Heerlijke avondje met Hirax en Raven in Baroeg Rotterdam

Op zaterdag 10 juni stond er weer een editie van Blokhut Live op de agenda van Baroeg. Deze keer stonden de heren van Raven geprogrammeerd die weer eens bezig zijn met een Europese rondgang. Als support voor Raven reizen het Californische thrashers van Hirax mee en het eveneens uit Californië afkomstige Kill Ritual. Als of het allemaal nog niet genoeg is voegt Baroeg de Nederlandse Thin Lizzy coverband Parris toe en je weet dat er genoeg te genieten valt.

Genieten doet het publiek in Rotterdam allereerst van de fijne lentezon op het terras voor Baroeg. Dit resulteerde in het feit dat de mannen van Kill Ritual het moesten stellen met een “handvol” muziek liefhebbers. Het uit Californië afkomstige Kill Ritual is opgericht in 2010 en hebben in die zeven jaar al drie albums uitgebracht, het laatste album ‘Karma Machine’ verscheen in 2015. De start van Kill Ritual is stroef, het geluid was slecht en tot in het vierde nummer worden er aanpassingen gedaan om de juiste balans te vinden. Na die eerste vier nummers is het een stuk beter alleen de sterke vocalen van zanger David Reed Watson liggen iets te veel op de achtergrond. Kill Ritual gaat door en speelt fijne nummers van de laatste langspeler als ‘Rise’ en ouder materiaal als het vermakelijke ‘The Eyes of Medusa’ en ‘Old School Thrasher’ van de debuutplaat. Lekkere melodieuze thrash en een vermakelijke opener die meer aandacht verdient had.

De thrashers van Hirax kunnen op heel wat meer bijval rekenen. Vanaf de eerste noten van de band rond zanger Katon W. de Pena stroomt de zaal vol en maken we ons op voor een thrash metal feestje. Een opening met ‘Hellion Rising’ van de laatste langspeler ‘Immortal Legacy’ uit 2014 wordt vervolgd met nummers als ‘Baptized by Fire’ en het vermakelijke ‘Lucifer’s Infierno’. Hirax raakt de juiste snaar en er ontstaat een flinke pit met stagedivers en crowdsurfers in Baroeg. Een heerlijke old school thrash show wordt gebracht met een flinke dosis energie. Katon manifesteert zich als vanouds en wordt enthousiast bijgestaan door de broertjes Steve en Lance Harrison, het spel plezier druipt er van af. Met nummers als ‘Hostile Territory’ en ‘Destroy’ wordt het vuurtje nog eens lekker opgestookt. Wanneer het nummer ‘El Diablo Negro’ klinkt zit het er bijna op, Hirax brengt een lekkere intense thrash show en een stukje top vermaak.

De Nederlandse Thin Lizzy coverband Parris wordt aangekondigd als een van de beste Lizzy coverbands van de wereld en dat schept verwachtingen. De naam Parris komt natuurlijk van Philip Parris Lynott, het legendarische gezicht van Thin Lizzy. Met Parris staat er een band op het podium waarbij alles klopt, een band met sterke muzikanten en een uitzonderlijke zanger. Fijne rock nummers als ‘Rosalie’ en ‘Cold Sweat’ worden professioneel gebracht en weten te overtuigen. Toch is de muziek van Thin Lizzy misschien niet de muziek die je zou verwachten tussen bands als Hirax en Raven en ook Parris is zich daarvan bewust. Wordt er eerst nog een semi ballad aangekondigd met: “Deze is voor de metalheads”, later in de set gooit Parris het over een andere boeg. Ineens klinken daar de tonen van Iron Maiden’s ‘The Trooper’ waarmee de heren aangeven klaar te zijn voor het Rotterdamse publiek. De Thin Lizzy kraker ‘The Boys Are Back In Town’ volgt waarna opnieuw een Iron Maiden nummer wordt gespeeld, dit maal ‘Run To The Hills’. Wederom met knappe vocalen en Parris weet de aandacht van het publiek te trekken en toont zich als een sterke coverband.

Afsluiter van de avond is Raven. De band opgericht halverwege de jaren ’70 en groot geworden begin jaren ’80 tijdens de NWOBHM explosie en is nog steeds een publiekstrekker. In 2015 verscheen het laatste album ‘ExtermiNation’ waarmee de heren Gallagher muzikaal weer wat dichter bij de oorsprong kwamen, een plaat die weer iets heeft van de klassiekers ‘Rock Until You Drop’, ‘Wiped Out’ en ‘All For One’. Raven mist op deze dag een belangrijke schakel, drummer Joe Hasselvander ligt in het ziekenhuis na een hartaanval en Kill Ritual drummer Koryun Bobikyan neemt plaats achter de drums. Gezien de krappe voorbereidingstijd doet Koryun het zeker niet onverdienstelijk maar de aandacht gaat natuurlijk vooral naar de broers Gallagher.

De opening van Raven is met het nummer ‘Destroy All Monsters’ van de laatste plaat waarna de band teruggrijpt naar de klassiekers ‘Hard Ride’ en ‘Hell Patrol’ van de debuutplaat. Opvallend is de ‘All For One’ kraker ‘Hung, Drawn & Quartered’, een nummer dat de band al tijden niet meer live gespeeld heeft. Verder is de set voorspelbaar maar daardoor niet minder vermakelijk. Mark en John staan nog steeds met het enthousiasme van een jonge hond op het podium en tonen nog steeds plezier te hebben in het optreden. Na ‘Rock Until You Drop’ volgt traditioneel de gitaarsolo van Mark en ook John krijgt zijn momentje met zijn bassolo. Lekkere oude nummers als ‘Faster Than the Speed of Light’, ‘Mind Over Metal’ en ‘Don’t Need Your Money’ zijn sfeer verhogend en worden luidkeels meegezongen in Baroeg. Raven sluit af met een medley met Doors cover ‘Roadhouse Blues’ en het standaard terugkerende nummer ‘Born to Be Wild’. Een heerlijk dagje Baroeg met Raven dat als vanouds presteert.

Foto’s (C) Kick Verhaegen