elkaar over. Koorzang wordt ingezet als instrument. Dit alles is in totale harmonie. Met het volume goed hard krijg ik zin om mee te zingen; nee … mee te brullen met de woorden die Erik zingt. Ik ben onder de indruk van de combinatie tussen folk en metal omdat deze zo anders is dan doorgaans.

Bij het intro is al duidelijk dat ‘Pyre’ van een heel ander kaliber is dan het openingsnummer. ‘Pyre’ is langzamer en de spanning wordt opgebouwd. De gezongen woorden “Dark times ahead” sluiten aan bij de muziek. Tussen de gewone zang zitten een paar (korte) zeer goede grunts. Alle vocalen, dus ook de grunts en de koorzang, zijn weer in balans met de muziek. Wel eindigt het nummer wat eerder dan verwacht. Het a capella intro van ‘Flagellant’s song’ lijkt een religieus tintje te hebben. Er komt zwaardere muziek bij. Er tussendoor klinkt de folk. De muziek ademt een soort droefheid uit. Dat komt ook in de tekst tot uiting. ‘Flagellant’ is een religieuze boetedoening door jezelf zweepslagen toe te dienen. Erik kan ontzettend laag zingen. Dit heeft absoluut een meerwaarde. Ondanks de pijn die je in zijn stem hoort, klinkt er ook hoop in door. De koorzang is weer geweldig!

De nummers die hierna komen zijn allemaal in balans. Maar ik mis wat variatie in de melodie. Meer diepgang in de melodie had de beleving van de gezongen woorden intenser gemaakt. De metalinvloeden zijn in ‘Here be monsters’ iets duidelijker aanwezig dan de folk. De folk sound dwarrelt er door heen. Het koor neemt nu een deel van de gezongen woorden op zich. Weer hoor je enkele zinnen goed gruntwerk. Aangename, lange track als afsluiter van dit prima debuutalbum.

Het geluid van de doedelzak is nergens overheersend. Want Mikael speelt hier op een elektronische doedelzak. Het geluid hiervan is beter te reguleren dan de originele versie. ‘The Choir of Ex-lepers’ is min of meer een gelegenheidskoor. Dit koor bestaat uit 15 personen, dit is inclusief de bandleden. Regelmatig hoor je veel meer dan 15 personen. Dat komt omdat sommige delen wel 10 keer zijn opgenomen. In die delen hoor je dus 150 personen. De meeste koorzang is ingezet als instrument. Alles is in volledige harmonie met elkaar. Alle laagjes over elkaar vormen een zeer goed geheel. Één van de leuke dingen van mijn werk is nieuwe bands leren kennen. Helemaal als ze zo verrassend zijn als ‘Apocalypse Orchestra’. Het is geheel terecht dat ‘The End is Nigh’ ook verkrijgbaar is op vinyl.

(86/100 , Despotz Records)

Tracklist

1 The garden of eathly delights – 08.40
2 Pyre – 06.33
3 Flagellant’s song – 08.23
4 Exhale – 07.34
5 Theatre of war – 07.00
6 The great mortality 07.32
7 To embark – 02.50
8 Here be monsters -10.43