Steak – No God To Save

Fuzz ‘n’ Riffs! Dit viertal uit Londen, plaatste zich in 2015 in de volgspot met het album ‘Slab City’. Het gevolg was dat we Steak al mochten verwelkomen op de podia in de BeNeLux. Die geschiedenis zal zich, na de release van ‘No God To Save’, ongetwijfeld herhalen. Steak grossiert in hedendaagse fuzzy gitaarriffs die we ook kennen van bands als Orange Goblin en vooral van Truckfighters. Met het nieuwste album, lijkt dit viertal zowaar een eigen genre te lanceren: Fuzz ‘n’ Riffs.

Niets nieuws onder de zon, dus, maar wel uitstekend gedaan. Openen met de sterkste song van het album zet al vanaf de eerste noot of, zoals meer toepasselijk bij Steak: de allereerste riff, de toon voor dit album. Indrukwekkend hoe het viertal speelt met de gitaartandem op ‘Overthrow’, waarbij de gitaristen elkaar willen overtreffen alsof hun volumeknop Yngwie Malmsteen-gewijs tot 11 gaat. Het niveau van ‘Overthrow’ vinden we niet meer terug op ‘No God To Save’, maar de logge, meeslepende gitaarriffs zijn zo hypnotiserend dat dit euvel de pret niet kan drukken.

De fuzzy gitaarriffs worden naadloos aan mekaar geregen op dit album. We horen een vleugje Soundgarden, we horen een vleugje Fu Manchu, we horen een vleugje Monster Magnet, maar het klinkt allemaal geweldig in de geluidsmuur die deze mannen uit Londen neerzetten. Toch ook wat kritiek… Het uitstekende gitaargeluid is helaas ten koste gegaan van het drumgeluid. Maar opnieuw: songs als het uitgebalanceerde ‘Clones’, het hypnotiserende ‘Creeper’ en zelfs het gereserveerde, instrumentale ‘The Ebb’ maken van ‘No God To Save’ een zeer gevarieerde plaat en één van de strafste stoner/fuzz-albums die we dit jaar te horen kregen.

(85/100, Ripple Music)

Tracklist:
• Overthrow
• Coke Dick
• Clones
• King Lizard
• Living Like A Rat
• Mountain
• Rough House
• Creeper
• Wickerman
• The Ebb