The Boy is back in town: Brian Downey live in Boerderij Cultuurpodium

Brian Downey wordt volgens de kenners gezien als één van de beste drummers ter wereld. Met zijn nieuwe band ‘Alive and Dangerous’ brengt de drummer het werk van Thin Lizzy opnieuw tot leven. Vraag aan een willekeurige Thin Lizzy fan: ‘Wat is het beste album van deze band?’ dan zullen negen van de tien komen met het ‘live and dangerous” album welke in 1983 het levenslicht zag. Wat vernieuwend en kenmerkend was voor ‘Thin Lizzy’ is de opstelling waarin twee leadgitaristen centraal stonden in de jaren zeventig. De drijvende krachten waren bassist Phil Lynott en drummer Brian Downey, oprichters van de band in de jaren 60. Phil Lynott komt op 4 januari 1986 op 36 jarige leeftijd te overleden.

Vanavond betreed Brian Downey met gedreven muzikanten het podium van Boerderij Cultuurpodium te Zoetermeer. Om zich heen heeft Downey een band gevormd in de geest van Tinn Lizzy, Brian Grace van de band The Commitment waarvan de gelijkenis van de te vroeg overleden Phil Lynott bijzonder treffend is, neemt de zang voor zijn rekening en wordt bijgestaan door voormalig bandleden van “Low Rider”, Matt Wilson en Phil Edgar. Half negen betreedt de band het podium zonder voorprogramma! Er wordt afgetrapt met ‘Jailbreak’ van het gelijknamige album, het zesde studio album van de band waar ook ‘The Boys Are back in Town’ op te vinden is, het album betekende de doorbraak in Amerika voor Thin Lizzy.

Prima opener bij gebrek aan een voorprogramma, echter laat het geluid te wensen over gezien de stem van Brian verloren gaat in het gitaar geweld van de band, maar er van uitgaand dat dit bijgesteld gaat worden, want hè de avond is nog jong. ‘Are you ready’, ‘Southbound’ de klassiekers komen voorbij en iedere centimeter van het podium wordt benut door de Gibson spelende Matt en Phil, die er lustig op los soleren en de interactie met het publiek aangaan. Dit alles onder de bezielende leiding van pater familias Brian die van achter de drumkit de bandleden gadeslaat. Toch is het tot aan ‘Are you ready’ waar Brian zich pas echt in de picture speelt en van zich laat horen tijdens een bescheiden solo. Een gemiste kans dat Brian niet meer solo’s voor zijn rekening heeft genomen. De man waar de band om heen is opgebouwd had meer tot zijn recht kunnen komen gezien hij zich dit keer bescheiden en gedienstig opstelde gedurende de avond. Lekker strak, bij tijd en wijlen stevig.

Zo als Thin Lizzy in de begin jaren 70 leven de drie gitaristen zich uit. Hier en daar een noot missend, maar het is live! Of het nu aan het geluid ligt of aan de verwachtingen, zo druppelsgewijs verlaten de bezoekers voortijdig de zaal en blijft er een bescheiden aantal over van het toch al niet massaal aanwezige publiek. Dit, nog voordat het slot accoord is ingezet. Het ligt niet aan de gedrevenheid van het drietal dat met een tomeloze inzet het beste uit de instrumenten haalt.
De ballade van de band passeert: ‘Still in love with you’ met dicht geknepen ogen en een beetje inlevingsvermogen, waan ik mij weer in mijn schooltijd! Na negentig minuten onvervalste Southern Blues Rock komt er een einde aan deze avond wat, naar mijn mening, meer waardering behoort te krijgen. Brian een prima frontman, die zonder Lynott te kopiëren, dicht bij zijn eigen vertrouwde stem is gebleven. Zeker de diehard fans van Lizzy hebben genoten, de band neemt afscheid, een prima eerbetoon aan een legendarisch album en dito band ‘Thin Lizzy’.

Veelal de vraag: “Moet alles zo nodig in herhaling gaan, zoals het geweest is wordt het toch nooit meer?” Zegt u het maar, maar mijn mening is, laten we het verleden koesteren!

Foto’s (C) Johan Sonneveld