Twenty sixty six and then – Reflections on the future.

In eerste instantie zei de bandnaam Twenty sixty six and then (ook wel aangeduid als 2066) mij niet veel. Geen wonder want dit album is van voor mijn tijd. Deze re-release komt oorspronkelijk uit 1972. In dat zelfde jaar viel deze Duitse progband uiteen. ‘Reflections on the future’ is hun enige album.

Cd 1
‘At my home’ heeft een duidelijke 70’s start, met lekker veel orgel. Ook de snaren komen ruim aan bod. De verdeling over de koptelefoon is goed. De zang van Geff Harrison klinkt jaren ’70. Het totale geluid is een beetje dof, en doet me denken aan een grijs gedraaide LP. Dit past bij het retro album. Inmiddels heb ik dit nummer herkend, waarvan weet ik nog even niet. Drummer Konstantin Bommarius laat voldoende dynamiek horen. Bassist Dieter Bauer wringt zich er met de dikke snaren tussen. Op het einde heeft Geff’s stem een ruw randje. Heel even zingt hij solo.

Als ik geluiden hoor van vogels en geritsel, weet ik wat er komen gaat. De solo zang “Today I saw a butterfly..” zing ik mee. Met een grote glimlach zit te luisteren. Want ineens weet ik: Dit album had ik op cassettebandje, ooit cadeau gekregen in de jaren ’80. Ik was nog een jong meisje. Maar al wel een prog lover. Toen kon ik de aparte en plotselinge wendingen in ‘Butterking’ al waarderen, nu nog steeds. Dit is één van de prog nummers die behoorlijk bizar in elkaar zit. Bizar maar fantastisch.

‘Reflections on the future’ is een feest van herkenning. Dit nummer heb ik zeker 25 jaar niet meer gehoord. Maar ik herinner me zelfs de details in de muziek, vooral die van de vibrafoon. De verdeling tussen ‘lichte’ en ‘zware’ muziek is prima. Gagey Mrozeck laat gaaf gitaarspel horen, hij is even helemaal solo. Natuurlijk veel orgel, wat wil je ook met twee organisten: Veit Marvos en Steve Robinson. Er zijn aangenaam veel tempo en/of volume wisselingen. Soms wordt er super snel gespeeld. En het gaat nòg sneller, zo snel dat het bijna als een te snel afgepeelde LP klinkt. De wending die hierop volgt is bijzonder en futuristisch. De science fiction geluiden duren enkele minuten. Dan is er een stilte, een tikkend klokje. Geff zingt met emotie. Het volume van muziek en zang zwelt aan. Om tot slot langzaam weg te sterven.

‘How would you feel’ is een emotionele prog ballad. Zeker niet te zoet, maar ook niet te rockend. Beetje kort voor prog. Verder zeer goed. De studio live versie van ‘At my home’ is anders dan de gewone studio versie. Vooral door het gastoptreden van Wolfgang Schönbrot. Deze fluitist dwarrelt op een mooie manier door dit gave nummer heen. Geff zingt op het laatst licht schor. Hierdoor is zijn vrij uitgebreide solo veel intenser. Over de hele linie is deze langere versie intenser. Dat maakt het nòg mooier dan de openingstrack.

Cd2
‘The way I feel today’ lijkt een vrolijk, up-tempo folk nummer te worden. Maar er komen jazz invloeden naar boven, met herhalingen in ritme en melodie. Dit is absoluut niet hinderlijk. Weer is het Wolfgang die er hoge tonen doorheen fluit. Voordat Geff begint te zingen is er mooie vertraging in de muziek, ook het volume gaat omlaag. Tussentijds applaus verraadt dat het live versie is. Gave verandering naar een up-tempo instrumentaal stuk. Dit heeft volop wendingen. Het klein gespeeld en gezongen stukje is verrassend, maar in balans met het geheel. Ook deze epic heeft een origineel einde.

‘Spring’ is een duet voor twee Hammonds. Deze instrumentale track heeft een boeiende structuur. De twee korte nummers die hierop volgen, vormen een groot contrast met de prog rock. Deze pop/soul nummers zijn veel eenvoudiger opgebouwd. Hierna is het weer ‘prog-tijd’. De geluidskwaliteit is duidelijk minder. Er zit een behoorlijke ruis in ‘Winter’. Een kijkje op de tracklist brengt duidelijkheid. Dit is een demo, dan mag het. Toch is het jammer, want dit is een mooi nummer. Ook ‘I saw the world’ is een demo, met bijbehorende ruis. Ten slotte wordt er weer van de prog afgeweken. Zonde! Zo eindigt dit dubbelalbum minder sterk dan dat het begon.

Normaal speel ik eerst CD 1 en dan CD 2. Voor ‘Reflections of the future’ doe ik dat ik het vervolg anders. Eerst CD2, na de eerste twee gave nummers duw ik op stop. Daarna speel ik CD 1 in zijn geheel. CD 1 is een must voor liefhebbers van prog uit de (vroege) jaren ’70.

(78/100, Mig Music)

Tracklist:

CD 1
1 At My Home 05:02
2 Autumn 09:05
3 Butterking 07:20
4 Reflections On The Future 15:47
5 How Would You Feel 03:22
6 At My Home (Studio Live-Version) 07:58

CD 2
1 The Way That I Feel Today (Studio Live-Version) 11:11
2 Spring (duet for two Hammonds) 13:02
3 I Wanna Stay (the Munich session) 03:59
4 Time Can’t Take It Away (the Munich session)  04:40
5 Winter (Demo 1970) 07:17
6 I Saw The World (Demo 1970) 04:30
7 You Are Under My Skin 04:34